Ο «εμφύλιος» σε διοικητικό επίπεδο δεν θα έχει νικητές παρά μόνο χαμένο. Τον ίδιο τον Παναθηναϊκό…
Είναι ένας «πόλεμος» που δεν βγάζει πουθενά. Ούτε την υστεροφημία του Γιαννακόπουλου βοηθάει, ούτε εκείνη του Αλαφούζου. Δεν πρόκειται απ’ αυτή τη «μάχη» να βγει κάποιος κερδισμένος. Αντίθετα, όπως συμβαίνει στους «πολέμους», υπάρχουν μόνο χαμένοι. Και χαμένος στην προκειμένη περίπτωση είναι μονάχα ο Παναθηναϊκός.
Ένας σύλλογος που εξακολουθεί να ταλαιπωρείται, που θα μπει στη νέα χρονιά με την πλάτη στον τοίχο, που βλέπει τους γύρω του να σκορπούν εκατομμύρια, να φέρνουν παίκτες μεγάλης αξίας και να προετοιμάζονται για τα ευρωπαϊκά τους παιχνίδι. Κι εκείνος, άλλοτε πρέσβης, προετοιμάζεται για… φιλικό με την Κ20, έχοντας παίκτες στην πρώτη του ομάδα που οι περισσότεροι προέρχονται από την Κ20!
Αντί, λοιπόν, να κάτσει ο καθένας από το δικό του πόστο, το δικό του μετερίζι και τη δική του θέση, να βοηθήσει τον σύλλογο με όποιον τρόπο μπορεί, βλέπουμε ένα γαϊτανάκι ανακοινώσεων, κατηγοριών και προσβολών που – εννοείται πως – αγγίζουν και τον ίδιο τον σύλλογο. Και το ίδιο το ποδοσφαιρικό τμήμα. Και τον προπονητή και τους παίκτες και τον κόσμο.
Η κόντρα Αλαφούζου – Γιαννακόπουλου οδηγεί τον Παναθηναϊκό στο Ολυμπιακό Στάδιο, θα τον οδηγήσει σε στιγμές που θα κόβει 1000 και 2000 εισιτήρια (εδώ θα είμαστε και θα το δείτε), θα τον οδηγήσει σε «εμφύλιο» μεταξύ του κόσμου του και σε γιούχα εναντίον της ομάδας. Διότι όταν το κλίμα είναι βαρύ, αυτό συμβαίνει. Πάει περίπατο και η όποια διάθεση στήριξης προς εκείνους που δε φταίνε. Θα τα ακούσει ο Κουρμπέλης, ο Χατζηγιοβάννης, ο Μουνιέ, επειδή δεν αρέσει η φάτσα του Αλαφούζου στον κόσμο. Έτσι συμβαίνει διαχρονικά στην Ελλάδα.
Άρα η κόντρα των δύο θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ομάδα. Πιθανότατα θα της ρίξει τη… χαριστική βολή. Μια κλωτσιά για να πάει ακόμα πιο χαμηλά. Δεν το σκέφτονται οι επιχειρηματίες αυτό. Σχεδόν ποτέ δεν το σκέφτηκαν. Αν το σκέφτονταν και αυτοί και οι προηγούμενοι, ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε φτάσει εδώ που έχει φτάσει σήμερα…