Η κυβέρνηση με υπαρχηγό τον Καμμένο, δεν ψήφισε μόνο νόμους για τακτοποίηση αυθαιρέτων, αλλά έγινε Κωτσόβολος, δίνοντας και μπόνους...
Tο περίφημο πλέον «μαζί τα φάγαμε» ήταν από τις ρήσεις Ελλήνων πολιτικών ανδρών της εποχής μας, που προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων, αν και εκ πρώτης ανάγνωσης ο Πάγκαλος ούτε άδικο είχε, ούτε ψέμματα είπε.
Για να πτωχεύσει μια χώρα, δεν αρκεί το κυβερνητικό φαγοπότι, αν δεν τσιμπήσουν και οι πολίτες κάνα μεζεδάκι.
Η μια όψη του νομίσματος έχει να κάνει με το πόσα έφαγε ο καθένας, δε γίνεται να μπει στο ίδιο τσουβάλι ο Τσοχατζόπουλος που μετρούσε τα δισ. των μιζών όπως η γιαγιά τα κέρματα στην ουρά του σούπερ μάρκετ, με τους ελεύθερους επαγγελματίες που δεν έκοβαν αποδείξεις ή τους υπεράριθμους που βολεύτηκαν χαριστικά στο δημόσιο.
Η ποσοτική πλευρά του θέματος αναμφισβήτητα δεν αθωώνει κανέναν κι ο τσιλιαδόρος σε ληστεία θεωρείται συνεργός, έστω και με πιο ελαφρές κατηγορίες.
Το κυρίαρχο ζήτημα ωστόσο είναι ο ρόλος που βαράει ο καθένας μέσα στην ίδια κοινωνία. Για το υπερτροφικό Ελληνικό δημόσιο, δε μπορεί να έχει ευθύνη ο γονιός που ζητούσε το βόλεμα του παιδιού του με έναν αξιοπρεπή μισθό, ως αντάλλαγμα της ψήφου στον υπουργό. Το ίδιο ισχύει και για το εργολάβο κάθε μεγέθους, που έκανε ύποπτες μπίζνες με το δημόσιο. Όποιος από εμάς κι αν έβλεπε ανοιχτό χρηματοκιβώτιο, θα έμπαινε στον πειρασμό να τσεπώσει ένα τούβλο..
Το θέμα είναι ποιος άνοιξε και επέτρεψε να μείνει ανοιχτή η πόρτα, ο απλός πολίτης δεν ήταν σε θέση ούτε είχε υποχρέωση να γνωρίζει τα οικονομικά του κράτους, ούτε τις συνέπειες της αρπαχτής και της συναλλαγής. Έβλεπε φως πως κι έμπαινε, όπως θα έκανε ο καθένας από εμάς.
Ο κάθε Πάγκαλος γνώριζε αφενός πως αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια και είχε την εξουσία ως ισχυρό μέλος κόμματος που κυβέρνησε την Ελλάδα επί σειρά ετών, να το ανατρέψει, αφετέρου.
Κυρίως όμως, αυτός ήταν ο ρόλος του ως υπουργός, να προστατεύει τους πολίτες και να ευημερεί η χώρα..
Οι πολίτες λοιπόν έφαγαν μεζέδες αγνοώντας τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πράξης τους, οι Πάγκαλοι είχαν πλήρη επίγνωση.
Αυτό είναι το υπόλοιπο της μισής αλήθειας πως ως εύστροφος άνθρωπος ο Πάγκαλος παρέλειψε να πει, παρουσιάζοντας την πλευρά που τον συνέφερε, εξομοιώνοντας τους εξουσιάζοντες με τους εξουσιαζόμενους.
Τα όσα δήλωσε ο Καμμένος στην πρόσφατη συνέντευξη του, που χρέωσε στους πολίτες το ολοκαύτωμα της ανατολικής Αττικής, ξεπέρασε και το «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου. Ο τελευταίος έβαλε μέσα στο φαγοπότι και τον εαυτό του και τους ομοίους του, ο Καμμένος αποποιήθηκε κάθε ευθύνης, κάνοντας τον Πάγκαλο να μοιάζει με ευγενή, ευπρεπή και μετριοπαθή τζέντλεμαν. Μιλάμε για κατόρθωμα…
Το ότι τα βρήκαν έτσι είναι μια πραγματικότητα, αν αυτό αποτελεί τον εξαγνισμό τους ωστόσο, αναρωτιέται κανείς για ποιον λόγο ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας, καθυβρίζοντας μάλιστα τους προκατόχους τους;
Τούτο είναι το λιγότερο όμως, η κυβέρνηση στην οποία ο Καμμένος διατελεί υπαρχηγός, ψήφισε νόμους για τακτοποίηση αυθαιρέτων. Έφτασε στο σημείο μάλιστα να γίνει Κωτσόβολος, δίνοντας και μπόνους (!!!) μειώνοντας τα παράβολα και κάνοντας εκπτώσεις στα πρόστιμα.
Κι εννοείται πως του -πάλαι ποτέ παράνομου και παράλογου- ΕΝΦΙΑ των αυθαιρέτων, τον ενθυλάκωνε κανονικότατα…
Αυτοί έφτιαξαν και ψήφισαν τους νόμους κι αν επένδυαν τα έσοδα για την προστασία των πολιτών, θα υπήρχε ένα αντίκρισμα. Στη μισθοδοσία του Καρανίκα και των κομματόσκυλων της ΕΡΤ πήγαν τα λεφτά κι έρχονται από πάνω και κουνάνε το δάκτυλο.
Και μάλιστα όχι σε ανθρώπους που βρίσκονται σε μια φυσιολογική κατάσταση, έχοντας στερηθεί απλά ένα μέρος του εισοδήματος τους, αλλά σε πυρόπληκτους, που έχασαν συγγενείς και περιουσίες.
Δεν υπάρχει πιο βλακώδης και προβοκατόρικη άποψη, από κάτι γλυκανάλατα σχόλια που διαβάζω συχνά, του τύπου «φταίνε οι πολιτικοί, φταίμε όμως κι εμείς οι πολίτες, διότι, μπλα-μπλα-μπλα..»
Το ότι βάζουμε κι εμείς το χεράκι μας και συμμετέχουμε είναι αληθές, την εξουσία όμως την έχουν οι πολιτικοί, μόνο αυτοί μπορούν να επιβάλλουν την τάξη είτε να αποτρέψουν τη διαιώνιση μιας κατάστασης, άρα οποιαδήποτε συζήτηση επ΄ αυτού, είναι αποπροσανατολιστική….
ΥΓ. Στο ίδιο πνεύμα και ο σχολιασμός σε βιντεάκια που ανέβηκαν πριν η φωτιά πάρει απειλητικές διαστάσεις, με τα πυροσβεστικά οχήματα να βρίσκονται εγκλωβισμένα στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης, με κάποιους να επιδίδονται σε σοφιστείες του τύπου «δε φταίει το κράτος, αλλά οι πολίτες που μπλοκάρουν τα πυροσβεστικά».
Αν και στη φάση που προσπαθείς να γλυτώσεις τη ζωή σου δύσκολα χωράει δεύτερη σκέψη,
η συγκεκριμένη συμπεριφορά μεταφράζεται σε έλλειψη οδηγικής συνείδησης, που ούτε επιβάλλεται μονομιάς σε όσους την αγνοούν, ούτε πωλείται στα εμπορικά καταστήματα.
Καλλιεργείται σιγά σιγά, από το σχολείο ακόμα και εμπεδώνεται με την απόκτηση διπλώματος οδήγησης.
Το τελευταίο το δίνει το κράτος και δεν ξέρω αν το ακούτε πρώτη φορά, πως δίνοντας εξετάσεις ο τύπος στη σχολή πρότεινε διακριτικά να κάνετε ένα δωράκι στον αρμόδιο εξεταστή του υπουργείου, για να περάσετε σίγουρα, κάνοντας τα στραβά μάτια, ακόμα κι αν δε μπορούσατε να ξεχωρίσετε το γκάζι από το φρένο.
Αν ήσασταν αρνητικοί αποφασίζοντας να παραστήσετε τους ευυπόληπτους πολίτες , θα σας έκοβαν μέχρι να ενδώσετε ακόμα κι αν οδηγούσατε πιο επιδέξια από τον Κίμι Ραικόνεν. Μέχρι τότε, το κοστούμι θα σας έβγαινε ακριβότερα πληρώνοντας παράβολα ξανά και ξανά, χωρίς να έχετε δίπλωμα μάλιστα, μέχρι που κάποια στιγμή θα πηγαίνατε αναγκαστικά με τα νερά τους.
Στην αποσπασματική περίπτωση του μπλοκαρίσματος της λ.ε.α λοιπόν, ας δεχτούμε πως υπόλογοι είναι οι οδηγοί, στην αντίστοιχη που μόλις περιέγραψα, σε ποιους ανήκει η ευθύνη σύμφωνα με τους σοφιστές; Διότι όταν ψάχνεις τις αιτίες ενός κακού πρέπει να φτάσεις στη ρίζα του, αλλιώς είσαι προβοκάτορας, βλαξ ή και τα δυο μαζί..
Το θέμα δεν είναι η παρανομία ή η μίζα, που υπάρχουν ακόμα και στα πιο οργανωμένα κράτη του πλανήτη, αλλά το ότι εδώ στην Ελλάδα, έχουν γίνει θεσμός.
Και δεν τον καθιέρωσαν ούτε τον εξέθρεψαν οι πολίτες που δεν είχαν εκτελεστική εξουσία, αλλά οι Πάγκαλοι και οι Καμμένοι, που έδειξαν το δρόμο, εγκλωβίζοντας υποχρεωτικά τους πάντες…