Οι φίλοι του Παναθηναϊκού έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Πρωτοφανής η αδιαφορία… Αντί για σωτηρία, συνεχίζονται οι προσφυγές.
Η προηγούμενη σεζόν ολοκληρώθηκε με καταστροφολογία. Λογικό, αφού ο Παναθηναϊκός δεν πήρε άδεια και αν δεν άλλαζε η ποινή του υποβιβασμού η ομάδα θα βίωνε τον μεγαλύτερο εξευτελισμό της ιστορίας της.
Στο προσκήνιο, όμως, είχε εμφανιστεί ήδη ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, ενώ πάντα υπήρχε και υπάρχει η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει κάποτε με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Στα μέσα Μαϊου, αλλά και τον Ιούνιο, την καταστροφολογία διαδέχθηκε η συγκρατημένη αισιοδοξία. Ναι μεν, υπάρχει σε αρκετό κόσμο καχυποψία για τον Ταϊλανδό, αλλά από το να έμενε ο Αλαφούζος όλοι θεωρούσαν και θεωρούν ακόμα φυσικά, ότι είναι προτιμότερο να τον διαδεχθεί.
Παρά τον περιορισμό των μεταγραφών, ο κόσμος θεώρησε ότι είναι εφικτό να δημιουργηθεί μία ομάδα με αξιοπρεπές ρόστερ, ικανή να διεκδικήσει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Κι ας υπάρχει και το -6. Ήρθε παράλληλα η πρόσληψη του Γιώργου Δώνη, τον οποίο έχει σε εκτίμηση ο κόσμος, νωρίτερα επέστρεψε ο Νταμπίζας, που δεν τα πήγε άσχημα στην πρώτη του θητεία, σε συνεργασία με τον Αναστασίου κι έτσι οι οπαδοί αναζητούσαν την πρώτη ευκαιρία να χαμογελάσουν. Εκτοτε, μηδέν…
Είναι θετικό βέβαια το γεγονός ότι οι παίκτες θα μπουν στο νέο πρωτάθλημα, χωρίς να τους οφείλεται ούτε ευρώ, ενώ έμεινε και ο Κάτσε, ένας σημαντικός ποδοσφαιριστής που μπορεί να δώσει λύσεις. Χάθηκε, όμως, ο Μυστακίδης, ο Λουντ, αποχαιρέτησε και ο Μολίνς και η ομάδα ενισχύεται με νεαρούς ταλαντούχους παίκτες, οι οποίοι όμως –στα «χαρτιά» τουλάχιστον- είναι άπειροι και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει αν έχουν την προσωπικότητα ν’ αντέξουν σε μία σεζόν με μεγάλη πίεση και φυσικά τη βαριά φανέλα του Παναθηναϊκού.
Το τελευταίο διάστημα, λοιπόν, κάθε κίνηση είναι για να ξενερώνει ο κόσμος όλο και περισσότερο. Εδώ ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί οι τιμές και η διάθεση των καρτών διαρκείας. Στα μέσα Ιουλίου… Ο Αλαφούζος δήλωσε ότι θα βάλει 20 εκατ. ευρώ κι απομένει να δούμε αν αυτό θα γίνει πράξη. Ότι θα βάλει χρήματα είναι δεδομένο. Τι πόσα θα είναι αυτά, θα φανεί. Ο Παϊρότζ ήρθε κι εξαφανίστηκε ξανά, οι συνεργάτες του πηγαινοέρχονται μεταξύ Λονδίνου-Αθήνας, αλλά ιδιοκτήτης ακόμα δεν έχει γίνει. Λογικά θα περάσει η ΠΑΕ στα χέρια της «Pan Asia», ωστόσο, μέχρι να εμφανιστούν τα ευρώ του Ταϊλανδού και των συμπαικτών του, κανείς δεν θα βάζει το χέρι του στη φωτιά.
Την ίδια στιγμή οι πιστωτές συνεχίζουν να κάνουν ή να απειλούν με προσφυγές. Υπολογίστε. 820.000 ο Ρινάλντι, 400.000 ευρώ ο Αστέρας Τρίπολης, 270.000 θέλει ο Ρέις και 300.000 ο Αναστασίου. Χοντρικά 1,8 εκατ. ευρώ. Αν βγεις μ’ αυτό το ποσό στην αγορά κι αν έχεις ικανά στελέχη και τμήμα σκάουτινγκ, βρίσκεις δεδομένα 2-3 καλούς ελεύθερους ή αγοράζεις δύο αξιόπιστους παίκτες. Όλα αυτά από τέσσερις και μόνο πιστωτές. Σε ένα καλοκαίρι που ο κόσμος δεν έχει να δει ευρωπαϊκό παιχνίδι. Που βλέπει τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες να ενισχύονται. Με καλούς, μέτριους ή κακούς παίκτες, θα φανεί στην πορεία. Θα έχουν λύσεις, όμως, σε αντίθεση με το «τριφύλλι» που είναι φτωχός συγγενής. Και το κυριότερο δεν ξέρει κανείς αν θα τον πάρει από το χέρι για να τον τραβήξει μπροστά ο Πιεμπονγκσάντ ή έστω ο Γιαννακόπουλος.
Μ’ όλα αυτά ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του. Το διαπιστώνει κανείς πανεύκολα σε κάθε επίπεδο. Στα social media βλέπεις τα σχόλια για την ομάδα μπάσκετ. Για την παραμονή του Καλάθη, τις διαπραγματεύσεις για τον Παππά, τη μεταγραφή του Παπαπέτρου και τώρα του Λάνγκφορντ. Χαμός και μεγάλη διάθεση κι αισιοδοξία. Ακόμα κι αν κάποιοι μπορεί να είναι άκρως απαιτητικοί, «σκεπάζονται» από τις αντιδράσεις των υπόλοιπων.
Όλοι, όμως, συμφωνούν σε κάτι. Με αφορμή το μπάσκετ χαίρονται και νιώθουν περήφανοι που είναι Παναθηναϊκοί. Στο ποδόσφαιρο έχουν στερηθεί αυτό το συναίσθημα και γι’ αυτό υπάρχει τεράστια αδιαφορία. Ακόμα κι όταν ο Αλαφούζος είπε ότι θα βάλει 20 εκατ. ευρώ, λίγοι αντέδρασαν. Η απόλυτη απαξίωση. Μόνο μία αλλαγή ιδιοκτησίας, κινήσεις που θα φανερώνουν την πρόθεση να γιγαντωθεί πραγματικά ο Παναθηναϊκός και αποτελέσματα στον αγωνιστικό χώρο θα συγκινήσουν ξανά τον κόσμο. Έχει χάσει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης και βαρέθηκε τα λόγια. Μεγάλα ή μικρά. Ωραία ή ρομαντικά. Κουράστηκε με τις υποσχέσεις. Πράξεις και νίκες θέλει…