Στο προσκήνιο εισβάλει ορμητικά η νέα γενιά του ελληνικού ποδοσφαίρου!

Αυτή ήταν η Εθνική Ελπίδων! Όπως και να το πάρεις. Και ηλικιακά με μέσο όρο κάτω από τα είκοσι τρία χρόνια αλλά και κατά κυριολεξία. Ελπίδες για σπουδαία πράγματα γέννησε η ομάδα που είδαμε στη Γλασκώβη. Οι Σκωτσέζοι είδαν να πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι τους ενώ είχαν την εντύπωση πως οι πιτσιρικάδες του Γιοβάνοβιτς θα ήταν του χεριού τους. Η εντύπωση τους αυτή διαλύθηκε μέσα σε λίγα λεπτά. Μόλις οι νεαροί διεθνείς στη μεσαία γραμμή τακτοποιήθηκαν στο γήπεδο και άρχισαν να συνεννοούνται μεταξύ τους τότε είδαμε πράγματα και θαύματα. Είδαμε τον Ζαφείρη και τον Μουζακίτη να παίρνουν τις ταυτότητες του Γκιλμουρ και του Μακ Τομινέι.

Η μεσαία γραμμή που ήταν η αχίλλειος πτέρνα μας στο πρώτο παιχνίδι ήταν το μεγάλο μας πλεονέκτημα στο δεύτερο. Πρώτος και καλύτερος ο Γιάννης Κωνσταντέλιας με ένα γκολ και δύο μαγικές ασίστ. Αργησε ο παίκτης του ΠΑΟΚ να καταθέσει τα ποδοσφαιρικά του διαπιστευτήρια. Αργησε γιατί οι προπονητές είτε δεν τον εμπιστεύονταν είτε τον εξόρισαν για να παίζει ως δεκαρι ο Τάσος Μπακασέτας. Μόλις καθιερώθηκε στη θέση του έδειξε το πλούσιο ταλέντο του. Πίσω του έκανα όλη τη δουλειά ο Μουζακίτης και ο Ζαφείρης. Πνευμόνια, αίσθηση του χώρου, κάθετο παιχνίδι και εξοντωτικά μαρκαρίσματα. Αυτοί οι δύο άλλαξαν το παιχνίδι της Εθνικής και της έδωσαν αλλά οντότητα.

Διαβάστε επίσης: Το «Adolescence» του Γιοβάνοβιτς: Έτσι «βραχυκύκλωσαν» τη Σκωτία, Καρέτσας, Κωνσταντέλιας και Τζόλης (vids)

Οχι, φυσικά και δεν ξέχασα τον Κωνσταντίνο Καρέτσα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτό το απίθανο παιδί. Πώς μπορεί να τον ξεχάσει ένας από τους καλύτερους αριστερούς μπακ στον κόσμο που έβλεπε συνεχώς την πλάτη του ενώ ο Καρέτσας δεν τον έβλεπε καν. Ο Αντι Ρόμπερτσον υπέφερε από τον νεαρό κι απαλλάχτηκε μόνο όταν ο προπονητής του τον τράβηξε στον πάγκο. Οι Σκωτσέζοι αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς τους ήρθαν. Ξεκίνησαν πολύ καλά και προσγειώθηκαν ανώμαλα. Οι Έλληνες διεθνείς και στα τρία γκολ που τους έβαλαν, έκρυψαν την μπάλα. Και τα τρία γκολ μπήκαν μετά από συνδυασμούς που έφεραν την μπάλα μέσα στη μεγάλη περιοχή του Γκόρντον. Και στα τρία ο Σκωτσέζος τερματοφύλακας παρακολούθησε με… ενδιαφέρον την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα τους χωρίς να προλάβει να κάνει τίποτα.

Ήταν τέτοια η ταχύτητα με την οποία οι νεαροί διεθνείς μας άλλαζαν την μπάλα που δεν τους άφηναν κανένα περιθώριο. Μα κανένα. Η Εθνική ομάδα ξεχείλιζε από ποιότητα και ενθουσιασμό. Από πάθος αλλά και ταλέντο. Τόσο ταλέντο μαζεμένο σε μια εντεκάδα Εθνικής μάλλον δεν έχουμε ξαναδεί. Δεν κάνω πρόβλεψη για το τι θα γίνει στο μέλλον αλλά με αυτά που βλέπουμε τώρα,μόνο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε. Να το θέσω διαφορετικά. Αντίπαλοι μας στα προκριματικά του Μουντιάλ που αρχίζουν τον προσεχή Σεπτέμβριο θα είναι η Δανία, η Σκωτία και η Λευκορωσία. Ε, αυτά που είδαμε το βράδυ της Κυριακής στην Γλασκώβη μας πείθουν ότι μπορούμε να πάρουμε την πρώτη θέση και να πάμε στα τελικά του Μουντιάλ.

MUST READ

Το συμβόλαιο, ο ρόλος της «Wasserman» και η πρώτη επαφή – Τι αποκαλύπτουν για τον Γουίλιαμς Γκος στην Ιταλία

Ο κύβος ερρίφθη. Προσωπικά περίμενα ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα περάσει στη νέα γενιά του ελληνικού ποδοσφαίρου από τον Σεπτέμβριο που αρχίζουν τα προκριματικά. Με διέψευσε. Είτε από ανάγκη είτε από επιλογή, το έκανε νωρίτερα και τώρα δεν έχει λόγο να κάνει βήμα πίσω. Μόνο να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Η λογική του σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Η νουβέλ βαγκ θα έχει από εδώ και πέρα το λόγο. Της αξίζει και θα πρέπει να μην υπάρχει δεύτερη σκέψη γύρω από αυτό. Δεν μιλώ για αναγκαστική συνταξιοδότηση των παλιότερων. Περιθώρια προσφοράς έχουν κι αυτοί. Όμως η σκηνή έχει τώρα πια άλλους πρωταγωνιστές που ίσως να έχουν ανάγκη από κάποιους έμπειρους συμπαραστάτες. Στο προσκήνιο έχει εισβάλει ορμητικά η νέα γενιά. Οι λιγο πάνω και οι λίγο (ως πολύ) παρακάτω από τα είκοσι. Υποκλινόμαστε στο ταλέντο τους, ανασηκώνουμε το βλέμμα μας μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας στις άγονες γραμμές και δίνουμε ραντεβού με τους πιτσιρικάδες μας τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.