Ολυμπιακός: Και όλα αυτά χωρίς τον Σπανούλη

Αρχικά να πούμε ότι έχουμε διανύσει το 26% και κάτι ψηλά της φετινής Ευρωλίγκας, με τον Ολυμπιακό να είναι στην κορυφή της διοργάνωσης μαζί με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Σε όλο αυτό, σκεφτείτε πως οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν στην διάθεσή τους με τον Βασίλη Σπανούλη, όντας προγραμματισμένη η ομάδα πάνω στην ηγετική φυσιογνωμία του αρχηγού των Πειραιωτών.

Πείτε μου με πάσα ειλικρίνεια, πόσες ομάδες θα είχαν αυτήν την πορεία εάν είχαν έξω από το ρόστερ τους έναν παίκτη όπως ο Βασίλης Σπανούλης;

Μην ψάχνεστε πολύ. Ρητορική ξεκάθαρα είναι η ερώτηση. Ο Ολυμπιακός αποδεικνύει κάθε φορά στο παρκέ ότι απορροφάει τους κραδασμούς. Δεν φοβάται να τσαλακωθεί, χάνει αλλά μαθαίνει από τα στραβοπατήματά του.

Οντας στα… σχοινιά από την ήττα του στο Φάληρο από τον Παναθηναϊκό, αντί να πέσει στο καναβάτσο, έκανε ένα βήμα πλάγια, απέφυγε τα κροσέ της Φενέρ και πλέον είναι στην ευχάριστη θέση να κοιτάει από ψηλά τους συνδιεκδικητές της κορυφής της Ευρωλίγκας.

Και το έχει κάνει αυτό δεχόμενος 69,8 πόντους ανά παιχνίδι, επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο όσα δηλώνει διαρκώς ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τόσο καιρό. Πως από τα μετόπισθεν ξεκινούν τα πάντα. Οσο δεν… δέχεσαι, τόσο δεν απειλείσαι. Σε πολλούς δεν αρέσει αυτό, αλλά είναι καθαρή αλήθεια και βάσει των αποτελεσμάτων δικαιώνει απόλυτα τον προπονητή του Ολυμπιακού.

Αναφορικά τώρα με το ματς απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα; Ο Σφαιρόπουλος άνοιξε το ροτέισον για να καταμερίσει την ενέργεια των παικτών του μετά το παιχνίδι της Πόλης που έληξε στο έξτρα πεντάλεπτο. Για αυτό είδαμε ελάχιστα στο ματς τον Ρόμπερτς, για αυτό ο Πρίντεζης έπαιζε σπαστά, για αυτό πέρασε ο Ουίλτζερ με τον Τολιόπουλο στο τέλος.

Την ίδια ώρα η σοβαρότητα που έδειξαν οι παίκτες του Ολυμπιακού απέναντι στον Αστέρα και ο τρόπος που τον αντιμετώπισαν,  δεν γινόταν να μην αρέσει στο προπονητικό τιμ και να μην το αφήνει ευχαριστημένο. Περίμενα μία επαγγελματική νίκη. Χωρίς να φορτσάρουν οι «ερυθρόλευκοι» και ουσιαστικά να… σεβαστούν τους Σέρβους.

Και όμως δεν άφησαν το πόδι από το γκάζι, φόρτσαραν και έπαιξαν το παιχνίδι τους. Δύσκολο να παραμερίσεις την κόπωση και να αφήσεις στην άκρη την χαλαρότητα όταν το ματς ξεφεύγει. Και όμως το έκαναν… Το 2/2 έγινε σε αυτήν την διαβαλοβδομάδα με τους Πειραιώτες και φέτος να έχουν μπει σούπερ σε αυτά τα παιχνίδια, όντας αήττητοι και στα δύο διπλά ματς.

ΥΓ1 Μου άρεσε υπερβολικά η στάση του κόσμου με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και γενικότερα την στήριξη στην ομάδα. Μετά τα ατυχή αποτελέσματα, συσπειρώθηκε και περιέβαλλε με αγάπη το τμήμα αλλά και το τεχνικό τιμ. Δεν περίμενα και τόσο κόσμο στο ΣΕΦ για να πω την αλήθεια. Μπράβο τους και για αυτό…

ΥΓ2 Οσο εντυπωσιασμένος είμαι με την ετοιμότητα του Μιλουτίνοφ, τόσο έχω τρελαθεί με το πόσο σκύλος αποδεικνύεται ο Τζαμέλ ΜακΛίν. Ο Λεσόρτ το βράδυ θα δει στον ύπνο του σίγουρα τον Αμερικανό. Να το κλέβει μπάλες και να βγαίνει μπροστά του σε κάθε πάσα των περιφερειακών του Ερυθρού Αστέρα.

ΥΓ3 Ωρα ξεκούρασης για αρκετούς παίκτες και εβδομάδα, καλως εχόντων των πραγμάτων του Βασίλη Σπανούλη. Και αυτό καίει τον κόσμο. Να περιμένουμε, να έχουμε υπομονή. Ξέρει αυτός πότε θα μπει, καλύτερα από όλους μας…

ΥΓ4 Το χειροκρότημα ανήκει και στον κόουτς. Που πολιορκήθηκε ίσως και άδικα από μερικούς, όχι για την εικόνα της ομάδας αλλά επειδή έχουμε μάθει στις ήττες να φταίνε οι προπονητές και στις νίκες οι παίκτες. Ετσι είναι. Ο Ολυμπιακός επανήλθε στις ράγες μετά τα στραπάτσα και ευθύνη γι αυτό έχει και ο Σφαιρόπουλος…