O Tίτε έφερε την Βραζιλία για να σηκώσει το τρόπαιο

Δεν την έφερε για να επιβεβαιώσει ότι οι Βραζιλιάνοι παίζουν το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στον κόσμο. Ότι έχουν παίκτες αρτίστες. Μοναδική εξαίρεση είναι ο Νεϊμάρ που νομίζει ότι μια μέρα θα τον μνημονεύουν όπως τον Πελέ, τον Ζίκο και τον Ρονάλντο. Δικαίωμά του αλλά πρώτα θα πρέπει να βοηθήσει την ομάδα του να πετύχει τον στόχο της. Κι αλήθεια είναι ότι πέρα από τα γνωστά καραγκιοζιλίκια του την βοήθησε.

Από αυτόν ξεκινάει η φάση του πρώτου γκολ και σε αυτό ν καταλήγει μετά το ωραίο μπάσιμο του Γουίλιαν Το δεύτερο γκολ είναι δικής του δημιουργίας και το σερβίρει στον Φιρμίνο. Με τον Νεϊμάρ να κάνει αυτά που πρέπει κι όχι αυτά που νομίζει ότι μπορεί, η Βραζιλία είναι μια απολύτως κυνική ομάδα που μπορεί να ανταπεξέλθει κάτω από όλες τις αγωνιστικές συνθήκες. Απέναντι στου καλά γυμνασμένους και ταχύτατους Μεξικανούς, οι παίκτες του Τίτε φάνηκαν το ίδιο καλά γυμνασμένοι και ταχύτεροι.

Για την ποιότητά τους δεν γίνεται λόγος έτσι κι αλλιώς. Το παιχνίδι παίχτηκε στα ίσα με τους Μεξικάνους να ανταποδίδουν τις επιθέσεις που δεχόντουσαν. Ο τρόπος που έφταναν κοντά στην περιοχή του Άλισον ήταν εντυπωσιακός. Κλασική φάση όμως δυσκολεύτηκαν να δημιουργήσουν . Την τελευταία στιγμή κάποιος από τους αμυντικούς της Βραζιλίας τους έπαιρνε την μπάλα ή έκανε εκείνο το τάκλιν που έσβηνε την φωτιά πριν ανάψει. Από εκεί και πέρα οι Βραζιλιάνοι είχαν τους τρόπου να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις βάζοντας σε λειτουργία τα αντανακλαστικά του εξαίρετου Οτσόα. Αυτή την φορά η δουλειά δεν έγινε με κάθετο παιχνίδι και τις πάσες του Κουτίνιο. Ανέλαβαν δράση οι εξτρέμ. Νεϊμάρ και Γουίλιαν αποδιοργάνωσαν την άμυνα των αντιπάλων τους. Παρά το αδιάκοπο τρέξιμο τους ήταν αδύνατο να κλείσουν όλες οι τρύπες. Και οι τρύπες ας το έχουν υπόψη τους στην Ισπανία δεν ανοίγουν με το αδιάκοπο στριφογύρισμα της μπάλας έξω από την περιοχή.

Κάποια στιγμή χρειάζονται και οι παίκτες που με μια ατομική ενέργεια θα την φέρουν μέσα στην περιοχή για να σουτάρουν ή να δώσουν έτοιμο γκολ στους συμπαίκτες τους. Όταν σου λείπουν τέτοιοι παίκτες απλά στριφογυρίζεις σαν την άδικη κατάρα. Η Βραζιλία έχει τέτοιους παίκτες κι αυτός είναι ο λόγος που οι Μεξικανοί παρέδωσαν το πνεύμα τους. Με τα πολλών επαίνων βέβαια αλλά το παρέδωσαν. Η Βραζιλία του Τίτε είναι και του σαλονιού και του αλωνιού. Μπορεί να αντεπεξέρχεται σε κάθε είδος παιχνιδιού. Και τρέχει και πηδάει ψηλά. Και αμύνεται οργανωμένα χωρίς να πέφτει η μύτη της και επιτίθεται από παντού  με όλους τους τρόπους. Ήρθε σαν φαβορί στην Ρωσία και με τις εμφανίσεις της το επιβεβαιώνει…