Όσα αποφάσισε/έκανε/φώναξε ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στην Τούμπα, δεν οδήγησαν απλά σε μια σπουδαία νίκη επί του ΠΑΟΚ, αλλά ανέδειξαν εμφατικά πώς ονειρεύεται να παίζει η ομάδα του. Και αυτό επιβεβαιώθηκε στο τέλος, στα αποδυτήρια...
Αγγίζει, πλέον, τα όρια του κλισέ. Αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ… αυτός είναι. Και είναι πολύ μεγάλος, πια, για να αλλάξει. Ο Ολυμπιακός νίκησε τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, επειδή ο προπονητής του αποφάσισε για ακόμη μία φορά να κάνει του… κεφαλιού του. Αποφάσισε να κάνει αυτά που πίστευε ότι έπρεπε να γίνουν, για να μπορέσει να πάρει αυτό που ήθελε στην Τούμπα. Και όχι μόνο το πήρε, αλλά δημιούργησε και νέες συνθήκες στο πρωτάθλημα. Αλλά και μέσα στην ίδια του την ομάδα.
Ο Ολυμπιακός της Τούμπας ήταν ο Ολυμπιακός των ονείρων του προπονητή του. Εάν εξαιρεέσουμε τα πρώτα 10-15 λεπτά, που οι Ερυθρόλευκοι έξαχναν να βρουν τα πατήματά τους, λόγω των νέων θέσεων και των νέων προσώπων, από εκεί και πέρα, όλα κύλησαν όσο ιδανικά τα είχε ο «Μέντι» στο μυαλό του. Και θα μπορούσαν να πάνε ακόμη καλύτερα, εάν οι τελικές προσπάθειες μετά το 1-3, δεν ήταν επιπόλαιες και χωρίς… αλτρουισμό.
Ο Μεντιλίμπαρ αποφάσισε να βάλει στο γήπεδο τους παίκτες που πίστευε ότι θα κάνουν τη δουλειά. Νίκησε τον ΠΑΟΚ με βασικό τον «δεύτερο» δεξιό του μπακ (Κοστίνια), που εξελίσσεται σε προσθήκη-κλειδί. Με αριστερό μπακ έναν στόπερ (Πιρόλα), που πριν λίγες ημέρες επέστρεψε από τραυματισμό. Με μεσαία γραμμή τους Ντάνι Γκαρθία και Χρήστο Μουζακίτη, που μόνο… αθλητικούς δεν τους λες. Με δεξί εξτρέμ τον… Τσικίνιο. Και με δεύτερο επιθετικό τον Μπάμπη Κωστούλα. Ετών 17, μηνών 5, ημερών 11 το βράδυ της Κυριακής.
Αυτό το ανορθόδοξο σχήμα, όχι μόνο κυριάρχησε, όχι μόνο έφερε τη νίκη στον Ολυμπιακό. Αλλά οι Ερυθρόλευκοι μπορούσαν να νικήσουν με σκορ μεγαλύτερο ακόμη και από το περσινό 1-4, εάν όπως αναφέραμε παραπάνω, έκαναν τα… απλά. Επιβεβαιώνοντας πως το πλάνο του προπονητή ήταν απολύτως επιτυχημένο. Οι ιδέες του για το ματς, επιβραβεύθηκαν με τρόπο εμφατικό. Οπως η επιλογή να «πέσει» ο Τσικίνιο στον Μπάμπα, μπλοκάροντας ένα από τα βασικά επιθετικά όπλα του ΠΑΟΚ και του Λουτσέσκου.
Ο Μεντιλίμπαρ επέλεξε να κάνει πράγματα αντισυμβατικά στον απλό παρατηρητή. Αλλά είχε λόγους. Η απόφαση να μείνει εκτός ο Εσε δεν ήταν απλή. Αλλά ήταν αναγκαία, καθώς ο Αργεντινός, που δεν «κλέβει» ουτε στην προπόνηση, είναι σκασμένος. Και όχι σε καλή κατάσταση. Η παρουσία του Ντάνι Γκαρθία στο αρχικό σχήμα στέρησε αθλητικότητα, αλλά έδωσε στον Ολυμπιακό ποιότητα, γρήγορες μεταβιβάσεις, περισσότερη εξυπνάδα στο παιχνίδι του.
Ναι, ο Ολυμπιακός είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη στο ανοιχτό γήπεδο και στο άμεσο ποδόσφαιρο. Αλλά στην Τούμπα δεν έκανε μόνο αυτό. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο υπήρχαν στιγμές που η μπάλα… χάθηκε. Είδαμε συνδυασμούς τριών και τεσσάρων παικτών. Είδαμε τους Ερυθρόλευκους να κρατούν την μπάλα για σχεδόν ένα λεπτό, παρά την πέιση του Δικεφάλου και να βγάζουν τελικά την πρώτηυ μεγάλη ευκαιρία του Κωστούλα. Είδαμε πράγματα που κάποιοι θεωρούσαν ότι ο Ολυμπιακός δεν θα τα έχει φέτος. Ναι, όμως, που φάνηκε ότι μπορεί να τα βγάλει στο γήπεδο. Ο θρίαμβος στην Τούμπα, το επιβεβαίωσε με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Όσο για τον Μεντιλίμπαρ; Η παρουσία του στο παιχνίδι ήταν εκπληκτική. Με το κοντομάνικο στους 10 βαθμούς, είχε όλες τις αισθήσεις του ενεργές και το μυαλό του σε ένα μόνο πράγμα: Στη νίκη. Μάλιστα, δεν σταμάτησε να φωνάζει, να «μαλώνει» τους παίκτες του ακόμη και στις… αλλαγές. Μόλις ο Ντάνι Γκαρθία έγινε αλλαγή στο 74ο λεπτό, ο «Μέντι» τον… άρπαξε από το χέρι και του τα… έψαλλε για μία φάση νωρίτερα. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, που ο Κάρμο έκανε ένα κακό διώξιμο, τον «μάλωσε» και μετά από λίγο τον αγκάλιασε και του εξήγησε τι έπρεπε να κάνει.
Και για το φινάλε τα αποδυτήρια. Εκεί όπου είναι το βασίλειο του Μεντιλίμπαρ. Ο Βάσκος μπήκε και έδωσε συγχαρητήρια σε όλους. Και τους ευχαρίστησε. Πολύ απλά, επειδή έδειξαν τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός. Πώς μπορεί να παίξει. Είτε παίζει με αστέρια και μεταγραφές είτε με τα τρομερά δημιουργήματα της Ακαδημίας του. Επί της ουσίας, το βράδυ της Κυριακής, ο Μεντιλίμπαρ έδειξε ποια είναι η ομάδα του. Ή καλύτερα πώς θέλει να είναι. Και πως δεν θα επιτρέψει να… μην είναι.