Όσο εξακολουθεί να θαυματουργεί ο Φώτης Ιωαννίδης, θα έρχονται στο προσκήνιο οι νεότεροι…

Για ένα ακόμα παιχνίδι, δεύτερο στη σειρά ο Φώτης Ιωαννίδης λύνει τον γόρδιο δεσμό. Διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή που ο Φώτης σήκωσε το αριστερό του πόδι και… θαυματούργησε το να πλησιάσουμε στην περιοχή του Κέλεχερ και να απειλήσουμε έμοιαζε με άλυτο πρόβλημα.

Σε κοντά μια ώρα παιχνιδιού μετρούσαμε μια καλή κεφαλιά του Κουλιεράκη από κόρνερ και μια εκτέλεση φάουλ του Μπακασέτα που έβγαλε ο Ιρλανδός τερματοφύλακας. Ίσως ο κόουτς Γιοβάνοβιτς να ενδιαφερόταν στο πρώτο ημίχρονο κυρίως να μην αιφνιδιαστεί η ομάδα του από τους γηπεδούχους που φαινόταν ότι τους περίσσευε δυναμισμός αλλά τους έλειπε τεχνική.

Διαβάστε επίσης: Μεγάλο deal για τον Ολυμπιακό: Επισημοποιήθηκε η συνεργασία με την ΟΝΕΧ

Η αλήθεια είναι πως η Εθνική ομάδα δεν κινδύνεψε στο πρώτο ημίχρονο και το πέτυχε αυτό χωρίς να αναγκαστεί να παραχωρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Κατά τούτο αν κάνουμε σύγκριση με το πρώτο ημίχρονο κόντρα στη Φινλανδία η βελτίωση ήταν σαφής. Όπως και η καλή δουλειά που έκανε ο Σιωπής σε σύγκριση με τον Μάνταλο στη μεσαία γραμμή. Στην επανάληψη τα δεδομένα άλλαξαν με την απίστευτη γκολάρα του Φώτη Ιωαννίδη.

Οι Ιρλανδοί αναγκάστηκαν να βγουν μπροστά με περισσότερους παίκτες και ο Μπακασέτας με υπέροχη μπαλιά έβγαλε τον Τζόλη στο ανοικτό γήπεδο. Το τι συμπεριφορά επιφύλαξε ο Τζόλης στον Κόλινς και στον Κέλεχερ θα έχουμε να το λέμε. Όπως θα λέμε ότι αυτό τον παίκτη τον είχε μεταξύ βαθέως πάγκου και εξέδρας ο Πογέτ. Εδώ είναι να ξεχνάς κι αυτά που ξέρεις.

Η παρουσία του Χρήστου Ζαφείρη στην Εθνική αποτελεί μεγάλη ευεργεσία. Είναι ο μόνος χαφ που μπορεί να κάνει μέτρα με την μπάλα και να δημιουργήσει ρήγματα διότι αναγκάζει παίκτες να έρθουν πάνω του. Έχω την εντύπωση ότι ο νεαρός παίκτης παιχνίδι με παιχνίδι θα κερδίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής.

Όσοι περιμένουν να δουν την Εθνική να επιτίθεται κατά κύματα και να πνίγει τον αντίπαλο θα απογοητευτεί. Αυτό το στιλ παιχνιδιού δεν έχει σχέση με όσα πρεσβεύει για το ποδόσφαιρο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Εκείνο που θα επιχειρήσει στη συνέχεια είναι να βελτιώσει την κυκλοφορία της μπάλας και τα ποσοστά κατοχής. Ακόμα και με παράλληλο ποδόσφαιρο που δεν αρέσει στην εξέδρα.

Σημασία έχει ότι οι νέοι παίκτες που έρχονται έχουν ποιότητα σε γενικές γραμμές υψηλότερη από αυτούς που βρίσκουν. Όταν αυτή η ποιότητα μπολιαστεί με την εμπειρία των παλιότερων τότε δικαιούμαστε να αισιοδοξουμε. Ο Γιοβάνοβιτς είναι προπονητής που μπορεί να βοηθήσει ώστε να γίνει πετυχημένα το μπόλιασμα. Αν μάλιστα ο Ιωαννίδης εξακολουθεί να δίνει λύσεις έξω από τη ροή των παιχνιδιών, ακόμα καλύτερα.