Ο ΠΑΟΚ δεν πέτυχε κάτι τόσο σπουδαίο, σε σχέση με τις προδιαγραφές που έβγαλε στο χορτάρι.
Όλα ήταν ωραία στη Βασιλεία και το καταλάβαμε από την πρώτη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας. Οι Ελβετοί ήταν αρκετά φιλόξενοι, να φανταστείτε πως μας χαιρετούσαν όλους φωνάζοντας μας με τα μικρά μας ονόματα « γεια σου Βαγγέλη, γεια σου Ανδρέα γεια σου Λουκά», δίνοντας μας και χρήματα μάλιστα. Το λόγο δεν τον καταλάβαμε μέχρι που μπήκαμε στο γήπεδο και αντικρίσαμε παντού διαφημίσεις της Novartis και τότε μας λύθηκαν όλες οι απορίες για την οικειότητα των ντόπιων
Το λάθος μας ήταν ότι δεν πήραμε τα χρήματα που θα μας ήταν πολύ απαραίτητα ένα μικρό σάντουιτς έκανε 14 ευρώ και το μπουκάλι νερό 5 ευρώ.
Για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι δεν έχω να προσθέσω κάτι, όσα ήταν τα έγραψα χθες.
Το γεγονός όμως ότι ο ΠΑΟΚ δεν επηρεάστηκε καθόλου από την εκτός προγράμματος απουσία του Βιεϊρίνια δείχνει ότι το μεγάλο του όπλο είναι η ομαδική λειτουργία. Οποιαδήποτε ομάδα στηριζόταν στην ατομική ποιότητα του εκάστοτε ποδοσφαιριστή θα είχε καταρρεύσει, χάνοντας τον αντίστοιχο δικό της Βιεϊρίνια.
Οι Ελβετοί βέβαια δοκίμασαν να παίξουν από αριστερά για να εκμεταλλευτούν το γεγονός, δεν τους βγήκε όμως, διότι όταν είσαι ΟΜΑΔΑ δε μασάς. Αυτό είναι το μεγάλο όπλο του ΠΑΟΚ που καλύπτει ακόμα και την εμφανή καθυστέρηση απόκτησης back up του Πορτογάλου.
Επιβάλλεται να γίνει μνεία στον Καντουρί, που δείχνει πως θα ακολουθήσει τα χνάρια του Βαρέλα, που μετά από μια μέτρια χρονιά, την επόμενη έβγαζε φωτιές.
Ο Μαροκινός φέτος για πρώτη φορά έπαιξε δυο παιγνίδια στη θέση του που είναι πλάγιος επιθετικός και όχι 8-10 που αγωνιζόταν πέρσι/
Ανακεφαλαιώνοντας, ο ΠΑΟΚ δεν πέτυχε κάτι τόσο σπουδαίο σε σχέση με τις προδιαγραφές που έβγαλε στο χορτάρι. Δε θα αργήσει η στιγμή που η πρόκριση σε μια τέτοια φάση θα πανηγυρίζεται όσο η νίκη επί μιας μικρομεσαίας ομάδας στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας και τα όμορφα ακόμα πιο μπροστά μας.
Στο μεταξύ σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται η Λουκέρνη. Αποχωρώντας από την Βασιλεία, καλό είναι να αφήσουμε λίγη από την αύρα μας στην τοπική ομάδα. Δεν ξέρω ποιος είναι ο αντίπαλος της, δεν ασχολούμαι με θεσμούς χαμηλότερου βεληνεκούς, είναι κρίμα όμως για το Ελβετικό ποδόσφαιρο να υποστεί τόση καθίζηση.
Από ενδιαφέρον το λέω, δεν ήταν μόνο η ζεστασιά με την οποία μας αντιμετώπισαν οι Ελβετοί και στην οποία αναφέρθηκα στο ξεκίνημα. Είναι πως τα πάντα στην Ελβετία θύμιζαν Ελλάδα, από τους αυτοκινητόδρομους και την οργάνωση, μέχρι την καθαριότητα και την ακρίβεια. Στους μισθούς έχουν ένα μικρό προβάδισμα, τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια πάντως, είναι θέμα χρόνου να τους φτάσουμε.
Μια και η Βασιλεία βρίσκεται σε Γερμανικό καντόνι μάλιστα, δεν αποκλείεται η πρόκριση ήταν δώρο Τσίπρα! Αφού ακόμα και αυτά που δεν πετυχαίνει ο ΠΑΟΚ είναι δώρα, πως γίνεται να μην είναι ταγμένο κάτι που αποτέλεσε γεγονός;
Όσο για το δικό μας καντόνι στον Θερμαϊκό, είναι ευοίωνο σημάδι πως μετά την κατάκτηση κυπέλλου του « ο Άρης», γιόρτασε άλλη μια ευρωπαϊκή επιτυχία, έστω και σε όχι τόσο προβεβλημένο θεσμό…
ΥΓ. Μετά το πρώτο παιγνίδι της Τούμπας, είχα δώσει φιλική συμβουλή στους κοκκινοκίτρινους του Πειραιά να αποφεύγουν να βλέπουν ΠΑΟΚ, διότι θα τους δημιουργήσει ψυχολογικά τραύματα και φοβίες, όσοι δε με πήραν στα σοβαρά, ελπίζω να αναθεώρησαν..