Τα δώρα των Φινλανδών και η κλάση του Ιωαννίδη μας βγάλανε στον αφρό
Το ερώτημα που πρέπει να διατυπωθεί είναι ένα. Με εμφάνιση σαν κι αυτή του πρώτου ημιχρόνου, περνάμε την Τρίτη από το Δουβλίνο; Περνάμε αν βρεθεί τερματοφύλακας να μας ευεργετήσει και αμυνόμενος να την στείλει στα δίχτυα της ομάδας του. Δεν λέμε κάτι που το αγνοεί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ίσα ίσα ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός, ξέρει καλά πως η εικόνα της Εθνικής ήταν κατώτερη του αναμενόμενου απέναντι σε μια ομάδα που θεωρητικά δεν είναι καλύτερη από τη δική μας. Ότι έληξε το πρώτο ημίχρονο κι είμαστε δύο γκολ μπροστά ήταν θέμα συγκυρίας. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο Μόνο που δεν συμβαίνουν συνέχεια.
Όταν στερείς τρεξίματα από την ομάδα σου, είναι επόμενο να σε τρέχουν οι αντίπαλοι. Με τόσο αργό και άνευρο κέντρο λογικό είναι να παθαίνεις αυτά που έπαθες στο πρώτο ημιτελικό χρόνο. Ούτε να κρατήσεις την μπάλα μπορούσες ούτε να την προωθήσεις στην επίθεση. Έτσι φτάσαμε να δίνουν οι Φινλανδοί την εντύπωση καλύτερης ομάδας χωρίς να είναι. Ήταν απλά πιο γρήγοροι και έβγαζαν περισσότερους παίκτες στην επίθεση, κάτι που πλήρωσαν τελικά. Χωρίς χαφ να κουβαλούν την μπάλα και εξτρέμ που να πηγαίνουν στο ένας εναντίον ενός είχαμε τεράστιο πρόβλημα να κάνουμε κανονικές επιθέσεις. Ήρθε όμως η χορηγία του τερματοφύλακα της Μπαγερ Λεβερκούζεν για να μας λύσει ένα πρόβλημα που δεν μπορούσαμε να λύσουμε. Αυτή είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή έχει να κάνει με την ικανότητα και την κλάση του κορυφαίου του γηπέδου Φώτη Ιωαννίδη. Χωρίς αυτόν δεν θα νικούσαμε. Καθαρές κουβέντες. Ο κορυφαίος σέντερ φορ έβαλε το πρώτο δημιούργησε το δεύτερο, είχε δοκάρι, έβαλε και το τρίτο. Διότι καλά και άγια τα συστήματα αλλά πρέπει να έχεις παίκτες κλάσης. Η Ελλάδα είχε τον Ιωαννίδη, η Φινλανδία δεν είχε. Ούτε Κωνσταντέλια είχε. Μπήκε ο μικρός στο δεύτερο ημίχρονο κι ομόρφυνε το παιχνίδι της Εθνικής.
Να μας πει ο κόουτς αν είναι δυνατό να βλέπει ο μικρός το ματς από τον πάγκο για να παίζουν κάποιοι άλλοι. Όποιοι κι αν είναι αυτοί. Η θα παίζουν οι νεαροί και σπουδαίοι παίκτες που ευτυχώς διαθέτει το ελληνικό ποδόσφαιρο ή θα το πηγαίνουμε με την… επετηρίδα. Βλέπουμε τι γίνεται και καταλαβαίνουμε τα βασικά. Ήρθε η ώρα να πάμε παρακάτω δίνοντας τη σκυτάλη σε αυτούς που έρχονται και που αξίζουν. Κανένας δεν είναι προς απόσυρση, όλοι μπορούν να βοηθήσουν αλλά να μην αγνοούνται τα βασικά.
Θα ήταν λάθος να μην επισημανθεί ότι αμυντικά η Εθνική δούλεψε σχετικά καλά. Οι Φινλανδοί δεν είχαν τελική προς το τέρμα του Βλαχοδήμου παρά την υπέροχη τους. Ο Μαυροπάνος συνεπικουρούμενος από τον Κουλιεράκη ήταν και πάλι εγγύηση. Είναι γνωστό ότι ο κόουτς Γιοβάνοβιτς θέλει παιχνίδι κατοχής και κυκλοφορίας. Με τις επιλογές που έκανε στην βασική εντεκάδα δεν πέτυχε τίποτα από τα δύο. Υποθέτω ότι ενόψει του παιχνιδιού με την Ιρλανδία στο Δουβλίνο, έβγαλε τα συμπεράσματα του. Νικήσαμε, πετύχαμε το στόχο μας στο πρώτο παιχνίδι της διοργάνωσης αλλά παίζοντας τον ίδιο τρόπο και έχοντας την ίδια εικόνα θα σκοντάφτουμε στη συνέχεια.