
Ο Ολυμπιακός επέβαλλε ένα μοτίβο. Και ο Βιτόρια -όπως ο Αλμέιδα και ο Λουτσέσκου- δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα για αυτό.
Λένε πως την πρώτη φορά έτυχε, την δεύτερη ίσως πρόκειται για σύμπτωση, τη τρίτη όμως είναι σίγουρα κάποια «πολεμική πράξη». Αντιθέτως δεν λένε τίποτα για την τέταρτη. Πολλώ δε μάλλον για την πέμπτη. Για μια κατάσταση που τελικά όχι απλά επαναλαμβάνεται, αλλά που εξελίσσεται σε κανονικό μοτίβο. Στην προκειμένη περίπτωση; Το μοτίβο των εντός έδρας ντέρμπι του Ολυμπιακού και κατ επέκταση και του νταμπλ, αν όλα ολοκληρωθούν ομαλά για τους κυπελλούχους Ευρώπης.
Ναι, αν αναζητήσει κάποιος το «σημείο-κλειδί» της σεζόν θα καταλήξει εύκολα στο συμπέρασμα των ντέρμπι. Και αν θελήσει να το χωρέσει σε ένα γήπεδο τότε δεδομένα θα επιλέξει το γήπεδο «Καραϊσκάκης». Εκεί όπου οι Ερυθρόλευκοι όχι μόνο επικράτησαν των αντιπάλους τους, αλλά τους… κόλλησαν στον τοίχο δημιουργώντας τους μεγαλύτερους μπελάδες από μια ήττα. Βραδιές με ένα σωρό γκολ, με έντονη αμφισβήτηση σε πλάνα και πρόσωπα ενίοτε και με μπόλικη εσωστρέφεια.
Το παράδειγμα της ΑΕΚ είναι μάλλον το πιο χαρακτηριστικό. Άντεξε τον Νοέμβρη στο 4-1 σοκ. Παραδόθηκε στο 6-0 του κυπέλλου και από τότε δείχνει να μην μπορεί να αντιδράσει. Λες και κάποιος την έβγαλε από την πρίζα
Κάποιος, Βάσκος από το Θαλδίβαρ για να τα λέμε όλα: Διότι οι ομάδες δεν παίζουν μόνες τους. Έχει έναν καταπληκτικό προπονητή ο Ολυμπιακός. Και ένα πρόγραμμα που μέσα στη σεζόν κυριάρχησε ολοκληρωτικά των υπολοίπων. Ένα γκρουπ που δεν έχασε ποτέ την ένταση στα τρεξίματα του. Που μπορεί έπειτα από 45 επίσημα ματς να υπηρετεί το ίδιο απαιτητικό σχέδιο, που πχ την Κυριακή κόντρα στον Παναθηναϊκό έκανε την ίδια δουλειά με τη μισή βασική εντεκάδα του απούσα (Ρέτσος, Κάρμο, Έσε, Κωστούλας, Ελ Κααμπί).
Έχει καταφέρει ο Μεντιλίμπαρ να εμφανίσει στο γήπεδο ένα σύνολο που ξέρεις τι θα δεις σε αυτού του τύπου ματς. Και το βλέπεις. Και που ξέρουν και οι αντίπαλοι προπονητής τι θα δουν. Αλλά δεν μπορούν να το αποφύγουν. Σε τέτοιο βαθμό που από ένα σημείο και έπειτα νιώθεις ότι παίζει με το μυαλό τους. Την Κυριακή θέλησε και ο Ρουί Βιτόρια να επιλέξει τον τρόπο των τριών στόπερ, όπως έκανε ο Ματίας Αλμέιδα στη Νέα Φιλαδέλφεια μετά το 6-0. Αποδείχθηκε πως περισσότερο μπέρδεψε την ομάδα του και λιγότερο προβλημάτισε τους απέναντι. Δεν άλλαξε το σύνηθες σενάριο της βραδιάς.
Αντίθετα επιβεβαίωσε αυτό το «αίσθημα φόβου» που καμιά φορά σου επιβάλλει ο αντίπαλος όταν δεν μπορείς να βγάλεις άκρη μαζί του. Τότε που δεν σκέφτεσαι το δικό σου ποδόσφαιρο…
Ο Ολυμπιακός στο Φάληρο έχει παίξει φέτος έξι ντέρμπι σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Νίκησε στα πέντε, έφερε και μια ισοπαλία στην παρτίδα με τον Παναθηναϊκό που αναγκάστηκε να αγωνιστεί με δέκα από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου έπειτα από την άδικη αποβολή του Κοστίνια. Προηγήθηκε και στα έξι. Στα πέντε από αυτά τα έξι ματς προηγήθηκε στο πρώτο τέταρτο ανεβάζοντας τον αντίπαλο στο τρενάκι του τρόμου με εκείνη την αδιάκοπή πίεση ως τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Την Κυριακή ο Γιάρεμτσουκ με ένα τάκλιν στα 46 δευτερόλεπτα ανάγκασε τον Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι σε… χαρακίρι. Το επόμενο τάκλιν ήταν του Γκαρθία (16΄), άρπαξε μια 50%-50% μπάλα και έφερε το 2-0. Τέλη Φλεβάρη μόλις στο 6΄ ένας άλλος τερματοφύλακας, ο Ντομινίκ Κοτάρσκι δέχονταν ένα γκολ από σέντρα-σουτ σε φάουλ που… ούτε στο παιδικό. Τις ίδιες ημέρες η επίσκεψη της ΑΕΚ και το 6-0 του κυπέλλου έβγαλε νοκ άουτ τον Θωμά Στρακόσια που «ότι πήγε μέσα, έγραψε». Έγιναν όλοι οι προπονητές και όλοι οι τερματοφύλακες κακοί, κόντρα στον Ολυμπιακό; Μια φορά θα ήταν τυχαίο, δύο σύμπτωση. Συμβαίνει όμως κάθε φορά στο Φάληρο. Άρα μάλλον οι Ερυθρόλευκοι κάτι κάνουν καλά. Πολύ καλά
Τι αξίζει κάποιος να παρατηρήσει; Τα γκολ στις αρχές των ημιχρόνων. Τον τρόπο που οι Πειραιώτες μπαίνουν σε αυτά τα ματς, βάζοντας στην εξίσωση και το κοινό τους. Στο 4-1 με την ΑΕΚ (24/11) ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί τους έβαλε μπροστά μόλις στο 7΄. Και όταν η Ένωση ισοφάρισε (Μαρτιάλ 43΄); Ο Μαροκινός έβαλε ακόμη δύο γκολ σε χρόνο dt (49’, 51’ ).
Στο κύπελλο το σκορ άνοιξε με αυτογκόλ του Μουκουντί μόλις στο 8’ και όταν ο Ολυμπιακός επέστρεψε με 3-0 στο γήπεδο για το δεύτερο ημίχρονο το έκανε 5-0 ως το 53΄με τον Πάλμα και τον Γιάρεμτσουκ. Την Κυριακή μετά το γρήγορο 2-0 ως το 16΄ήρθε το 3-1 στο 51΄ ενώ στο ματς της κανονικής διάρκειας για το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό το γκολ το πέτυχε ο Κάρμο στο 14΄κλπ
Τη μοναδική φορά που δεν σκόραραν γρήγορα ήταν στο ματς κυπέλλου με τους Πράσινους: Εκεί η ιστορία έγραψε το buzzer beater του Χρήστου Μουζακίτη.
Συνολικά ο Ολυμπιακός φιλοξενώντας φέτος τους «τρεις» έχει 17-5 γκολ, εκ των οποίων τα 11 του προέκυψαν στις αφετηρίες των δύο ημιχρόνων. Πέντε γκολ ως το 16΄, έξι γκολ στο διάστημα 46΄-53΄. Τι λέει αυτό το μοτίβο; Πολλά. Για τη νοοτροπία, την συγκέντρωση, τον τρόπο μιας ομάδας που κανείς δεν αμφιβάλλει. Μπορείτε να ρωτήσετε τον Ματίας Αλμέιδα, τον Ρουί Βιτόρια και τον Ραζβάν Λουτσέσκου