Τρία πράγματα που εμπεδώσαμε για τον Ολυμπιακό… συν ένα που μας προέκυψε για τον Λεβαδειακό!

Μετά το επιθετικό κρεσέντο και τα πέντε γκολ κόντρα στον Πλατανιά την τελευταία αγωνιστική, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις αγχωτικές νίκες με αντίπαλο τον Λεβαδειακό στο Καραϊσκάκη. Με εξαίρεση το ματς με την ομάδα της Κρήτης και το 4-1 απέναντι στην ΑΕΛ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, όλες οι υπόλοιπες επικρατήσεις των ερυθρόλευκων φέτος έχουν κριθεί στο γκολ!

Το ταλέντο του Κούτρη!

Ας είναι καλά ο Κούτρης! Όταν ολόκληρος Μάριν, παρά τα τελευταία καλά δείγματα γραφής , δεν μπορεί, όταν ο καλύτερος με διαφορά φορ της ομάδας, Ανσαριφάρντ, μοιάζει να είναι «μπλοκαρισμένος» στην τελική προσπάθεια, όταν ο πολύ ποιοτικός Φορτούνης δεν τα καταφέρνει ούτε από το σημείο του πέναλτι κι όταν ο Καρσελά περιορίζεται σε ανούσιες ντριμπλίτσες , τότε έρχεται η ώρα του Κούτρη.

Έστω και με την… ευγενική χορηγία του Επασί, ο Ελληνοβραζιλιάνος ακραίος αμυντικός του Ολυμπιακού, χάρισε ένα ψυχοβγαλτικό τρίποντο στην ομάδα του, «φωνάζοντας» για εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του τόσο από το τεχνικό επιτελείο του Ολυμπιακού, όσο και απ’ το όποιο τελικά είναι αυτό της Εθνικής! Και δεν ήταν η πρώτη φορά που ο 22χρονος ξεχώρισε στο ψηλό επίπεδο που αγωνίζεται φέτος. Με αστείρευτες δυνάμεις, ανεβοκατέβαινε την πλευρά του και υπήρξε και συνεπής στα ανασταλτικά του καθήκοντα, την αδυναμία του δηλαδή, όσο κι αν με τα αντίπαλο τον Λεβαδειακό των πολλών απουσιών, δεν μπορούν να βγουν αξιόπιστα συμπεράσματα γι αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του. Ήταν πάντως αυτός που κέρδισε το αναξιοποίητο πέναλτι του Φορτούνη κι έγινε ο πρώτος Έλληνας αμυντικός των ερυθρόλευκων, που σκοράρει στην Σούπερ Λιγκ μετά τον Γιάννη Μανιάτη τον Ιανουάριο του 2015.

Δεν τα λες και λίγα για ένα παιδί, που πριν από δύο χρόνια βολόδερνε στην Φούτμπολ Λιγκ φορώντας τη φανέλα του υπό κατάρρευση Εργοτέλη. Όσοι τον παρακολουθούσαν από κοντά τότε δεν έπεσαν σε καμία περίπτωση από τα σύννεφα για την εξέλιξη του. Το ότι παίρνει την ευθύνη ενός εξαιρετικά φιλόδοξου σουτ, από πολύ μακρινή απόσταση στο 84’ κι ενώ ο κίνδυνος «κάζου» είναι πολύ σοβαρός πλέον, δείχνει και δύναμη χαρακτήρα, αλλά και εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του. Αν ο Ολυμπιακός των πολλών ξένων και των περισσότερων αλλαγών στο ρόστερ του τα τελευταία χρόνια έχει την διάθεση να «μπολιάσει» την ομάδα με περισσότερο μόνιμο ελληνικό στοιχείο, πλην του Φορτούνη, του παρουσιάζεται μία χρυσή ευκαιρία να το κάνει ξεκινώντας από τον Κούτρη!

Οι «πινελιές» του Λεμονή και ο Μάριν!

Όταν ο Ολυμπιακός άφηνε τον Τάκη Λεμονή να… περιμένει και να περιμένει και να περιμένει στο ακουστικό του σχεδόν για ένα ολόκληρο καλοκαίρι προκειμένου να μάθει αν θα συνεχίσει στον πάγκο του και τη νέα σεζόν, πολλοί είχαν την αίσθηση πως κάτι καλό «ψήνεται» σε σχέση με τον πάγκο της ομάδας. Αντ΄ αυτού προέκυψε ο άγνωστος Μπέσνικ Χάσι και η… «τεχνογνωσία» του σε ότι αφορά τις προκρίσεις στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ! Η συνέχεια της ιστορίας… γνωστή.

Από τις αλλοπρόσαλλες επιλογές του Κοσοβάρου τεχνικού επιστρέψαμε στην… κανονικότητα με σωστό «διάβασμα» του αντιπάλου, παίκτες που αγωνίζονται στις φυσικές τους θέσεις, συμμάζεμα της ανασταλτικής λειτουργίας της ομάδας και επαναφορά παραγκωνισμένων, για άγνωστους λόγους, ποδοσφαιριστών, όπως ο βασικός πλέον Σισέ, ο Μαρτίνς και ο Ανσαριφάρντ. Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην έθελξε με την απόδοση του εναντίον του Λεβαδειακού, αλλά και πολλές φάσεις έβγαλε και ισορροπία στο παιχνίδι του είχε και την «μάχη» του έδωσε έως το τέλος και μάλιστα μεθοδικά και όχι με γιούρια «όλοι μπροστά και βλέπουμε τι γίνεται πίσω».

Μπορεί ο κόσμος της ομάδας να μην μένει ικανοποιημένος σ’ ένα μεγάλο βαθμό από την γενικότερη εικόνα, αλλά τα κενά στο ρόστερ και το έλλειμμα φυσικής κατάστασης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για δραματικές αλλαγές. Στα συν του Λεμονή το γεγονός πως κατάφερε να βγάλει πάθος, ενέργεια και «τσαμπουκά» από τον Μάρκο Μάριν, τον μέχρι πρότινος δηλαδή φαινομενικά πιο «αδιάφορο» ποδοσφαιριστή του στο χορτάρι! Ο Γερμανός ήταν εξαιρετικός και κόντρα στους Βοιωτούς!

Η απουσία των παλιών καλών «εξτρέμ»!

Ναι, μπορεί η μεταγραφή του σχεδόν μόνιμα τραυματία Εμενίκε να μην βγήκε στον Ολυμπιακό, μπορεί ο Τζούρτζεβιτς να αποδεικνύεται, τουλάχιστον για την ώρα, λανθασμένη επιλογή, μια που πρόκειται για σέντερ φορ που θέλει χώρο να τρέξει και μοιάζει να δυσκολεύεται πολύ να παίξει με πλάτη στην εστία απέναντι σε κλειστές άμυνες, συνθήκες δηλαδή που συναντούν σχεδόν μόνιμα οι πρωταθλητές Ελλάδας στο εγχώριο πρωτάθλημα, αλλά η μεγαλύτερη αδυναμία τους εντοπίζεται στα άκρα.

Η δημιουργία από τις πτέρυγες και το «σερβίρισμα» στην περιοχή απουσιάζουν εμφανώς και είναι ένα από τα προβλήματα που δεν φαίνεται παίρνει λύσεις εκ των έσω. Ο Καρσελά διεκδικεί, με ιδιαίτερες αξιώσεις είναι η αλήθεια, τον τίτλο της πιο αποτυχημένης μεταγραφής του καλοκαιριού με βάση πάντα το όνομα του, Μάριν και Σεμπά δεν είναι ακραίοι επιθετικοί και όλο το βάρος πέφτει στο… φιλότιμο του Πάρντο. Όταν δε, είχες συνηθίσει να έχεις παλιότερα στα «φτερά» σου για πολλά χρόνια Τζόρτζεβιτς και Γιαννακόπουλο και πιο πρόσφατα τον Μιραλάς με τον Κάμπελ, ε, με την τωρινή εικόνα σε πιάνει μια μελαγχολία!

Παρ΄ όλα αυτά, ο Ολυμπιακός, που είδε έναν αμυντικό χαφ κι ένα πλάγιο μπακ να βγάζουν το φίδι από την τρύπα κόντρα στον Λεβαδειακό, έχει μακράν την καλύτερη επίθεση του ελληνικού πρωταθλήματος με 21 γκολ σε 11 ματς, όταν η ΑΕΚ έχει 13 σε 10 παιχνίδια και ο ΠΑΟΚ 12! Έστω και αν όλοι οι σέντερ φορ του μαζί έχουν πετύχει μόλις πέντε απ’ αυτά και τα τέσσερα είναι του μέχρι πρότινος «ξεχασμένου» από τον Χάσι, Ανσαριφάρντ!

Επασί: Ωραίος και μοιραίος!

Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που αμφιταλαντεύεται κανείς αν θα βγάλει έναν ποδοσφαιριστή MVP ή αν θα του «κολλήσει» τη «ρετσινιά του… γκαφατζή! Ο Ντεβί Επασί, με τις πολλές και εντυπωσιακές επεμβάσεις του, κράτησε όρθιο τον Λεβαδειακό στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα κι… αποφάσισε να τον ξαπλώσει στο χόρτο στο 84’, στο μοναδικό του λάθος στο ενενηντάλεπτο.

Η αντίδραση του Γάλλου, με καταγωγή από το Καμερούν, γκολκίπερ, στο μακρινό σουτ του Κούτρη ήταν… παιδική και οι οπαδοί του Λεβαδειακού πέρασαν από το «μπράβο ρε Επασί» στο «όχι κι έτσι ρε φίλε»! Ο 24χρονος, καλοκαιρινό μεταγραφικό απόκτημα από την τρίτη κατηγορία της Γαλλίας, που δεν τον ήξερε ούτε καν ο «συμπατριώτης» του, προπονητής της ομάδας, Ζοζέ Ανιγκό, κι οποίος το καλοκαίρι τον πέρασε από την ψυχοφθόρο διαδικασία της δοκιμής πριν δώσει το «Ok», έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά και αντίληψη των φάσεων μέχρι που… έχασε την φιδίσια πορεία της μπάλας στο τέλος, μέσα σε πολλά σώματα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Με διαδοχικές εμφανίσεις όπως αυτή και προσοχή όμως στη «λεπτομέρεια», που όπως αποδείχθηκε ακόμα μία φορά, είναι κι αυτή που τελικά κάνει τη διαφορά, ιδίως στην θέση του τερματοφύλακα, το παιδικό του όνειρο να αγωνιστεί με τη φανέλα της Εθνικής Καμερούν μπορεί τελικά κάποια στιγμή και να πραγματοποιηθεί! Γιατί όχι;