Ολυμπιακός : Επιλογές ρίσκου με ορίζοντα το μέλλον

Μετά και τη δεύτερη στη σειρά χρονιά χωρίς τίτλο για την ομάδα οι διοικούντες τον Ολυμπιακό αποφάσισαν να αλλάξουν λίγο ρότα. Τερμάτισαν την συνεργασία τους με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και στράφηκαν σε λύση για τη θέση του προπονητή από την ευρωπαϊκή ελίτ.

Συμφώνησαν με τον Ντέιβιντ Μπλατ, έναν τεχνικό που όπως λέμε προέρχεται από το πάνω ράφι των πιθανών επιλογών. Για την ακρίβεια ήταν ότι καλύτερο υπήρχε σε αξία, όνομα και βιογραφικό στην αγορά. Μετά την φυγή του Ντούντα, το καλοκαίρι του 2012, είναι η πρώτη φορά που οι ερυθρόλευκοι πηγαίνουν σε τέτοια λύση. Ο ερχομός του Αμερικανοϊσραηλινού κόουτς γέμισε με προσδοκίες τους φιλάθλους και πολλοί άρχισαν να ονειρεύονται μεγάλα ονόματα και σε επίπεδο ρόστερ.

Περίμεναν δηλαδή ο νέος προπονητής να απαιτήσει να παρθούν παίκτες πρώτης γραμμής, με εμπειρία και ακριβά συμβόλαια. Φευ. Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε την παραμονή και των τριών Ελλήνων των οποίων έληγαν τα συμβόλαια. Δυστυχώς ο Παπαπέτρου χάθηκε γεγονός που ίσως να διαφοροποίησε το πλάνο.

Για να μην αλλοιωθεί ο ελληνικός κορμός, τουλάχιστον αριθμητικά, αποκτήθηκε ο ελεύθερος Βεζένκοφ, παίκτης που με βάση όσα γνωρίζουμε για τον Μπλατ δεν είναι και πολύ κοντά στα θέλω του.

Όπως φάνηκε από τις επιλογές των ξένων, που ακολούθησαν των ανανεώσεων Σπανούλη και Παπανικολάου, στο μεταγραφικό σχεδιασμό δεν υπήρχε δαπάνη μεγάλων ποσών για νέα συμβόλαια, αλλά ούτε και η διάθεση να αποκτηθούν παίκτες με εμπειρία και παραστάσεις από την Euroleague.

Οι ξένοι που ήρθαν είναι αυτό που αποκαλούμε στοιχήματα, αφού μπορεί οι συστάσεις που τους συντροφεύουν να είναι καλές, αλλά δεν έχουν δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού.

Με εξαίρεση την τελευταία προσθήκη, τους Τουπάν και Τίμα, οι υπόλοιποι δεν έχουν καταγράψει λεπτό στην Euroleague. Είναι επομένως πασιφανές ότι ο Ολυμπιακός έχει παραδώσει τα κλειδιά στον νέο του τεχνικό με την ξεκάθαρη εντολή να βρει λαυράκια και να φτιάξει την ομάδα της επόμενης πενταετίας. Με μια μόνο προσθήκη να απομένει, κατά δήλωση του Μπλατ, μπορούν να γίνουν οι πρώτες εκτιμήσεις για το ρόστερ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.

Στην περιφέρεια η παρουσία του Γκος δίνει αθλητικότητα, που τόσο έλειψε πέρυσι. Η μη απόκτηση όμως παίκτη εγνωσμένης αξίας εκεί, σηματοδοτεί ότι ο Ολυμπιακός θα είναι και την επόμενη χρονιά εξαρτημένος σε μεγάλο βαθμό από τον αρχηγό του. Οι υπόλοιποι της περιφερειακής γραμμής, πλην Ρόμπερτς, παρέμειναν όποτε πάνω κάτω ξέρουμε τι θα δούμε.

Στη θέση τρία ο τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης έχει από χθες δύο ίδιους στα χαρακτηριστικά παίκτες. Παπανικολάου και Τουπάν είναι αθλητικοί, καλοί αμυντικοί, μέτριοι σουτέρ και δυσκολεύονται να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ. Απομένει να δούμε αν η τελευταία μεταγραφή θα αφορά λύση για τις θέσεις 2 και 3 που θα έχει ως κύριο χαρακτηριστικό το σουτ. Εκεί που έχω μπερδευτεί είναι στο τέσσερα. Η μεταγραφή Βεζένκοφ ομολογώ ότι μου είναι λίγο ακατανόητη. Πρίντεζης, Αγραβάνης και ο Σάσα που ήρθε δεν διαφέρουν σε πολλά στον τρόπο που αγωνίζονται. Μικρή αθλητικότητα, όχι πολύ καλό σουτ, με εξαίρεση ίσως τον δεύτερο και αργοί. Βεβαίως εκεί μπαίνει και ο Τίμα που μπορεί να καλύψει με ευχέρεια και την θέση 3 και την θέση 4.

Στο πέντε τα πράγματα είναι πιο ισορροπημένα με Μιλουτίνοφ, Λέντεϊ και Μπόγρη, αλλά και πάλι φαίνεται σαν κάτι να λείπει.

Συμπέρασμα; Χρονιά με πολλά στοιχήματα, με ερωτηματικά και κυρίως με την απαραίτητη υπομονή από τον κόσμο αφού κανείς δεν ξέρει τι ψάρια πιάνουν τα νέα αποκτήματα.

Προσωπικά την βλέπω δύσκολη τη σεζόν που έρχεται. Δεν γνωρίζω αν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μπορούν να περιμένουν μια ακόμη χρονιά χωρίς τίτλο έχοντας μόνο την προοπτική μιας νέας ομάδας στο μέλλον.

Άπαντες πάντως θα πρέπει να έχουν στο νου τους ότι ο Μπλατ είναι από τους λίγους προπονητές με τόσο καλή γνώση των Αμερικανών που βγάζουν το ψωμί τους στην Γηραιά Ήπειρο. Το βαρύ πρόγραμμα στο ξεκίνημα της Euroleague δεν βοηθά ιδιαίτερα, αλλά στο φινάλε ξυρίζουν τον γαμπρό ή ….μήπως κάνω λάθος;