Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ την βρήκε την άκρη του. Ο Γιαζιτσί και ο Γουίλιαν όμως…
Υπάρχει πάντα ένα «ορόσημο» στη σεζόν κάθε ομάδας. Μια νύχτα που λες ότι τα βάζει όλα σε μια ευθεία ή ότι γυρίζει τα ίσια ανάποδα. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θα ήθελε πολύ αυτή η νύχτα για την version «Ολυμπιακός 2024-25» να ήταν η χθεσινή στο Φάληρο.
Όχι τόσο για το ξεγυρισμένο 3-0 επί της Μπράγκα και τα ευεργετήματα του, όσο γιατί πρέπει να είδε μπροστά του για πρώτη φορά έπειτα από το καλοκαιρινό «ανακάτεμα». κάτι από το προηγούμενο παζλ: Από την ομάδα που έφτασε τον περασμένο Μάη, εκεί που δεν περίμενε ούτε η ίδια.
Ναι, η «αλεπού του Θαλδίβαρ», Μεντιλίμπαρ, φαίνεται πως την βρήκε την άκρη της. Και με εκείνη την παραγωγική σκέψη που σχηματίζει δεδικασμένα αρχές Οκτώβρη μοίρασε ρόλους. Κάπως έτσι ο Ροντινέι ετοιμάζεται να ανοίξει δεύτερη εποχή στο λιμάνι ως ο πιο παραγωγικός winger του ρόστερ. Ο Κοστίνια συμπληρώνοντας τον Βραζιλιάνο στον δεξιό διάδρομο βάζει υποψηφιότητα x-factor. Ο Ζέλσον παίρνει θέση αριστερά μπροστά στον Ορτέγκα. Και ο 17χρονος Χρήστος Μουζακίτης γίνεται ο πιο πολυσυζητημένος teenager της χώρας, τρίτος στην «κάνω τη διαφορά» παρέα του Έσε με τον Τσικίνιο στα μισά του γηπέδου.
Αν προσθέσει κανείς το δίδυμο Ρέτσος-Κάρμο που δεν χρειάζεται συστάσεις και την παρουσία του Τζολάκη –χθες καθάρισε δύο φορές πριν προκύψει… τριάρα- έχει μπροστά του την καλύτερη δυνατή εντεκάδα της εποχής, αν το ζητούμενο είναι το «άμεσο» ποδόσφαιρο, οι δεύτερες μπάλες και οι 50%-50% διεκδικήσεις με μοναδικό έλλειμα το «μπόι» στη μεσαία γραμμή: Αυτό που μέσα στη χρονιά ίσως το προσθέσει ο Στάμενιτς που –επηρεασμένος ίσως από τον καλοκαιρινό τραυματισμό του- ακόμη ψάχνει τα πατήματα του.
Με αυτό το στιλ ποδοσφαίρου ο Ολυμπιακός πέρσι πήρε το Conference League. Με αυτό μπορεί κάλλιστα να φτιάξει και κάποια νύχτα 1-4 στην Τούμπα όπως τον Φλεβάρη. Το πρωτάθλημα όμως δεν μπορεί να το πάρει: το 70% των αγώνων της Super League απαιτούν από εκείνον build up, μεγάλη κατοχή της μπάλας και λύσεις απέναντι σε σύνολα που στέκονται με έντεκα πίσω στο μισό ή και στο ένα-τρίτο του αγωνιστικού χώρου: Παρτίδες σαν αυτή με τον Παναιτωλικό (0-0) που έφερε και την πρώτη γκέλα της φετινής σεζόν.
Η περσινή «εκδοχή» του ρόστερ προσέφερε στον Βάσκο ένα πλεονέκτημα, ή τέλος πάντων «κάτι» που το μετέτρεψε ο ίδιος σε πλεονέκτημα. Μια σειρά από παίκτες που μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά και στα δύο στιλ. Παίκτες σαν τον Κώστα Φορτούνη, τον Ντανιέλ Ποντένσε, τον Αντρέ Όρτα ενίοτε τον Στέφαν Γιόβετιτς που από ένα σημείο και πέρα βρήκε μια θέση σαν «12ος». Μπορεί κάλλιστα να συμβεί και φέτος. Αρκεί μετά την διακοπή ο Γιουσούφ Γιαζιτσί που έχει πιάσει δουλειά στον Ρέντη να επιβεβαιώσει πως δεν θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να προστεθεί στην εξίσωση. Και οι Γουίλιαν-Ολιβέιρα να είναι πια έτοιμοι.
Χθες βράδυ τον Βραζιλιάνο ο Μεντιλίμπαρ τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σαν 10άρι θέλοντας να εκμεταλλευθεί την ποιότητα του σε ανοιχτό γήπεδο. Πριν συμπληρώσει ένα δίλεπτο στο γήπεδο συμμετείχε στη φάση του 3-0. Δέκα λεπτά αργότερα στη second unit προστέθηκε και ο Πορτογάλος box to box. Η ώρα που η επιρροή τους στο γκρουπ θα κριθεί, σιγά-σιγά πλησιάζει.
Ο αριστεροπόδαρος Γιαζιτσί μπορεί να επαναφέρει τις ρυθμίσεις του 4-2-3-1 πίσω από τον Ελ Κααμπί. Μπορεί να ξεκινά από τον δεξί διάδρομο επαναφέροντας τον Ροντινέι στον μπακ που θα χρησιμοποιήσει όλο το πλάτος του γηπέδου. Μπορεί να γίνει το πρόσωπο που θα «αλλάζει» τα χαρακτηριστικά του γκρουπ.
Στο μεταξύ: 64 γκολ 39 ασίστ λέει το βιογραφικό του (267 συμ). Και έχει άλλα τόσα (69-38) σε σχεδόν διπλά ματς ο Ολιβέιρα (414). Και βέβαια έχει λογαριασμό και ο Γουίλιαν (115 γκολ, 148 ασίστ σε 759 συμ). Προφανώς δεν μπορεί να βγει χρονιά με έναν σκόρερ, ακόμη και αν πρόκειται για τον αφιονισμένο Αγιούμπ Ελ Κααμπί. Όλα αυτά όμως μετά την διακοπή. Μετά το ντέρμπι της Κυριακής που η εκδοχή της Πέμπτης μπορεί να κάνει τη δουλειά μια χαρά. Αρκεί..