Όπως μας επιβεβαιώνει και το Μουντιάλ το «όλοι μαζί μπορούμε» ισχύει και στο ποδόσφαιρο, συνεπώς ο Ολυμπιακός χρειάζεται… πεζοναύτες και όχι φαντάρους για την παρέλαση…
Δεν περιμέναμε την κορυφαία διοργάνωση της μπάλας για να μάθουμε ότι έχει ξεπεραστεί στη σύγχρονη εκδοχή του αθλήματος το μοντέλο του ενός! Απλά το Μουντιάλ της Ρωσίας έρχεται να μας επιβεβαιώσει αυτήν τη θεωρία, καθώς βρίσκονται πλέον μπροστά από την τηλεόρασή τους οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Μέσι και Νεϊμάρ για να παρακολουθήσουν τους διεκδικητές του πιο σημαντικού τροπαίου.
Οι εποχές του Πελέ και του Μαραντόνα μοιάζουν και είναι αρκετά μακρινές και πλέον στα γήπεδα δεν υπάρχουν οι παίκτες που θα αλλάξουν από μόνοι τους τα δεδομένα του αγώνα και θα αχρηστεύσουν με το πλούσιο ταλέντο τους ακόμη και τις τακτικές και τα συστήματα των προπονητών…
Τώρα πια το «όλοι μαζί μπορούμε» βρίσκει εφαρμογή και στο ποδόσφαιρο, καθώς επιβραβεύεται η δουλειά του συνόλου, όπως μας το δείχνουν το Βέλγιο, η Γαλλία, η Αγγλία οι οποίες δεν διαθέτουν παίκτες που να κοστίζουν όλα τα λεφτά του κόσμου, όμως έχουν την ποιότητα σε αρκετές θέσεις της ενδεκάδας τους και στη σούμα βγαίνουν ενισχυμένες.
Κάτι τέτοιο προσπαθεί να πετύχει άλλωστε και ο Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό, χρησιμοποιώντας στην επίθεση τον Γκερέρο και τον Μάνο κι όχι τον… Εμενίκε ή τον Καρντόσο.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν ανέκαθεν την έφεση προς τους «επώνυμους» ποδοσφαιριστές, όμως η προηγούμενη σεζόν λειτουργεί ως «άκρως διδακτική», αν αναλογιστεί κανείς ότι οι τρεις τερματοφύλακες της πρωταθλήτριας ΑΕΚ (Μπάρκας,Τσιντώτας, Ανέστης) δεν έφτασαν στο σύνολο τις αποδοχές του Προτό που ήρθε στον Πειραιά για «κάλυψη» του Καπίνο!
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός δεν θα παραμείνει σε υψηλό επίπεδο και αυτό μας το δείχνουν οι έως τώρα κινήσεις του. Πήρε παίκτη από την Ισπανία, τον Γκερέρο, έφερε τον Χριστοδουλόπουλο, αφαιρώντας ένα βασικό εργαλείο από την αντίπαλό του, είναι έτοιμος να κλείσει τον Ποντένσε από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας ενώ διαπραγματεύεται την απόκτηση του αρχηγού της Φλαμένγκο Γουίλιαν Αράο.
Απλά και στη φιλοσοφία του Μαρτίνς υπάρχει η διάθεση να δημιουργηθεί μία ομάδα που θα βάζει τους δικούς της όρους στο παιχνίδι, ανεβαίνοντας πολύ ψηλά για να μαρκάρει και αυτό μπορείς να το πετύχεις μόνον με παίκτες που θα λειτουργήσουν με νοοτροπία πεζοναύτη και όχι με φαντάρους που θα πάνε στην παρέλαση με τη στολή εξόδου.
Κι αυτή η καινούργια «εφαρμογή» είναι σαφές ότι αφήνει εκτός διαδικασίας τη νοοτροπία που επέδειξαν αρκετοί από τους προηγούμενους, ενώ υποχρεώνει τους εναπομείναντες να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, αν θέλουν να κρατήσουν τη θέση τους στην ομάδα.
Η περίοδος του «συμβιβασμού» έχει περάσει και στα ερυθρόλευκα αποδυτήρια δεν θα υπάρχουν πλέον «στεγανά», αλλά όποιος θέλει να επιβιώσει θα πρέπει να κολυμπήσει στα βαθιά νερά μαζί με όλους τους υπόλοιπους Κατανοητό δεν είναι;