Ο Ρέτσος και ο… Λεβαδειακός

Διαπίστωσα ότι κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού έβγαλαν μια μικρή δόση γκρίνιας επειδή ο Γιοβάνοβιτς προτίμησε τον Χατζηδιάκο αντί του Ρέτσου στο πρόσφατο παιχνίδι της εθνικής μας ομάδας με την Ιρλανδία. Εμένα πάλι καθόλου δεν με ενόχλησε…

Να κάνουμε κριτική στον Γιοβάνοβιτς επειδή στα δύο πρώτα ματς είχε την έμπνευση να βάζει τον Χατζηγιοβάνη βασικό να το καταλάβω, αλλά να γκρινιάζουμε επειδή προτίμησε τον Χατζηδιάκο αντί του Ρέτσου το βρίσκω επιεικώς υπερβολικό. Μια απόφαση 50/50 ήταν, επέλεξε τον αμυντικό της Κοπεγχάγης ο Ιβάν και όλα καλά. Είναι καλός προπονητής ο Σέρβος και όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ και χρόνια, είναι επίσης σωστός και δίκαιος. Κι αν μη τι άλλο την πηγαίνει τρένο την εθνική κι αυτό το χαιρόμαστε όλοι…

Διαβάστε επίσης: Ολυμπιακός: H… πολυτέλεια να έχεις τον ΜακΚίσικ στο ρόστερ σου (vids)

Και να σας πω και κάτι άλλο: Επειδή ο Ρέτσος είναι ένα παιδί που πάντα παθιάζεται όταν παίζει, για μένα καλύτερα που δεν αγωνίστηκε με τους σκληροτράχηλους Ιρλανδούς. Έλειψε πολύ ο 26χρονος αμυντικός από τον Ολυμπιακό στο διάστημα που ήταν τραυματίας και δεν ήταν να τον χάσει και πάλι. Να θυμίσω ότι ο Ρέτσος επέστρεψε στο παιχνίδι με τη Λιόν και παρά την ήττα ήταν από τους καλύτερους, ενώ στα ματς με Ατρόμητο, Μπράγκα και Παναθηναϊκό έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις. Ούτε γκολ δεν έχει δεχθεί η ομάδα στα τρία αυτά παιχνίδια και γενικώς έχει επιτρέψει λίγες ευκαιρίες. Και πέρα από το αμυντικό κομμάτι ο Ρέτσος βοηθάει πολύ και στην κυκλοφορία της μπάλας, καθώς μπορεί να κάνει μέτρα μαζί της με ευκολία και να την μεταβιβάσει σωστά. Ας παίζει λοιπόν βασικός με τον Ολυμπιακό κι ας είναι αναπληρωματικός με την εθνική. Κανένα πρόβλημα…

Και επειδή σιγά-σιγά θα πρέπει να σκεφτόμαστε και το παιχνίδι της Κυριακής με τον Λεβαδειακό, με το οποίο ο Ολυμπιακός ξεκινάει ένα μικρό Γολγοθά με εφτά ματς σε τρεις εβδομάδες μέχρι την επόμενη διακοπή του πρωταθλήματος, δεν πρέπει να ξεχνάμε τι είχε συμβεί μετά την προηγούμενη διακοπή. Τότε ο Ολυμπιακός είχε έξι ματς μπροστά του και το θεωρητικά πιο εύκολο ήταν το πρώτο με τον Παναιτωλικό. Θυμόμαστε τι έγινε φυσικά. Ένα άσχημο 0-0 με αποκρουστική απόδοση, το οποίο έριξε και την ψυχολογία της ομάδας, για να ακολουθήσουν οι ήττες από τον Άρη και τη Λιόν…

Και τώρα με θεωρητικά εύκολο ματς επιστρέφει στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός κι ας ελπίσουμε ότι το πάθημα με τον Παναιτωλικό του έχει γίνει μάθημα. Άλλη τέτοιου είδους γκέλα δεν πρέπει να επαναληφθεί μέσα στο Καραϊσκάκη. Την Κυριακή ο Ολυμπιακός έχει τη δυνατότητα να πατήσει κορυφή, εφόσον έχουμε άσο ή ισοπαλία στο ντέρμπι της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ στο OPAP Arena και θα εγκληματήσει αν θα αφήσει και πάλι την ευκαιρία να πάει χαμένη. Τα… δώρα, ειδικά μέσα στο Καραϊσκάκη, πρέπει να τελειώσουν, διότι μόνο έτσι θα έχει ελπίδες ο Ολυμπιακός να γιορτάσει με πρωτάθλημα τα 100 χρόνια της ιστορίας του…

ΥΓ1. Και ο Γουίλιαν και ο Γιατζίτζι έχουν σοβαρές πιθανότητες να είναι στην αποστολή με τον Λεβαδειακό και να πάρουν και χρόνο συμμετοχής. Προσωπικά πολύ θα ήθελα να συμβεί κάτι τέτοιο, διότι όπως έχουμε εξηγήσει ειδικά αυτές οι δυο μεταγραφές είναι αναγκαίο να βοηθήσουν στην πορεία της σεζόν…

ΥΓ2. Ένα σκάρτο 15λεπτο έπαιξε ο Ελ Κααμπί στο άνετο 0-4 του Μαρόκου επί της Κεντροαφριακνικής Δημοκρατίας. Κι αυτό καλό ήταν…