Ο Ντιέγκο Αλόνσο και εκείνο το αξίωμα που λέει πως υπάρχουν δύο ράφια με προπονητές. Ένα με εκείνους που έφυγαν και ένα άλλο με εκείνους που θα φύγουν.
Η λήξη του ντέρμπι των αιωνίων βρήκε τον οργανισμό Παναθηναϊκός απελευθερωμένο από τον βαθύτερο φόβο του: Μια ήττα από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ που θα μπορούσε να ανοίξει τον επόμενο κύκλο «αμφισβήτησης» στη σχέση διοίκησης και οπαδών. Ανάμεσα στον Γιάννη Αλαφούζο και όλους εκείνους που δέκα μήνες μετά δεν έχουν πειστεί για τους λόγους της απόφασης του ιδιοκτήτη να απολύσει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και μαζί να αποσύρει μια δουλειά που έμοιαζε κοντά στο να αποδώσει καρπούς.
Πως απέφυγε ο Παναθηναϊκός αυτή την ήττα; Μάλλον συμπωματικά.
Ο τραυματισμός του Μπαρτολομέι Ντραγκόφσκι πριν από την έναρξη, έφερε από το πουθενά τον Γιούρι Λοντίγκιν μπροστά από την εστία. Και ο ομογενής πορτιέρο ήταν αυτός που στο 90+2΄νίκησε στο τετ α τετ με τον Γιώργο Μασούρα στη φάση που έκρινε και το αποτέλεσμα της βραδιάς.
Αν ο έμπειρος επιθετικός είχε ευστοχήσει σε αυτή την ευκαιρία που έκοψε και έραψε στα μέτρα του η καταπληκτική ασίστ του Μπάμπη Κωστούλα; Ο Παναθηναϊκός θα ήταν σήμερα 100% στην αγορά αναζητώντας προπονητή και ο Ντιέγκο Αλόνσο θα είχε ήδη φτάσει στην Ουρουγουάη έτοιμος να πει στους φίλους του, την «τρέλα» που πέρασε σε αυτούς τους λίγους μήνες θητείας του στην Ελλάδα.
Ο Μασούρας όμως το «έχασε», ο Λοντίγκιν «το έπιασε» και οι Πράσινοι αφού πρώτα επένδυσαν επικοινωνιακά σε μια ιστορία πέναλτι που δεν κατάφερε να σταθεί ούτε στην αθλητική εκπομπή του ΣΚΑΙ –προς τιμή της Έλενας Λαμπαδαρίου-, εκτίμησαν την υπεροχή τους στο πρώτο μισό του ματς (!!!) και μπήκαν στα πιτς της διακοπής με τον προπονητή στη θέση του. Και με μια από εκείνες τις ιστορίες που αργά ή γρήγορα ξέρεις το φινάλε τους.
Ο Ντιέγκο Αλόνσο δείχνει απλά να πήρε παράταση από το αποτέλεσμα μιας βραδιάς. Όχι όμως και «συγχωροχάρτι» για όσα από το βράδυ της περασμένης Πέμπτης τον είχαν «παρκάρει» ένα βήμα πριν την πόρτα της εξόδου. Και μένει να δούμε αν θα έχει την ευκαιρία όντως να δοκιμάσει την τύχη του στην επόμενη «πίστα» αγώνων (ΟΦΗ εκτός, Τσέλσι και Άρης εντός, Ατρόμητος και Βόλος εκτός από 20/10 ως 3/11). Ή αν θα επιβεβαιωθούν εκείνοι που πιστεύουν πως ο Γιάννης Αλαφούζος ήδη αναζητά τον αντικαταστάτη του Αλόνσο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το σίγουρο είναι πως όντως έχουν προταθεί ήδη στον Παναθηναϊκό και ο Γκουστάβο Πογιέτ και ο Λεονάρντο Ζαρντίμ που έχουν «κυκλοφορήσει» στην αγορά αλλά και άλλοι πολλοί. Και ότι όποιος πιστεύει ότι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού λύνεται με την αλλαγή ενός (ακόμη) προπονητή –τέταρτου σε δέκα μήνες μετά από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, τον Φατίχ Τερίμ και τον Χρήστο Κόντη- πρέπει να πιστεύει και στον Άγιο-Βασίλη.
Οι Πράσινοι το καλοκαίρι αναζήτησαν να υποστηρίξουν την (όποια τέλος πάντων) ποδοσφαιρική ιδέα τους χτυπώντας την πόρτα πρώτα του Μαουρίσιο Σάρι που πέρασε την επταετία 2015-2022 στους πάγκους της Νάπολη, της Τσέλσι, της Γιουβέντους και της Λάτσιο και όταν άκουσαν «όχι ευχαριστών» συμφώνησαν με κάποιον που από το 2019 – τα τελευταία 5 χρόνια δηλαδή- δούλεψε 24 ματς στο Μαϊάμι (!), 12 στην Ουρουγουάη και στην πρώτη του ευρωπαϊκή απόπειρα 14 ματς στην Σεβίλλη!
Του έδωσαν ένα ρόστερ με 25 παίκτες που δεν θα πήγαιναν πουθενά. Του είχαν κάνει ήδη και τις πρώτες μεταγραφές (Μαξίμοβιτς, Μπάλντοκ, Νίκας). Και ενώ ουσιαστικά ήταν ήδη περισσότεροι διαθέσιμοι από όσους χρειάζονταν, ο προπονητής άρχισε να ζητάει και άλλους: Κάπως έτσι προέκυψε ο Τετέ αλλά και ο Πελίστρι που κόστισαν 13 εκατ ευρώ για να ανταγωνίζονται για την ίδια θέση (!) κυρίως όμως προέκυψε ένα «τάγμα» από δυσαρεστημένους που ξέμειναν.
Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός ξόδεψε λεφτά και αποφάσισε να φτιάξει μια νέα ομάδα, όταν κάνει προπόνηση στο ίδιο γήπεδο με την περσινή που δυσαρεστημένη από το άδειασμα (Πέρεθ, Βιλένα, Βέρμπιτς, Σένκεφελντ, Λημνιός, Μαντσίνι, Σπόραρ κλπ) περιμένει τον Γενάρη. Και όσο ο καιρός περνά, το μπέρδεμα μεγαλώνει: η διοίκηση ας πούμε αποφάσισε να μην ξαναπαίξει ο Βαγιαννίδης όσο δεν υπογράφει νέο συμβόλαιο. Ο Μπακασέτας δεν έχει ανταποκριθεί στην προσδοκία να «κουβαλήσει» το γκρουπ στην πλάτη του και σχηματίζονται το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο: Τελευταίο το γεγονός ότι για πρώτη φορά σε 7 αγωνιστικές πρωταθλήματος, οι Πράσινοι έχουν σκοράρει μόνο στις 3 κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της Α΄ Εθνικής.
Αν μπορεί μια αλλαγή προπονητή να αλλάξει όλα τα παραπάνω; Κάποιοι το πιστεύουν. Άλλοι το πάνε ακόμη μακρύτερα. Και ως γνωστόν σε αυτές τις ιστορίες έχουν αργά ή γρήγορα όλοι δίκιο: Πέρα από τον Ντιέγκο Αλόνσο που μοιάζει απίθανο να μπορεί όλα αυτά να τα βάλει κάποια στιγμή σε μια σειρά.