Ολυμπιακός: Μια ισοπαλία που δεν τον έβγαλε εκτός στόχων…

Έκφραση που έχει καθιερωθεί αφορά το κλάμα πάνω από το χυμένο γάλα. Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει γάλα που έχει χαθεί. Ο Ολυμπιακός έπαιξε, όπως κάνει πάντα, για τη νίκη κόντρα στη Ρέιντζερς αλλά δεν κατάφερε να την πάρει. Η ισοπαλία είναι αποτέλεσμα που δεν το συνηθίζει στην Ευρώπη και ειδικά μέσα στο γήπεδό του. Ωστόσο το 1-1 δεν συνιστά καταστροφή. Κάθε άλλο. Ισχύει και για το βράδυ της Πέμπτης στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ότι όταν δεν μπορείς να νικήσεις τότε φροντίζεις να μην χάσεις. Ο Ολυμπιακός δεν κινήθηκε βέβαια ούτε μια στιγμή με τη λογική να περιφρουρήσει το ισόπαλο αποτέλεσμα. Στην επίθεση ήταν μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του… περίεργου Γερμανού διαιτητή αλλά δεν μπόρεσε να βάλει δεύτερο γκολ. Κι είναι αλήθεια ότι οι αλλαγές που έκανε ο Μεντιλίμπαρ προκειμένου να νικήσει η ομάδα του δεν αποδείχτηκαν αποτελεσματικές.

Η γενική εικόνα των ερυθρόλευκων σε αυτό το παιχνίδι δεν ήταν στο ύψος αυτών με την Μάλμε εκτός και την Μπράγκα εντός. Γιατί δεν ήταν; Γιατί παρατηρήθηκε το εξής φαινόμενο. Ενώ όλοι οι παίκτες τους δούλεψαν πολύ στο παιχνίδι και κατέθεσαν μόχθο και πάθος, τους έλειψαν οι καθαρές ιδέες ώστε να μπουν με αξιώσεις στην περιοχή των αντιπάλων τους. Εκεί κατά τη γνώμη μου εστιάζεται το μεγαλύτερο αγωνιστικό πρόβλημα στη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Ναι, υπήρξε αιφνιδιασμός στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, Ναι, ή άμυνά έκανε λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στους Ρέιντζερς να σκοράρουν με τον πολύ καλό Νιγηριανό σέντερ φορ τους. Ισχύουν τα παραπάνω αλλά το αγωνιστικό θέμα ήταν ότι η περιοχή τους έμεινε σχεδόν απάτητη από τους ερυθρόλευκους.

Διαβάστε επίσης: Το «καταραμένο» 0/17 του Παναθηναϊκού και η ευκαιρία στο… Σριούσμπερι

Χτυπητή εξαίρεση η γκολάρα του Ελ Κααμπί που δρόσισε τα μάτια των οπαδών του Ολυμπιακού αλλά και του καλού ποδοσφαίρου γενικότερα. Αναφέρομαι στη φάση από την όμορφη μπαλιά του Μουζακίτη, την κεφαλιά-πάσα του Τσικίνιο και την «αεροπλανική» εκτέλεση του Μαροκινού που ισοφαρίζει και σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Μην πασχίζετε να θυμηθείτε άλλη περίπτωση που ο Ελ Κααμπί τροφοδοτήθηκε από συμπαίκτες του ώστε να εκτελέσει γιατί δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει γιατί ούτε με συνδυαστικό παιχνίδι ούτε με ατονική ενέργεια μπόρεσαν οι ερυθρόλευκοι να πατήσουν την περιοχή της σκωτσέζικης ομάδας. Ο Γάλλος προπονητής της Ρέιντζερς ήρθα στον Πειραιά πολύ καλά διαβασμένος σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού και είχε πάρει τα μέτρα του.

Βρήκε σύμμαχο και τον Γερμανό διαιτητή που άφηνε το σκληρό παιχνίδι των παικτών του και κάπως έτσι οι επιθετικοί και επιτιθέμενοι του Ολυμπιακού έμειναν εκτός μεγάλης περιοχής. Απέναντι σε μια καλά διαβασμένη ομάδα που είχε αντίστοιχη ίσως και μεγαλύτερη ποιότητα οι ερυθρόλευκοι ξεπέρασαν γρήγορα τον αιφνιδιασμό και στο δεύτερο ημίχρονο πήραν κι άλλα μέτρα στο γήπεδο αυξάνοντας την πίεση και βγάζοντας ορισμένες φάσεις για γκολ. Δεν χάλασε ο κόσμος με την ισοπαλία αρκεί η ομάδα να επιστρέψει σβέλτα στις νίκες κερδίζοντας το παιχνίδι με την Στεάουα στο Βουκουρέστι. Ο καλός ευρωπαϊκός Ολυμπιακός μπορεί να το κάνει.