Οκτώ μήνες μοναξιάς

Από το βράδυ γενεθλίων του club στο Φάληρο που κατέληξε στο κάζο Ολυμπιακός 1-Παναθηναϊκός 3, κάτι σε οκτώ μήνες καιρός. Κοιμήθηκε εκείνη την Κυριακή (10/3) βασικός και αναντικατάστατος ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης και λες και ξύπνησε χθες βράδυ στη Λεωφόρο. Σα να έπεσε σε μια παράξενη ποδοσφαιρική «νάρκη» που μπορούν να την καταλάβουν και να την εξηγήσουν μόνο τερματοφύλακες…

Συνέβησαν τόσα πολλά σε αυτό το διάστημα. Η κατάκτηση του Conference League! Νέο συμβόλαιο που δίνει την αίσθηση ότι ο 35χρονος θα κλείσει την καριέρα του στο μεγάλο λιμάνι. Νέος προπονητής στην εθνική ομάδα, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που λογικά δεν τον υπολογίζει πια στο γκρουπ ούτε σαν αναπληρωματικό μιας και δεν αγωνίζεται. Έτσι συμβαίνει όμως, όταν χάνεις τη σειρά σου. Νομίζεις ότι ο χρόνος «πάγωσε», αλλά ισχύει μόνο για εσένα. Εκεί έξω η ζωή συνεχίζεται κανονικά, δημιουργώντας νέα δεδομένα

• Διαβάστε επίσης: Να δώσουν τον διάλογο Φωτιά-Σιδηρόπουλου στο VAR- Επικίνδυνος ο «κορυφαίος» και μόνη λύση

Τερματοφύλακας θα παίζει πάντα ένας. Δεν υπάρχει rotation, δεν υπάρχει προπονητής που να έλυσε ποτέ διαφορετικά την εξίσωση. Για να αλλάξει θα πρέπει να συμβεί βίαια: Μια τιμωρία, ένας τραυματισμός, κάποιο απρόοπτο. Αλλιώς η ιεραρχία, ρουτίνα: ακλόνητη. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έχει αποφασίσει ότι ο άνθρωπος του είναι ο Κωνσταντής Τζολάκης. Δικαιώθηκε πανηγυρικά μια νύχτα στην Πόλη, αλλά και κάθε φορά ξεχωριστά. Ο Ολυμπιακός στο πρόσωπο του Χανιώτη που σύντομα (8/11) κλείνει τα 22 βρήκε τερματοφύλακα για μια ολόκληρη εποχή.

Τον εμπιστεύεται λοιπόν στην Super League. Δεν τον αποχωρίζεται στο Europa League, άρα ότι μένει ως εδώ είναι το χθεσινό με την Καλλιθέα στη Λεωφόρο: Εξ ου και η πρώτη συμμετοχή του Πασχαλάκη έπειτα από οκτώ ολόκληρους μήνες…

Εννοείτε πως η μετάβαση από «πρώτος» σε «δεύτερος» είναι μεγαλύτερη από το ποδόσφαιρο. Δεν χρειάζεσαι μόνο την επιμονή και την καλή προπόνηση για να διεκδικήσεις, αν διεκδικήσεις και να τελικά να επανέλθεις, αν επανέλθεις. Χρειάζεται μια φοβερή ισορροπία που ξεκινά από μέσα σου. Να γίνεις πριν από όλα ο καλύτερος συμπαίκτης για τον άνθρωπο που στέκεται δίπλα σου στην προπόνηση τερματοφυλάκων και να τον βοηθήσεις για να είναι ακόμη καλύτερος στο ματς που ακολουθεί. Να τον βοηθήσεις για να ανέβει η ένταση της δουλειάς και ο συναγωνισμός. Να προσφέρεις την εμπειρία σου. Να θυμάσαι ότι η επόμενη ευκαιρία, αν υπάρξει δεν θα είναι απαραίτητη a la carte και να μπορείς να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος.

Όλα αυτά ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης φαίνεται πως τα κάνει καλά. Με έναν τρόπο μάλιστα φαίνεται από τον τρόπο που εξελίσσεται ο Κωνσταντής Τζολάκης. Φαίνεται επίσης από τον ρόλο που διατηρεί στα αποδυτήρια σε μια συγκυρία που ο Ολυμπιακός ακόμη «ψάχνει» τον βηματισμό του: Παραδοσιακά στα «θετικά στοιχεία» με σήμα κατατεθέν το χιούμορ του. Φέτος προσπαθεί και αυτός λιγάκι παραπάνω στο δωμάτιο που δεν είναι πια εκεί ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, ο Κώστας Φορτούνης κλπ. Φάνηκε, όσο μπορούσε να φανεί τέλος πάντων, και στο χθεσινό κόντρα στην Καλλιθέα: στα δύο γεμίσματα των γηπεδούχων στην περιοχή, σε όσες φορές «ανάποδα» από την τηλεοπτική κάμερα ανέβηκε πολύ ψηλά για να υποστηρίξει έστω και… τυπικά το παιχνίδι κατοχής που είχε γύρει το γήπεδο απέναντι.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πασχαλάκης κάνει αυτό το ταξίδι από «πρώτος» σε «δεύτερος». Την σεζόν 2019-20 ο Αμπέλ Φερέιρα τον αφήνει στην άκρη δίνοντας την ευκαιρία στον Ζίφκο Ζίφκοβιτς. Κάποια στιγμή ο Σέρβος πιέζεται και κάνει κανά δύο μαζεμένα λάθη: «Εμείς πρέπει να είμαστε οικογένεια και όχι μόνο στα εύκολα. Δεν χρειάζεται να πυροβολούμε έναν άνθρωπο επειδή δεν βγήκε ένα παιχνίδι. Πρέπει να στηριχθεί και αυτό να γίνεται για όλους» λέει δημόσια. Ένα χρόνο μετά έζησε κάτι αντίστοιχο και με τον Πάμπλο Γκαρσία. Και πάλι όμως βρήκε τον τρόπο να το διαχειριστεί. Όπως έκανε και την τελευταία του χρονιά στη Θεσσαλονίκη που ο μόνος που ήθελε να του ανανεώσει το συμβόλαιο ήταν ο Ραζβάν Λουτσέσκου.

Τι ακολουθεί στον Ολυμπιακό; Προφανώς κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι πως οι Ερυθρόλευκοι χθες βράδυ θυμήθηκαν ότι έχουν στη διάθεση τους έναν ακόμη Έλληνα πρώτης γραμμής που μπορεί να άλλαξε ρόλος του, αλλά όχι και ο χαρακτήρας του. Ένας καλός συμπαίκτης που προφανώς και πάντα θα είναι χρήσιμος…