Αναζητείται αντίδραση και διαφορετικό σχέδιο…

Όταν σου στραβώνει ένα ούτως ή άλλως δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι από το 3’ δεν είναι απίθανο να φύγεις με σκυμμένο το κεφάλι από το γήπεδο, όπως συνέβη στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με τον Ολυμπιακό. Από την άλλη, βέβαια, όταν σου στραβώνει κάτι νωρίς έχεις άπλετο χρόνο να αντιδράσεις και να το στρώσεις, αλλά ο Ολυμπιακός δεν αντέδρασε. Όπως και με τον Παναιτωλικό ήθελε, αλλά δεν μπορούσε…

Ανούσια κατοχή της μπάλας, μια ευκαιρία με τον Ελ Κααμπί και δυο καλές εκτελέσεις φάουλ από τον Τσικίνιο. Αυτός ήταν όλος ο Ολυμπιακός μέχρι να δεχθεί το 2-0 από τον Μορόν στην οριακή φάση του 41’ και να βρεθεί εντελώς με την πλάτη στον τοίχο. Και μετά μια από τα ίδια. Σχεδόν πανομοιότυπες αλλαγές με το προηγούμενο παιχνίδι, με την ομάδα όμως να παραμένει ουσιαστικά ακίνδυνη και προβληματική…

Διαβάστε επίσης: Η ανακάλυψη Παϊρέτο και το μαγικό κλικ του Ζαμπαλά

Ενδεχομένως να τον διαβάζουν εύκολα πλέον τον Ολυμπιακό. Λίγο πολύ το είπε και ο Μάντζιος στη συνέντευξη Τύπου, όταν δήλωσε πως «είχαμε δουλέψει πολύ στο πως θα σπάσουμε το πρέσινγκ του Ολυμπιακού κι αυτό κάναμε στη φάση του πρώτου γκολ». Ενδεχομένως και να μην έχει ρολάρει ακόμα ή ενδεχομένως να ισχύουν και τα δυο. Και να τον διαβάζουν πιο εύκολα δηλαδή και να μην έχει ρολάρει ακόμα…

Ότι και να ισχύει, όμως, ο Ολυμπιακός ΠΡΕΠΕΙ να αντιδράσει και να βρει και κάποιο διαφορετικό σχέδιο. Κι όλα αυτά πρέπει να τα κάνει και άμεσα, διότι αν βρεθεί να κυνηγάει από τον πρώτο γύρο μεγάλες διαφορές, στο δεύτερο γύρο και στα πλέι οφ θα ελπίζει και πάλι σε θαύματα…

Ότι θα ρολάρει η ομάδα, εγώ τουλάχιστον το θεωρώ βέβαιο. Ειδικά από την στιγμή που ο Γουίλιαν θα είναι για βασικός, στο δημιουργικό κομμάτι θα υπάρχει μεγάλη βελτίωση, ενώ δίπλα στο Βραζιλιάνο θα φανούν περισσότερο και κάποιοι άλλοι που τρώνε όλο το ανάθεμα τώρα. Απαιτείται όμως και ένα διαφορετικό σχέδιο, ειδικά για το ελληνικό πρωτάθλημα, που στα περισσότερα ματς οι αντίπαλοι σε περιμένουν. Και ο Ολυμπιακός όταν τον περιμένουν, έχει αποδειχθεί πλέον ότι μπλοκάρει επικίνδυνα. Τον περίμενε ο Παναιτωλικός και… χορτάσαμε σέντρες. Τον περίμενε και ο Άρης και είχαμε την μπάλα να βρίσκεται συνεχώς έξω από την περιοχή και μέσα να μην μπαίνει με τίποτα…

Στο πρωτάθλημα λοιπόν και ειδικά για τα παιχνίδια που οι αντίπαλοι είναι βέβαιο ότι θα σε περιμένουν, ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει ένα άλλο σχέδιο, ένα διαφορετικό πλάνο παιχνιδιού, διότι αυτό που εφαρμόζει τώρα δεν φαίνεται να περπατάει. Ίσως (ξανά) περπατήσει όταν οι αντίπαλοι πιστέψουν πως μπορεί να παίξει και διαφορετικά ο Ολυμπιακός…

ΥΓ1. Αν και δεν θέλω να αναφερθώ σε παίκτες ξεχωριστά, εγώ πιο εύκολα θα άλλαζα τον Μαρτίνς στο ημίχρονο, παρά τον Βέλντε…

ΥΓ2. Η Λιόν δεν πρόκειται να τον περιμένει τον Ολυμπιακό, οπότε στη Γαλλία το σχέδιο μπορεί να πιάσει όπως συνέβη την περασμένη σεζόν στα περισσότερα ευρωπαϊκά ματς. Ακόμα όμως κι αν συμβεί κάτι τέτοιο (που μακάρι φυσικά…), δεν αλλάζει τίποτα σχετικά με όσα προαναφέραμε για τα περισσότερα ματς του πρωταθλήματος…