Οσοι (δεν) μπορούν, μια ειλικρινής συζήτηση και οι σκληρές αποφάσεις του Μεντιλίμπαρ

Γιατί έχασε ο Ολυμπιακός στην Τρίπολη; Δεν υπάρχει μία απάντηση. Και ποτέ σε μία ήττα δεν φταίει μόνο ένας.

Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ ρίσκαρε με την αλλαγή 6/11 της ομάδας που ξεκίνησε (και νίκησε) στο Μάλμε.

Διαβάστε επίσης: Νέα ήττα της Μπάρτσα πριν τον Ολυμπιακό (103-96, vid)

Αλλά η εικόνα του αγώνα τον δικαίωσε, σε ό,τι αφορά στην απόδοση. Καθώς οι Ερυθρόλευκοι έφτιαξαν ένα τσουβάλι μεγάλες, καθαρές ευκαιρίες. Και τις σπατάλησαν. Ενώ παράλληλα δέχθηκαν ένα γκολ, από ατυχία, αλλά και επειδή κανείς από τους χαφ, δεν βγήκε εγκαίρως από την περιοχή, για να μαρκάρει τον Ρεγκίς στη… στραβοκλοτσιά, που έγινε γκολ από τον Γιαμπλόνσκι.

Επιπλέον, η εικόνα όλων όσων παικτών είχαν παίξει βασικοί στο Μάλμε και μπήκαν αλλαγή στην Τρίπολη, δικαίωσε τον προπονητή. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, ο Ζέλσον Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος εξτρέμ, ο κορυφαίος του Ολυμπιακού στη Σουηδία, έπαιξε μόλις 25 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις. Πάλεψε πολύ και προσπάθησε να βοηθήσει. Αλλά δεν είχε δυνάμεις. Δεν υπήρχε φρεσκάδα στο παιχνίδι του, μετά την εξαντλητική παράστασή του στο Eleda Stadion.

Ακόμη και ο Ελ Κααμπί, που μπήκε στο 56′ στο παιχνίδι, δεν ήταν ο γνωστός «φονιάς». Ούτε σε ό,τι έχει να κάνει με την πίεση στην αντίπαλη άμυνα. Αλλά ούτε και στο καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια. Θα μου πείτε, τουλάχιστον με τον Μαροκινό ο Ολυμπιακός… είχε σέντερ φορ. Και δεν θα διαφωνήσουμε. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος σκόρερ δεν μπορούσε να παίξει περισσότερο χρόνο. Και πιθανότατα δεν έπρεπε, ειδικά όταν μιλάμε για έναν παίκτη που δεν έκανε προετοιμασία το καλοκαίρι, λόγω του τραυματισμού στο μεγάλο δάχτυλο.

ΣΤΑΜΕΝΙΤΣ, ΓΙΑΡΕΜΤΣΟΥΚ, ΓΟΥΙΛΙΑΝ…
Βεβαίως, το καλοκαίρι δεν έκαναν προετοιμασία, ούτε ο Μάρκο Στάμενιτς. Ούτε ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ. Ούτε ο Γουίλιαν. Αλλά εδώ υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά. Μπαίνει ο Νοέμβριος. Και οι συγκεκριμένοι τρεις, δείχνουν ότι ακόμη βρίσκονται σε διαδικασία… προετοιμασίας. Σε αρχικό στάδιο, για την ακρίβεια. Τόσο κακή είναι η εικόνα τους. Και αυτό, μόνο οι ίδιοι μπορούν να το διορθώσουν.

Καθώς ο προπονητής τους, αλλά και το συνολικά εξαιρετικό δυναμικό του Ολυμπιακού, έχουν κάνει τα πάντα για να είναι έτοιμοι. Σωματικά και από άποψη φυσικής κατάστασης. Αλλά η δική τους παρουσία είναι απογοητευτική. Στα όρια το ακατανόητου.

Ο Μεντιλίμπαρ προσπαθεί να ανοίξει το ρόστερ του. Προσπαθεί να βάλει τους παίκτες που έχει στην εξίσωση. Εχει ανάγκη να συμβεί αυτό και να αποδώσουν κάποιοι έστω από αυτούς της… δεύτερης 11άδας. Διότι είμαστε πολύ νωρίς στη χρονιά και με πολλά παιχνίδια μπροστά για να μπορεί μια ομάδα με τρεις διοργανώσεις να παίζει με 14-15 παίκτες. Είναι βιολογικά αδύνατο να παίζεις 7 ματς σε 21 ημέρες με τόσο λίγους παίκτες.

Και ο Ολυμπιακός είναι αναγκασμένος να έχει πολλές τέτοιες πιεστικές περιόδους. Αρα, είναι αναγκασμένος να βάζει παίκτες στην εξίσωση.

Μπορεί, όμως, να συνεχιστεί αυτή η εικόνα; Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην παίρνει τίποτε από βασικές μεταγραφικές του επιλογές. Είναι δυνατόν να πετύχει τους στόχους του με παίκτες όπως οι Γιάρεμτσουκ, Στάμενιτς και Γουίλιαν να είναι εκτός κλίματος; Χωρίς ενσυναίσθηση; Με τον Βέλντε μπλοκαρισμένο ψυχολογικά, χωρίς προφανή αιτία; Με τον Σέρτζιο Ολιβέιρα να σωματικά ανέτοιμο και να αποτελεί πλέον… 5ο χαφ στην ιεραρχία ή 3-4η επιλογή πίσω από τον σέντερ φορ; Με τον Μασούρα να παίζει μες το άγχος;

Δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά αυτή η κατάσταση και όσο κι αν το παλεύει να το αλλάξει ο Μέντι, εάν οι ποδοσφαιριστές δεν αποφασίσουν ότι είναι η στιγμή να κάνουν μια καλή κουβέντα με τον εαυτό τους και να αλλάξουν, τότε θα πρέπει ο κόουτς να τους αλλάξει. Είναι προτιμότερο να κάνει λάθη ο 19χρονος Παπακανέλλος, παρά ο «χ» Γουίλιαν. Σίγουρα θα παλέψει περισσότερο.

Θα ματώσει. Επίσης, είναι αυτονόητο ότι κανείς μέσος του Ολυμπιακού από τος Στάμενιτς, Γκαρθία και Ολιβέιρα, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να προσφέρει περισσότερα από τον Μπακούλα. Δεν είναι υπερβολή ή… υπερβατικά συμπεράσματα. Είναι ποδόσφαιρο. Και η αποτύπωση όσων συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο.

«ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ» ΚΑΙ ΝΙΚΕΣ…
Για να αφήσουμε τις συγκρίσεις στην άκρη, αυτό που είναι ξεκάθαρο και δεν χωρία αμφιβολίας, είναι ότι το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού πρέπει να κάνει μια ειλικρινή συζήτηση. Πρώτα με τον καθρέφτη ο καθένας ξεχωριστά. Και μετά όλοι μαζί.

Και να αποφασίσουν πώς θα πορευτούν. Αυτή τη στιγμή… αυτοί είναι. Οι περισσότεροι, ειδικά οι καινούργιες προσθήκες, παίρνουν ένα τσουβάλι λεφτά. Το μίνιμουμ που πρέπει να γίνει, λοιπόν, είναι να προσπαθήσουν να βοηθήσουν.

Σε αντίθετη περίπτωση, και ο Μέντι θα πρέπει να αφήσει στην άκρη την εσωτερική ιεραρχία. Δεν χρειάζεται να παίζουν όσοι δεν μπορούν. Διότι συχνά ακούγεται αυτό το πρόσχημα από διάφορους. Περί «εσωτερικών ισορροπιών». Για παίκτες που έχουν… προτεραιότητα για ευκαιρίες, λόγω ηλικίας, εμπειρία και «ονόματος». Το μοναδικό που δίνει ισορροπία σε ομάδες ακραίας πίεσης και σκληρού πρωταθλητισμού όπως ο Ολυμπιακός και παράλληλα αποτελεί και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα, είναι οι νίκες.

Και οι παίκτες που μπορούν να εξυπηρετήσουν το πλάνο για να τις φέρουν. Εάν αυτοί θα είναι κάποιοι έμπειροι, μεταγραφές ή παιδιά της ακαδημίας, είναι παντελώς αδιάφορο για τον σκοπό. Που είναι πάντα μεγαλύτερος από κάθε πρόσωπο.

Και για να τελειώνομε, ο Ολυμπιακός Σεπτέμβριο και Οκτώβριο έχει νικήσει στο πρωτάθλημα μόνο τον Ατρόμητο και παράλληλα έχει δύο ήττες (Αρης, Αστέρας Τρίπολης), τρεις ισοπαλίες (Παναιτωλικός, ΠΑΟ, Λεβαδειακός), αλλά ακόμη κι έτσι, βρίσκεται μόλις 3 βαθμούς από την κορυφή. Σημαίνει ότι χρόνος υπάρχει. Αρα, όλα πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα.

Και οι αποφάσεις να είναι σκληρές. Και για το καλό της ομάδας. Κάτι που ο Μεντιλίμπαρ έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει. Και κυρίως, έχει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα να το καταφέρει.