Παναθηναϊκός : Το πιο σημαντικό κομμάτι του παζλ είναι το τεσσάρι

Οι μέχρι τώρα κινήσεις των πρασίνων δημιουργούν ανάμεικτα συναισθήματα σε πολλούς φίλους τους. Η παραμονή Καλάθη και η μεταγραφή Παπαπέτρου από τον αιώνιο ενθουσίασαν τον κόσμο, ενώ οι προσθήκες των Λάνγκφορντ και Λάσμε αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό, όχι τόσο για την αξία τους όσο για την προχωρημένη αθλητικά ηλικία τους.

Ο Παναθηναϊκός με τους δύο Αμερικανούς ανεβάζει πολύ τον μέσο όρο ηλικίας του, αφού στους ήδη 30+ Γκιστ και Βουγιούκα προστέθηκαν δύο μεγαλύτερης αυτών ηλικίας αθλητές. Τα πάντα βέβαια κρίνονται στο γήπεδο και όχι στις ταυτότητες. Από την άλλη όμως δεν παύει να προβληματίζει αυτό το γεγονός μιας και η Euroleague γίνεται χρόνο με το χρόνο όλο και πιο απαιτητική.

Αγωνιστικά η ομάδα της νέας σεζόν θα είναι σαφέστατα πιο κοντά στα θέλω του Τσάβι Πασκουάλ. Ο Καταλανός τεχνικός θα έχει πλέον στη διάθεση του παίκτες που θα υπακούν στα συστήματα και η εικόνα του συνόλου θα θυμίζει ευρωπαϊκή ομάδα και όχι ανοικτό γήπεδο στις Η.Π.Α. Καλός ο Τζέιμς, καλύτερος ο Ρίβερς, κορυφαίος παίκτης ο Σίνγκλετον, αλλά πολύ αμερικάνικο το στυλ τους βρε αδερφέ.

Για να πας ψηλά στην Ευρώπη θέλεις και στρατιώτες όχι μόνο στρατηγούς. Θα μου πείτε ο Παναθηναϊκός της νέας περιόδου θα έχει στρατηγούς; Βεβαίως. Δηλαδή ο Νικ, ο Λάνγκφορντ, ο Λάσμε και ο Παππάς δεν μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο; Μπορούν και θα τον υπηρετήσουν καλύτερα ενταγμένοι στο σύνολο.

Η ομάδα διαθέτει επιτέλους ένα σημαντικό αριθμό Ελλήνων παικτών, που είναι ικανοί να αποτελέσουν τον βασικό της κορμό για τα επόμενα χρόνια. Καλάθης, Αντεντοκούμπο, Παππάς, Παπαπέτρου, Μήτογλου είναι σε ιδανικές ηλικίες. Αν μάλιστα σε αυτούς προστεθεί και ο Παπαγιάννης τότε πραγματικά τα βήματα που έγιναν φέτος μοιάζουν με άλματα. Δεν βάζω μαζί τον Βουγιούκα, αν και κατά τη γνώμη αποτελεί πολύ καλό παίκτη και ήρεμη δύναμη σε παρκέ και αποδυτήρια.

Δίπλα σε αυτά τα παιδιά πρέπει να υπάρχουν ξένοι που να κάνουν τη διαφορά. Πάντα πίστευα – σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ- ότι από το εξωτερικό φέρνεις ότι δεν μπορείς να βρεις εδώ. Παίκτες, λύσεις που να κάνουν τη διαφορά επί της ουσίας. Εκεί για μένα εντοπίζεται και πρόβλημα της επόμενης σεζόν.

Οι Λεκαβίτσιους και Ντένμον είναι αυτό που λέμε απόλυτα συμπληρωματικοί. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να θεωρεί ότι τα δύο αυτά παιδιά μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές. Λάσμε, Λάνγκφορντ και Γκιστ όμως είναι άλλο επίπεδο.

Πρόκειται για παίκτες κλάσης, με πολύ ποιότητα που κάνουν ακόμα και τώρα τη διαφορά. Εδώ το σημαντικότερο ρόλο θα παίξει η διαχείριση τους από τον προπονητή. Πως θα τους κρατήσει ενεργούς, ζωντανούς και χωρίς προβλήματα από άσκοπη καταπόνηση μέχρι το τέλος της αγωνιστικής περιόδου.

Το συμπέρασμα που προκύπτει επομένως από όλα τα παραπάνω είναι ότι κομβικής σημασίας για την δυναμική και κατ΄επέκταση τους στόχους του τριφυλλιού την επόμενη χρονιά θα είναι η επιλογή του τεσσαριού.

Εκεί πρέπει να έρθει παίκτης από το λεγόμενο πάνω ράφι. Πρέπει δηλαδή να έχει χαρακτηριστικά που λείπουν αυτή τη στιγμή από το ρόστερ. Ποια είναι αυτά; Σουτ από μακριά, τρίποντο κατά βάση, έφεση στα ριμπάουντ και ικανότητα στο παιχνίδι με πλάτη. Αν είναι και αθλητικός τότε η γραμμή ψηλών δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτα από τις αντίστοιχες των υπολοίπων μεγάλων της Euroleague.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μέχρι να γίνει η επιλογή ότι και να πούμε θα είναι χωρίς βάση για το που μπορεί να φθάσει ο ΠΑΟ της επόμενης μέρας….