Η FIBA αποδεικνύει στην πράξη ότι οι αριθμοί είναι ένα εξαιρετικό μέσο για να πεις… ψέματα. Κι όπου ευημερούν, οι άνθρωποι… δυστυχούν!
Λένε πως «διαφήμιση είναι η τέχνη να φτιάχνεις ολόκληρα ψέματα από μισές αλήθειες». Αν είναι έτσι η FIBA πρέπει να αποθεώσει εκείνους που σκέφτηκαν να διαφημίσουν τα «παράθυρά» της, καταγράφοντας… μισές αλήθειες.
«Υπήρχαν περισσότεροι παίκτες, περισσότερα παιχνίδια και, ναι, πιο θεαματικά παιχνίδια στην προσπάθεια που έκαναν οι ομάδες για να εξασφαλίσουν νίκες ζωτικής σημασίας» μας ενημέρωσε κι επιχειρηματολόγησε:
«Σε 30 παιχνίδια σημειώθηκε sold out! Καταγράφηκαν 55 εκατομμύρια προβολές βίντεο στο πρώτο Παράθυρο, τον Νοέμβριο, 60 εκατομμύρια προβολές στο δεύτερο Παράθυρο τον Φεβρουάριο και 87 εκατομμύρια προβολές για τα παιχνίδια που έγιναν στα τέλη Ιουνίου και αρχές Ιουλίου, σημειώνοντας αύξηση 35% για το τρίτο Παράθυρο».
Το επόμενο στάδιο είναι να γράψουν «μην χάσετε την παράστασή μας, έξι πανέμορφα κορίτσια και πέντε υπέροχα φορέματα…». Κι επειδή κάποιος από εσάς μπορεί να συμπεριλαμβάνεται (διάολε) στα 87 εκατομμύρια που έκαναν κλικ για να αυξηθεί 35% το τρίτο… παράθυρο, αλήθεια θυμόσαστε ποια ομάδα ήταν αντίπαλος της Εθνικής, πώς λέγονταν ο προπονητής της κι -έτσι για πλάκα- έναν δύο παίκτες. Αν ναι, κερδίζεται ένα pin από τη FIBA να το φοράτε στο πέτο και να καμαρώνετε.
Πολύ ωραία τα λένε οι αριθμοί, που δεν κατέγραψαν την απουσία πρωτοκλασάτων παικτών. Φαντάζομαι, αν κάποιος πάρει στα χέρια του δύο dvd, ένα με καρφώματα του Αντετοκούνμπο (του Γιάννη, μην μπερδευτούμε) και του εξαιρετικά φιλότιμου και συμπαθέστατου Μαργαρίτη, θα προτιμήσει τον δεύτερο. Άλλωστε, 87.000.000 «κλικ» λένε την αλήθεια… Τι όχι;
Ας σοβαρευτούμε. Τα «παράθυρα» είναι ό,τι πιο αποτυχημένο έχει εφαρμοστεί σ’ επίπεδο εθνικών ομάδων τα τελευταία 40 χρόνια. Θα σας γελάσω για το τι συνέβαινε προπολεμικά, αλλά από τη μάχη του Στάλινγκραντ και δώθε δεν έχω δει πιο χαζή ιδέα. Κι εξηγώ:
Αν υπάρχουν 1-2 σταρ σε κάθε χώρα, πρέπει να βρεις εκείνους τους τρόπους, ώστε να τους κατεβάσεις να παίξουν. Τότε έχει αξία το παιχνίδι, γιατί οι σταρ -δεν προέκυψε από κολυμπήθρα (πώς εμένα με λένε Γιώργο), ή από δήλωση στην αστυνομία ως επάγγελμα (πλην του γνωστού εθνικού μας σταρ)- είναι που τραβάνε τον κόσμο στα γήπεδα. Αν, λοιπόν, τα «παράθυρα» είναι απαγορευτικά για τους παίκτες πρώτης γραμμής, έχουμε τρυπήσει δύο μέρη υδρογόνου κι ένα οξυγόνου…
Την επόμενη φορά που θα βαφτίσουν το κρέας ψάρι, ας μετρήσουν και like και share, και αλληλεπιδράσεις κι ό,τι νέο έχουν φέρει τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) στη ζωή μας. Αν δεν έχουν κατορθώσει να πείσουν τους παίκτες που αποτελούν την παγκόσμια ελίτ του σπορ να φωτογραφηθούν σε αυτά τα «παράθυρα», καλύτερα να τα κλείσουν.