Θα μας λείψει ο Τζάλμα, καλύτερο το 1-0, από το 2-0

Προσπαθώντας να κάνω την πρώτη προσέγγιση για την πρεμιέρα του ΠΑΟΚ στους προκριματικούς του C.L, θα σταθώ αποκλειστικά στον γηπεδούχο, παραπέρα δεν πηγαίνει η σκέψη μου.

Για να κάνεις ολοκληρωμένη ανάλυση των προδιαγραφών της αναμέτρησης, θα πρέπει να έχεις και καθαρή εικόνα των Ελβετών, ποιος από αυτούς που παριστάνουν τους ειδικούς, έχει;

Άντε να είδαν έναν αγώνα, μερικά στιγμιότυπα και να διάβασαν πέντε ρεπορτάζ για τη Βασιλεία, τι να καταλάβουν οι φουκαράδες; Σε αμιγώς αγωνιστικό επίπεδο λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έχει ένα συν κι ένα μείον.

Το θετικό έχει να κάνει με το δέσιμο του ως ομάδα, αφού κράτησε τον ίδιο προπονητή, τον ίδιο βασικό κορμό με πέρσι και για την ώρα έχει κάνει μερικές προσθαφαιρέσεις. Μεγάλη υπόθεση αυτή, να αποτελεί κάθε χρονιά συνέχεια της προηγούμενης και να μη χρειάζεται να ξεκινήσεις από το μηδέν. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνεται ευκολότερα και ταχύτερα η προσαρμογή των καινούργιων, αφού γίνονται γρανάζια μας μηχανής που ήδη δουλεύει. Δε χρειάζεται να μάθουν τα γράμματα από την αρχή, μαζί με τους υπόλοιπους.

Το αρνητικό αφορά τις μέχρι στιγμής προσθαφαιρέσεις, κάνοντας μια γενική εκτίμηση, το πρόσημο είναι μάλλον αρνητικό. Όχι σε μεγάλο βαθμό, αφού είπαμε, η ομάδα στηρίζεται στην περσινή της βάση και το ίδιο θα ίσχυε ακόμα κι αν είχε εμπλουτίσει περισσότερο το δυναμικό της τη δεδομένη στιγμή.

Ο ΠΑΟΚ πήρε παίκτη για το κέντρο της άμυνας, θέση στην οποία δεν είχε πρόβλημα πέρσι, υπήρχε θέμα όμως αριθμητικής επάρκειας. Τρία στόπερ -ένας εκ των οποίων ο σχεδόν βετεράνος Μαλεζάς- δεν αρκούν για θέσεις όπου υπάρχουν συχνές απουσίες, από κάρτες, τραυματισμούς κλπ. Ο Ουκρανός λοιπόν ήταν απαραίτητος για την πορεία, για το παιγνίδι με τη Βασιλεία όμως δεν είναι από τις περιπτώσεις που θεωρούνται ως άμεση προτεραιότητα. Στα χαρτιά πάντα, αφού στην πράξη -χτύπα ξύλο- μπορεί ο Βαρέλα να πάθει ουρολοίμωξη και του Κρέσπο να του χαλάσει η φράντζα….

Η ομάδα καιγόταν για παίκτη που θα παίζει στις θέσεις 6 και 8 -περίπτωση Βέρνμπλουμ-, που παραμένει κενή, ας πούμε όμως πως θα το ξεπεράσει, ούτως ή άλλως δεν έχασε κάποιο στέλεχος του, σε σχέση με πέρσι. Οπότε δεν είναι στο συν, ούτε και στο μείον όμως. Η επιστροφή Ουάρντα θα ισορροπούσε κάπως την κατάσταση, αν ο Αιγύπτιος είχε σχέση με το πρώτο ψηφίο της θέσης και με δεδομένο πως ο ΠΑΟΚ δύσκολα να παίξει κατακτητικό ποδόσφαιρο σε μεγάλα διαστήματα, μάλλον καιγόταν για παίκτη που στο συγκεκριμένο παιγνίδι θα έβγαζε περισσότερο την αμυντικογενή πλευρά του 6-8ριου που ψάχνει.
Αν έπρεπε να ποντάρω κάπου θα ήταν ο Χαρίσης, έστω και ως αλλαγή, ακόμα κι αν το ποντάρισμα ήταν εντελώς τυφλό, όντας προϊόν απλής λογικής και όχι γνώσης.

Εκεί που ο ΠΑΟΚ μοιάζει να υστερεί σε σχέση με πέρσι είναι οι ακραίοι επιθετικοί, δεν υπάρχουν οι Μακ- Κάμπος και ήρθε ο Ζαμπά. Ο Βραζιλιάνος είναι παίκτης με προοπτική, καμία αντίρρηση, την οποία όμως θα δούμε στην πορεία. Είναι πολύ πιθανό να μας πετάξει τα μάτια έξω, τούτη τη στιγμή όμως δε μπορεί να γίνει εκτίμηση βάσει προσδοκιών.

Το μόνο χειροπιαστό για την ώρα είναι αυτό που στερείται ο ΠΑΟΚ από τους δυο που έφυγαν, ο Σλοβάκος έκανε μεν κάκιστη χρονιά, ειδικά σε τέτοια παιγνίδια όμως η ταχύτητα του θα χρειαζόταν. Δεν ήταν ανάγκη να κάνει και πολλά, αρκεί που θα κρατούσε έναν αντίπαλο καρφωμένο στη θέση του, χωρίς να του επιτρέπει να προωθηθεί, δημιουργώντας υπεραριθμία.

Κι ας υποθέσουμε πως η ταχύτητα του Μακ ισοσκελίζεται από την αντίστοιχη του Βραζιλιάνου, που είναι και περισσότερο τεχνίτης, με το κενό του Κάμπος τι γίνεται;
Ίσως Ουάρντα, ίσως Μυστακίδης, ενδεχομένως ο Καντουρί που είναι η κανονική θέση του, δεν αποκλείεται και Λημνιός που είναι πιο τρεχαλατζής και δυνατός, μπορεί και Λάμπρου, κανείς τους όμως δεν είναι Τζάλμα.

Δυο περιστατικά θα σας αναφέρω για τον Κάμπος, από αυτά που περνούν απαρατήρητα από το κοινό, μπορούν να επηρεάσουν όμως την έκβαση ενός αγώνα.

Στον τελικό του Βόλου, η χάρτινη ξεκίνησε μια επίθεση από τα μετόπισθεν, τα στόπερ άλλαζαν πάσες με τους ακραίους, με προοπτική να φτάσει η μπάλα στα αμυντικά χαφ και σιγά σιγά να προωθηθεί. Κλασική ανύποπτη φάση από αυτές που δεν κυνηγάει κανένας αντίπαλος, όλοι περιμένουν, ο Τζάλμα έτρεξε λοιπόν, πίεσε μόνος του, χωρίς ντουμπλάρισμα από κανέναν και τελικά μπέρδεψε τους αντιπάλους, που έβγαλαν τη μπάλα πλάγιο.

Γυρίζω λοιπόν και λέω στο διπλανό μου «σε περίπτωση που βάλουμε γκολ, όλοι θα μιλάνε για τον Πρίγιοβιτς με τη χαίτη, τον Ενρίκε που μοίρασε τη σακούλα, ουδείς θα θυμάται όμως από ποιον ξεκίνησε το γκολ και ποιος άνοιξε το δρόμο από μια χαμένη φάση».
Στον ημιτελικό της ίδιας χρονιάς με το λαγό στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ έχει ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα με τον Μάτος, όσο παικτάρα κι αν είναι ο Βραζιλιάνος έχει το μειονέκτημα να πανηγυρίζει τόσο έντονα, που θέλει κάνα δίλεπτο μέχρι να επανέλθουν οι σφυγμοί του και χάνει φάσεις.

Κάπως έτσι έχασε και τον Χουλτ μετά το γκολ, καλά που βρέθηκε σε θέση δεξιού μπακ ο Τζάλμα όμως και πίεσε τον αντίπαλο βγάζοντας τη μπάλα κόρνερ.

Θα μπορούσαμε να φάμε γκολ, να τρέχουμε και για το κοινό να φταίει η ατυχία και η κακιά στιγμή, υπάρχουν εκατοντάδες παρόμοιες φάσεις σε κάθε αγώνα που μοιάζουν ασήμαντες κι όμως είναι καθοριστικές.

Την τύχη σου την κυνηγάς άλλωστε.

Δεν είναι τυχαίο πως στο Αγγλικό πρωτάθλημα όταν μπαίνει γκολ, οι σκηνοθέτες δείχνουν τη φάση από το ξεκίνημα, για να αναδείξουν κάθε κίνηση μέχρι η μπάλα να φτάσει στο πλεκτό, στην άμπαλη Ελλάδα αρκούμαστε σε εκείνον που έκανε την πάσα κι έβαλε το γκολ. Το πως έφτασε η μπάλα σε αυτούς, είναι αδιάφορο…

Υπάρχουν παίκτες λοιπόν που κάνουν τη λεγόμενη βρώμικη δουλειά, αυτή που δε φαίνεται στα μάτια των προπονητών της εξέδρας κι αν φαίνεται, θεωρείται ασήμαντη.

Εκτιμάται όμως από τους κανονικούς προπονητές, γι αυτό και παρά την αντίθετη άποψη μερίδας του όχλου, οι προπονητές που είχε ο Κάμπος στον ΠΑΟΚ τον είχαν βασικό.
Είναι από τους παίκτες που μόνο αν λείψουν καταλαβαίνεις την αξία τους, για τις μπαλαδόφαστες της Τούμπας πάντως που μέχρι πρόσφατα λάτρευαν τον Κλάους ως ποδοσφαιρική θεότητα, ήταν ένας χασογκόλης και λαθέρ.

Λογικό να είσαι λαθέρ, όταν είσαι τόσο συμμετοχικός και βρίσκεσαι παντού για να καλύπτεις ακόμα και συμπαίκτες σου, όταν είσαι Κλάους όμως και η αποστολή σου περιορίζεται στο να περιμένεις να ματώσουν οι υπόλοιποι για να σου προσφέρουν έτοιμο γκολ χωρίς να υπάρχεις στο υπόλοιπο παιγνίδι, πως να κάνεις λάθη;

Μακάρι να μη μας λείψει τόσο όσο φαντάζομαι, μια και ξεκινήσαμε με τα συν και τα μείον της αναμέτρησης πάντως, με αυτά θα τελειώσουμε.

Η Βασιλεία είναι πιο περπατημένη ομάδα κι αυτό μετράει, οπότε είναι το φαβορί. Ο ΠΑΟΚ έχει ένα αβαντάζ όμως, που ναι μεν δεν ανατρέπει τις θεωρητικές ισορροπίες, του προσφέρει ωστόσο περισσότερα δικαιώματα στην ελπίδα… Είναι η σειρά των αγώνων, θεωρώ πως βολεύεται από το γεγονός πως ο δεύτερος αγώνας είναι εκτός. Γι αυτό κι ενώ αν γινόταν δημοσκόπηση με το ερώτημα «προτιμάτε 1-0 ή 2-0 στο παιγνίδι της Τρίτης;», η απόλυτη πλειοψηφία θα επέλεγε το δεύτερο, θα ήμουν ο μόνος που θα ψήφιζα υπέρ του 1-0.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Τους λόγους θα τους εξηγήσω αύριο αν προλάβω, αν όχι, μετά το πρώτο παιγνίδι…