Σα να καταγγέλλει ο Εσκομπάρ βαποράκια, για μερικά γραμμάρια

Δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τον πακτωλό των εκατομμυρίων που χάρισε ο Βασιλειάδης στις άστεγες ομάδες, ρίχνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τα χρήματα των φορολογουμένων, για το ανάλγητο κράτος που δε διστάζει να κόβει από τις πενιχρές συντάξεις για να μοιράζει εκατομμύρια σε ανώνυμες εταιρίες που συμμετέχουν σε ένα απαξιωμένο προϊόν.

Δηλώνω εντελώς συνειδητοποιημένο μέλος της συνομοταξίας των πολιτών που έχουν διαχωρίσει εντελώς την ύπαρξη τους από το κράτος στο οποίο ζουν. Πιο απλά, είμαστε σε διαφορετικά τσανάκια, οι δουλειές του καθενός δεν έχουν σχέση με εκείνες του άλλου.

Θα έλεγα πως είμαστε οι κλέφτες και είναι οι αστυνόμοι, στην πραγματικότητα όμως αυτοί είναι πακέτο και κλέφτες και αστυνόμοι.

Η συντριπτική πλειοψηφία σε αυτό το κλαμπ είμαστε, το κράτος το πληρώνουμε στο βαθμό που δε μπορούμε να το αποφύγουμε, όποιος μπορεί να τα παίρνει μαύρα, να μην πληρώσει εφορία, να μην κόβει αποδείξεις, δεν το κάνει.

Η πράξη αυτή δεν είναι ούτε κατακριτέα, ούτε απαγορευτική, ο πολίτης που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει τις πληρωμές στο κράτος είναι σε φάση άμυνας, προσπαθεί να γλυτώσει τα υπάρχοντα και τον ιδρώτα του, από τον κλέφτη.

Το κράτος είναι ο κλέφτης, όχι ο φορολογούμενος που προσπαθεί να απολαύσει τους καρπούς των κόπων του και στη χειρότερη να επιβιώσει. Με το που θα βάλεις το κλειδί στην πόρτα για να ανοίξεις επιχείρηση σήμερα, πληρώνεις σε φόρους, προκαταβολές και ασφαλιστικές εισφορές το 80% των εσόδων σου. Το υπόλοιπο 20% θα πάει επίσης στο κράτος κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, όταν από τα επτά ευρώ που θα πληρώσεις για ένα πακέτο καπνό, τα έξι θα πάνε στο κράτος και αυτό το ένα που περισσεύει, θα συντηρήσει τις εταιρίες παραγωγής, αυτούς που τα διακινούν κι εκείνους που τα πουλάνε.

Έτσι δε βγαίνει καμμία επιχείρηση γι αυτό και όλοι προσπαθούν να σώσουν ότι σώζεται, από τον κλέφτη, που έχοντας εξουσία, καταφέρνει να παρουσιάσει τους άλλους ως κλέφτες.

Το ίδιο ισχύει για όλους ανεξαιρέτως, ακόμα και για το Nammos!

Δεν κατάλαβα δηλαδή, είμαι εγώ ο μάγκας ή έχω βρει τρόπο τέλος πάντων να ψήνω κάποια κορόιδα να μου πληρώνουν 1000 ευρώ ένα πιάτο μυδοπίλαφο, γιατί να δώσω τα 800 στον Τσακαλώτο, επειδή είναι όμορφος; Αν είναι όμορφος, να κάνει η κυβέρνηση ένα κρατικό Nammos, με πορτιέρη τον Καμμένο και μπάρμαν τον Τσακαλώτο, να τα κονομήσουν και να βρουν τα έσοδα που θέλουν για να κάνουν την πολιτική τους, υπέρ του κομματικού μηχανισμού εννοείται και όχι της χώρας. Για να μην ξεχνιόμαστε…

Ένας άλλος λόγος που τα κουβαρνταλίκια του Βασιλειάδη με αφήνουν αδιάφορο, είναι πως ως υπουργός, ακολούθησε την πεπατημένη, κάνοντας αυτό που θα έκανε κάθε όμοιος του! Πούλησε μούρη, και σκόρπισε λεφτά που δεν του ανήκουν,

Σε περίπτωση που ο κοινοτάρχης από το χωριό του πατέρα ή της γυναίκας του Βασιλειάδη ήθελε να διοργανώσει πανηγύρι για τον 15αύγουστο και ζητούσε επιχορήγηση για.να φέρει την Έφη Θώδη και να γουστάρουν οι χωριανοί, ο υπουργός θα μοίραζε το χρήμα μετά χαράς. Αν σε μια παιδική ποδοσφαιρική ομάδα ενός άλλου χωριού οι πιτσιρικάδες δεν είχαν μπάλες να παίξουν, η απάντηση της ιδιαιτέρας του Βασιλειάδη θα ήταν «το αίτημα σας έχει μεταφερθεί στον υπουργό και το εξετάζει ειδική επιτροπή τεχνοκρατών, μέχρι τα Χριστούγεννα, ίσως έχουμε κάποιο νέο».

Ο τρίτος λόγος είναι πως η υποκρισία μου προκαλεί αηδία, σε περίπτωση που μέσα στις άστεγες ΠΑΕ ήταν και η δική μου, σίγουρα δε θα με ενδιέφεραν τα λεφτά των φορολογουμένων, αλλά θα πανηγύριζα, αφού θα κάναμε καμιά μεταγραφή της προκοπής και θα ταΐζαμε τους παίκτες μας μπριζόλες, αντί να περιμένουν τα τάπερ της μαμάς με τα κεφτεδάκια, για να γευτούν πρωτεΐνη.

Τα ΄χουμε περάσει και στον ΠΑΟΚ αυτά και δε μπορούμε να ξεχάσουμε, μια 10ετία με Γούμενους και Μπατατούδηδες που ενθυλάκωναν χρήματα από τα ταμεία της ΠΑΕ για να επιβιώσουν επιχειρηματικά κι έξι χρόνια με διοικήσεις πρωτοδικείου. Δεν ήταν εύκολα…

Η διαφορά είναι πως δε βγάζαμε γλώσσα, ούτε πουλούσαμε τρελίτσα, όπως στη γνωστή και μη εξαιρετέα γειτονιά της Θεσσαλονίκης, που παπαγαλίζουν διαχρονικά τα περί σκανδάλου της αποπληρωμής του πρωτογενούς κεφαλαίου των χρεών της ΠΑΕ από τον Ιβάν Σαββίδη και σήμερα ποιούν την νήσσαν.

Αν ο Σαββίδης που πλήρωσε το κράτος ήταν κατακριτέος, αυτοί που τα παίρνουν από το κράτος μπας και φάνε οι παίκτες τους ένα πιάτο φακή, τι είναι;

Έρχονται λοιπόν αυτοί που τους χαρίστηκαν μια φορά χρέη μέσω 44 , άλλη μια βούλιαξαν στην εταιρία τους μην πληρώνοντας κανέναν, έχουν πρόεδρο οι εργαζόμενοι του οποίου ζουν με κρατικές επιδοτήσεις και έγιναν πλέον κρατικοδίαιτοι με υπουργική σφραγίδα και κουνάνε το δάκτυλο.στον Σαββίδη που έδωσε τα ωραία του λεφτά στο κράτος για τα χρέη του ΠΑΟΚ, για το Μακ.Παλλάς, για τη ΣΕΚΑΠ, για το λιμάνι…

Αυτοί που ενώ ακόμα δεν έχουν εκκαθαρίσει την παλιά τους ΠΑΕ ίδρυσαν νέα και συμμετείχαν στο πρωτάθλημα με τις πλάτες του Κοντονή.

Αυτοί που καμαρώνουν για το ανακαινισμένο προπονητικό κέντρο τους το οποίο όμως είναι προσημειωμένο για χρέη προς το ΙΚΑ!

Έχουν το θράσος μάλιστα, να γράφουν σε πανιά πως ο πρωθυπουργός-που τους συντηρεί δίνοντάς τους χρήματα που δε θα έβλεπαν ούτε στον ύπνο τους- είναι ο καλύτερος φίλος μας!

Σα να λέμε πως ο Εσκομπάρ καταγγέλλει δυο βαποράκια που πουλούσαν κάτι λίγα γραμμάρια, για να εξασφαλίσουν τη δόση τους…

Ήταν σκάνδαλο λοιπόν όταν ο Σαββίδης πλήρωνε τα 10εκ του πρωτογενούς χρέους και μάλιστα κασέρι, ενώ τα 9 δισ δρχ χαρισμένα για να πληρώσει ο Κόκκαλης μόλις 2 από τα συνολικά 11 κι αυτά σε 120 δόσεις, δεν ήταν.

Ο νόμος στον οποίον πάτησε ο ΠΑΟΚ μάλιστα για να απαλλαγεί από το βραχνά του, ήταν κανονικός νόμος, ίσχυε για όλους τους πολίτες δηλαδή. Όποιος ιδιώτης ή επιχείρηση είχε τη δυνατότητα να αποπληρώσει το πρωτογενές κεφάλαιο των χρεών στην εφορία, πατώντας στον ίδιο νόμο, πλήρωνε και καθάριζε.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, μιλάμε για φωτογραφική τροπολογία που αφορούσε μόνο τη συγκεκριμένη ομάδα και για την ιστορία, κατέβηκε κάποιο χάραμα στη Βουλή, πακέτο με νόμο που αφορούσε τη «διαχείριση πιστώσεων για εκτέλεση αρχαιο­λογικών έργων»!!!. Τι δουλειά είχε Κόκκαλης και τα χρέη μιας ΠΑΕ με εκτέλεση αρχαιο­λογικών έργων, δε θα το μάθουμε ποτέ, αποτελεί μια ασήμαντη λεπτομέρεια βλέπετε.

Φωτογραφική διάταξη έγινε και για την ομάδα της γειτονιάς της Θεσσαλονίκης, τότε που μπήκαν στο 44 και τα χρέη των ποδοσφαιριστών πληρώθηκαν εξ΄ολοκλήρου από τον ΟΠΑΠ. Το 44 βλέπετε αφορούσε μόνο οφειλές προς το δημόσιο, σε περίπτωση προσφυγής στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο από ιδιώτες κανένα 44 δε θα τους έσωζε, τους έσωσε ο Ορφανός όμως με ειδικό νόμο μόνο για αυτούς, πληρώνοντας τους παίκτες με χρήματα των φορολογουμένων

Τούτα όμως δε συνιστούν σκάνδαλα, αντίθετα με την εμφάνιση Τσακαλώτου στη σουίτα του Σαββίδη που αποτελούσε τεκμήριο διαπλοκής. Έπρεπε να τον στείλουμε στη θύρα 4 να απολαμβάνει το θέαμα εν μέσω αναθυμιάσεων από ρετσίνες, για να μη δώσουμε δικαιώματα. Ίσως πάλι θα ήταν καλύτερο να βάλουμε φιμέ τζάμια, όπως συμβαίνει παντού. ο Σαββίδης όμως δεν έχει κάτι να κρύψει.

Και να είχε όμως οι δουλειές πλέον γίνονται σε κοινή θέα, η κυβερνητική παρέμβαση για να αλλάξει ο νόμος και να μην υποβιβαστεί ο Παναθηναϊκός, έγινε απροκάλυπτα, στο φως της ημέρας και με ανοιχτά τα μικρόφωνα.

Της ίδιας κυβέρνησης της οποίας ήμασταν τα αγαπημένα παιδιά, που μας έκανε τα χατίρια σε σημείο να μας τάξει το πρωτάθλημα, διευκρινίζω!

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διαπλοκής, συνέβη το πρωτοφανές στα χρονικά, να διανεμηθούν 12 ποδοσφαιρικοί βαθμοί από δικαστές, έπειτα από θεατρικές παραστάσεις.

ΥΓ. Δεν πέρασε καιρός από τότε που η γαλάζια παρέα του Μητσοτάκη ούρλιαζε στη Βουλή για νόμο που απάλλασσε εταιρίες από πρόστιμα που αφορούσαν παραβάσεις πριν αποκρατικοποιηθούν και οι οποίες δεν είχαν γνωστοποιηθεί στους μετέπειτα επενδυτές.
Παραβάσεις που στην περίπτωση της ΣΕΚΑΠ είχαν ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς πρώην πρωθυπουργούς και στελέχη, από το κόμμα του τότε αγανακτισμένου Κούλη.
Η ζεστή κι ερωτική φωνή του θ΄ ακουστεί το ίδιο στεντόρεια και για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος μέσω της ΕΡΤ ή μήπως θα σκεφτεί πως το κόμμα του είναι γεμάτο Βασιλειάδηδες που αύριο θα θελήσουν να κάνουν το ίδιο, αφού όπως προείπα, ο τελευταίος δεν αποτελεί προϊόν παρθενογέννεσης, απλά ακολούθησε την παραδοσιακή τακτική των προκατόχων του