Ο καλός, ο κακός και ο άτυχος

Τέλος στο πρώτο ευρωπαϊκό τεστ της φετινής σεζόν για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς οι ομάδες μας πήραν βαθμό κάτω από τη βάση. Με εξαίρεση τον ΠΑΟΚ, οι άλλοι δύο αποχαιρέτησαν πολύ νωρίς τις όποιες πιθανότητες είχαν να πετύχουν κάτι καλό στην Ευρώπη φέτος. Σε αυτήν τη φάση που βρισκόμαστε δεν παίζει ρόλο τόσο η αγωνιστική εικόνα, όσο το τελικό αποτέλεσμα. Δεν μπορεί οι ελληνικές ομάδες να αποκλείονται από ομάδες της Λευκορωσίας ή ομάδες αυτού του επιπέδου της Σκωτίας.

Κάποια στιγμή θα πρέπει και οι μικροί να καταλάβουν ότι η αποστολή τους δεν τελειώνει μόνο με την κατάκτηση της θέσης που οδηγεί στα Ευρωπαϊκά κύπελλα, αλλά με την πρόκριση στους ομίλους, ειδικά αν στις κληρώσεις τους προκύπτουν αντίπαλοι όπως οι χθεσινοί. Πάμε να τα βάλουμε σε μία σειρά.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε ότι φέτος θα είναι η χρονιά του. Σοβαρός, γεμάτος λύσεις, με προπονητή που γνωρίζει πολύ καλά το υλικό του και έχοντας ως όπλο την ομοιογένεια του, αν δεν τον φάει η συνήθης εσωστρέφεια του συλλόγου, έχει τις δυνατότητες να κάνει σπουδαία πράγματα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η Βασιλεία που απέκλεισε δεν είναι αμελητέο εμπόδιο και ανεξαρτήτως των όποιων προβλημάτων μπορεί να αντιμετωπίζει δεν παύει να είναι μία ομάδα με μεγάλη Ευρωπαϊκή εμπειρία και επιτυχίες.

Ο Δικέφαλος του Βορρά και στα δύο παιχνίδια έδειξε ανώτερος, πιο έτοιμος και πιο ικανός για την πρόκριση. Τώρα στο δρόμο του θα βρει την Σπαρτάκ Μόσχας, εξίσου δύσκολη αποστολή, αλλά οι παίκτες του Λουτσέσκου έδειξαν ότι διαθέτουν τα απαραίτητα για να κάνουν ένα ακόμα βήμα για να έρθουν πιο κοντά στο όνειρο της συμμετοχής για πρώτη φορά στην ιστορία τους στους ομίλους του Champions League. Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες περί ενίσχυσης της ομάδας με τον παικταρά Πόντους Βέρνμπλουμ στα χαφ και τον – σύμφωνα με το ρεπορτάζ ήδη παίκτη του ΠΑΟΚ – Τσούμπα Άκπομ στην επίθεση τότε οι Θεσσαλονικείς ίσως και να διαθέτουν το πιο πλήρες ρόστερ της ιστορίας τους.

Μετά τον….καλό πάμε στον….άτυχο. Ο Αστέρας Τρίπολης του Σάββα Παντελίδη η αλήθεια είναι ότι έκανε σχεδόν ότι περνούσε από το χέρι του για να περάσει τη Χιμπέρνιαν. Πλήρωσε την ατυχία του, το επίπεδο ετοιμότητας της χρονικής στιγμής που βρισκόμαστε και το γεγονός ότι στο δεύτερο ματς έμεινε με παίκτη λιγότερο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι Αρκάδες δεν τα κατάφεραν, αλλά έδειξαν ότι και φέτος θα είναι μία ομάδα που θα είναι δυσκολοκατάβλητη για όλους. Η ανόητη αποβολή του Μανιά, για την πρώτη από τις δύο κίτρινες μιλάμε, δυσκόλεψε αφάνταστα το έργο τους, αφού πέρα από το αριθμητικό μειονέκτημα βρήκαν απέναντί τους έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα, τον Ούγγρο Άνταμ Μπόγκνταν.

Δεν ισχύουν δυστυχώς τα ίδια και για τον…κακό της παρέας. Το γεγονός ότι ο Ατρόμητος κατάφερε να αποκλειστεί από μία ομάδα της Λευκορωσίας είναι από μόνο του ικανό να τον κάνει αποτυχημένο στην ισχνή φετινή του παρουσία στα κύπελλα Ευρώπης. Πολλοί θα σταθούν στο γεγονός ότι το γκολ που έκρινε την πρόκριση μπήκε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, μετά από συνολική αδράνεια της ελληνικής άμυνας. Είναι όμως λάθος μία τέτοια προσέγγιση. Πρώτον, γιατί οι Περιστεριώτες έδειξαν ότι την είχαν την αντίπαλό τους και δεύτερον γιατί οι Δυναμό απλά δεν μπορεί να αποκλείει ελληνική ομάδα, ακόμα και εάν αυτή κατέβει με σαγιονάρες για να παίξει. Ο Κάναντι ξεκίνησε τη δεύτερη σεζόν του με το αριστερό και σίγουρα έχει αρκετά πράγματα να διορθώσει αν θέλει ο Ατρόμητος να παρουσιάσει ανάλογο πρόσωπο με την περσινή χρονιά.