Ολυμπιακός : Γνωρίζαμε από πριν τους Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ;

Καθημερινά έχω το προσωπικό μου χούι και συνομιλώ με τον κόσμο μέσω των social media. Μου αρέσει να μαθαίνω τον προβληματισμό του καθενός, αφού από αυτόν μαθαίνω και εγώ και πολλές φορές μου προκαλεί περαιτέρω προβληματισμούς. Όχι απλά δεν τα ξέρουμε όλα, αλλά μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα.

Επιπρόσθετα, ο καλύτερος πληροφοριοδότης είναι πολλές φορές κάποιος «έξω από το χορό». Το ρεπορτάζ δεν προέχεται 100% μέσα από τις ομάδες, ειδικά στα… χωράφια ομάδων όπως ο Ολυμπιακός ας πούμε.

Επιστρέφοντας όμως στο θέμα μου και τον τίτλο που σίγουρα προκαλεί προβληματισμούς, όλη αυτήν την περίοδο, παρατηρώ δυσφορία στον κόσμο των Ερυθρόλευκων το τελευταίο διάστημα.

Προσοχή: Δεν είναι ούτε θέση της ΚΑΕ αυτό που γράφω, ούτε κανείς δεν με έβαλε να το γράψω, γιατί πολλοί «έξυπνοι» θα μπουν σε αυτό το τρυπάκι που το απεχθάνομαι ειλικρινά.

Λοιπόν διαβάζω διαρκώς: «Πως θα πάμε στο πέντε με τον ΛεΝτέι που είναι στοίχημα; Γίνεται ο Γουίλιαμς-Γκος να είναι βασικός γκαρντ του Ολυμπιακού; Γιατί δεν παίρνουν έτοιμους και εγνωσμένης αξίας (sic) παίκτες;».

Αρχικά να σας παραθέσω μερικά τρανότατα παραδείγματα. Κάιλ Χάινς, Τζόι Ντόρσεϊ, Έισι Λο, Οθέλο Χάντερ, Μπράιαντ Ντάνστον, Ματ Λοτζέσκι, Κεμ Μπιρτς, Νίκολα Μιλουτίνοφ.

Πείτε μου λίγο την ιστορία τους. Δείτε σε ποιες ομάδες έπαιζαν. Σε τι ηλικία ήρθαν στον Ολυμπιακό και ποια ήταν τότε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο άκουσμα των ονομάτων τους; Ελάτε, να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας και παρότι έχουν περάσει μερικά χρόνια από τότε, να πείτε την αλήθεια.

Το ίδιο άγχος είχατε και τότε. Θα πιάσουν; Θα βοηθήσουν; Θα αντέξουν το βάρος της φανέλας και των προσδοκιών αυτής της ομάδας;

Κακά τα ψέματα, τότε ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης ήταν μικρότεροι. Συμφωνώ, όμως πως μπορείς να προδικάζεις έναν παίκτη, αν δεν τον έχεις δει στο παρκέ.

Και το χειρότερο; Πως μπορείς να συγκρίνεις μία ομάδα που τώρα θα χτιστεί, με τις προηγούμενες; Ρε διάολε, τώρα θα είναι άλλος προπονητής στον πάγκο.

Η υπέρβαση των Πειραιωτών έχει ονοματεπώνυμο: Ντέιβιντ Μπλατ.

Το κορυφαίο όνομα που ήταν ελεύθερο στην αγορά, θα κάθεται (τουλάχιστον) για δύο χρόνια στον πάγκο των Ερυθρόλευκων. Με απιστευτη όρεξη για δουλειά και με τον Ολυμπιακό να είναι στα χέρια του.

Το είχα γράψει και στο προηγούμενο μπλογκ μου και θα το επαναλάβω. Ο προγραμματισμός της ομάδας, ο τρόπος που χειρίζεται τις υποθέσεις και ότι έχει να κάνει με το τμήμα των Ερυθρόλευκων, είναι απόλυτη ευθύνη του Μπλατ! Αυτός επέλεξε να κάνει πίσω στην διεκδίκηση του Χένρι ας πούμε. Δεν γίνεται να μπει σε παζάρια ένας προπονητής της φήμης και του επιπέδου του, με έναν αθλητή που συμφωνεί αρχικά, όμως όταν βλέπει την υπεραξία του να «δουλεύει», να αλλάζει στάση και να ζητάει περισσότερα.

Ο χειρισμός του ήταν τέλειος για έναν αθλητή που τη σεζόν 2017-18 αγωνιζόταν στην Τόφας για 170 χιλιάδες δολάρια. Του δίνει 800 η Ούνιξ λοιπόν; Καλώς να πάει..

Το σημαντικότερο όμως; Δεν γίνεται ο εν λόγω αθλητής να… τσινάει για το συμβόλαιο του και να θέλει μονοετές. Στο Καζάν το βρήκε γιατί είναι τέτοιο κλαμπ. Άλλο να στο δίνει όμως ο σύλλογος και άλλο να το απαιτείς. Μεγάλη κουβέντα…

Κλείνοντας, περιμένουμε τη μία κίνηση που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το ρόστερ. Και εγώ είμαι από τους τύπους που επιμένουν ότι θα ήθελα περισσότερη αθλητικότητα στο 4-5. Από την άλλη, η φυγή του Παπαπέτρου σε συνδυασμό με το συμβόλαιο του Μιλουτίνοφ, δεν έδινε και πολλά περιθώρια για κάτι τέτοιο. Συγνώμη, αλλά δεν γίνεται να σπαταλήσεις 3-4 επιλογές ξένων για το 4-5. Πιστεύω στον Μίλου, πιστεύω στον Μπλατ, περιμένω να δω το έργο του.

Δεν είναι Χουντίνι, δεν έχει παρουσιαστεί ως κάτι τέτοιο, όμως ότι υλικά και να σου δώσει ο άλλος, φαγητό δεν φτιάχνεις αν δεν ξέρεις να τα χρησιμοποιείς. Άρα και «εγνωσμένης» αξίας αθλητές να του έφερναν οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, αν δεν μπορούσε να τους βρει στο παρκέ, το ίδιο άοσμο αποτέλεσμα θα βλέπαμε.

Υπομονή θέλει και προσμονή για κάτι καλύτερο. Τα υπόλοιπα στο παρκέ..

ΥΓ1 «Τι θα γίνει αν τραυματιστεί κάποιος; Πως θα το καλύψουμε;». Είναι ίσως η πιο άτοπη ερώτηση που μου έγινε το τελευταίο διάστημα. Με αν δεν φτιάχνονται ομάδες και ειδικά αυτού του επιπέδου. Να είστε σίγουροι, ότι και πάλι θα δράσουν οι άνθρωποι που έχουν τις τύχες του Ολυμπιακού. Πέρσι το έκαναν δύο φορές.. Αλλά μέχρι τότε, είναι ανούσια η ερώτηση.

ΥΓ2 Προσωπικά είμαι ενθουσιασμένος με τον Τουπάν. Ο παίκτης που έλειπε πέρσι. Αθλητικός, τρέχει, παίρνει ελεγχόμενες προσπάθειες και βγάζει την γλώσσα κάθε αντιπάλου του. Θα αναγκάσει τον κόσμο να τον αγαπήσει. Φοβερή ενέργεια που έλειπε πολύ. Είμαι σίγουρος για αυτόν. Οσο για το επόμενο χτύπημα; Εάν είναι ο Γιάνις Τίμα, θα μιλάμε για το ιδανικό κλείσιμο της σεζόν. Παίκτης που παίζει στο «3», βοηθάει στο «4», σκληρόπετσος, με τρίποντο που μπορεί να σε διαλύσει.

ΥΓ3 Ειλικρινά ποια που θα πάει αυτή η κατάσταση. Εφόσον είσαι ΜΑΓΚΑΣ, γράψε με το όνομά σου και όχι με τα… ψευδώνυμα. Και στην τελική; Είσαι υπερήφανος που ασχολείσαι κατά καιρούς με συναδέλφους σου και τους βγάζεις στην… σέντρα μέσω των κειμένων σου; Αλήθεια, τα όργανά μας που είναι; Γιατί κατά καιρούς άλλοι την πληρώνουν και αυτοί τονίζουν αριστερά και δεξιά ότι έχουν ασυλία. Η βία λοιπόν δεν είναι αναγκαία με τα χέρια, αλλά και από το πληκτρολόγιο. Όχι γιατί όλοι λένε για τα Μέσα που είναι «βαμμένα» αλλά τα υπόλοιπα «αντικειμενικά» είναι στο απυρόβλητο..

MUST READ

Απευθείας στη League phase του Champions League: Πως ο Ολυμπιακός έφερε στα μέτρα του το πιο μεγάλο κόλπο της χρονιάς

ΥΓ4 Άλλο το χιούμορ, άλλο η αυτοταπείνωση .. Και για ένα δύο κλικ…

ΥΓ5 Είμαι από τους ανθρώπους που μου αρέσει υπερβολικά η επικοινωνία και η συζήτηση με τον κόσμο. Οπότε όποιος θέλει με ακολουθεί στο twitter για να τα λέμε από εκεί στο Tolis Leoussis και στο facebook μέχρι να γεμίσει και αυτό το προφίλ στο Tolis Leoussis II.