ΔΕΚΑΡΙΑ
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε σε 14 χρόνια ό,τι κανείς άλλος πριν από αυτόν, ο «δικός του» Ολυμπιακός κατέκτησε δύο ευρωπαϊκούς τίτλους στο ποδόσφαιρο. Με τη δική του σφραγίδα φαρδιά πλατιά σε αυτές τις δύο επιτυχίες. Αλλά και στους 117 τίτλους του Ερασιτέχνη στην εποχή του.
Ολυμπιακός 2010-2024. Δεκατέσσερα χρόνια που μεγάλωσαν τον σύλλογο. Που χάρισαν τις πιο λαμπρές στιγμές της ιστορίας του. Τίτλους, διακρίσεις, συγκινήσεις, σαρωτικές αλλαγές. Αλλά και δύο ευρωπαϊκά τρόπαια στο ποδόσφαιρο! Μια τρελή πορεία. Μια πορεία που άλλαξε τον Ολυμπιακό. Άλλαξε το γήπεδό του. Το προπονητικό κέντρο. Την ακαδημία. Το κοινωνικό πρόσωπο του συλλόγου. Άλλαξε τον τρόπο σκέψης. Άλλαξαν όλα. Εκτός από το DNA του συλλόγου. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, από τη στιγμή που πριν από 14 χρόνια, ο Ολυμπιακός πέρασε στα χέρια ενός οπαδού του, γέννημα θρέμμα. Ενός Πειραιώτη. Ενός ανθρώπου που γεννήθηκε «μέσα» στον Ολυμπιακό. Στα αποδυτήρια. Και στα τσιμέντα, που τον πήγαινε ο πατέρας του. Και αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποφάσισε να βγει μπροστά στο μακρινό και σκοτεινό 2010.
Η μνήμη μπορεί να ασθενεί και κάποιοι να ξεχνούν. Αλλά η αλήθεια δεν αλλάζει. Εκείνη την περίοδο ο Ολυμπιακός ήταν σε κατάσταση έκρυθμη. Σε όλα τα επίπεδα. Όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης έκανε κάλεσμα στους «ισχυρούς Ολυμπιακούς» για να βγουν μπροστά και, είτε να αναλάβουν την ομάδα είτε να γίνουν συμπαίκτες, μόνο ο Μαρινάκης εμφανίστηκε. Ο μοναδικός που δεν είχε κανένα συμφέρον. Καμία δουλειά στην Ελλάδα. Καμία εμπλοκή με δημόσιο χρήμα. Μόνο τρέλα. Για τον Ολυμπιακό. Μια τρέλα, που 14 χρόνια μετά, τον έκανε τον πρώτο παράγοντα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, με δύο ευρωπαϊκούς τίτλους. Τον κορυφαίο παράγοντα στην ιστορία των σπορ στην Ελλάδα. Αρέσει δεν αρέσει, είναι η αλήθεια. Μετρήσιμη αλήθεια. Καθώς, επιπλέον, στη δική του εποχή, ο σύλλογος, σάρωσε τα πάντα σε ποδόσφαιρο και ερασιτεχνικό αθλητισμό. Και το πιο ενδιαφέρον; Μόλις άρχισε.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΙΤΛΟ
Βεβαίως, εκείνο που βαραίνει περισσότερο από κάθε άλλη επιτυχία, είναι όσα έγιναν την 29η Μαΐου. Ημέρα κατά την οποία ο Ολυμπιακός έζησε στη μεγαλύτερη στιγμή της 99χρονης ιστορίας του. Εκείνα τα 120 λεπτά που έδωσαν τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο ελληνικής ομάδας σε επίπεδο Ανδρών. Μια επιτυχία που πριν από λίγους μήνες φάνταζε ακραία. Απίθανη. Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν σχηματίσει άποψη για το πώς φτάσαμε έως εδώ. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είναι πολλοί εκείνοι που γνωρίζουν πραγματικά πώς και γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης κλήθηκε να κάνει 3 αλλαγές προπονητών και ισάριθμες τεχνικών διευθυντών στη διάρκεια αυτής της θεότρελης χρονιάς.
Περίπου τέτοια εποχή, πριν από ακριβώς έναν χρόνο ο Β. Μαρινάκης συναντήθηκε και συμφώνησε με τον Αντόνιο Κορδόν, ώστε ο Ισπανός να αναλάβει το «χτίσιμο» του νέου Ολυμπιακού. Του προσέφερε πολυετές κλειστό συμβόλαιο, με απίθανες οικονομικές, απόλυτο κουμάντο, ελευθερία κινήσεων και ένα απολύτως «τίμιο» μπάτζετ να διαχειριστεί, υπερδιπλάσιο από όλων των αντιπάλων του. Ο Κορδόν είχε εξαιρετικές ιδέες και οικογενειακή προσέγγιση στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Αλλά αρχικά έκανε σχεδόν ενάμιση μήνα να κλείσει προπονητή, με τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ να έρχεται στην Ελλάδα… ώρες πριν την έναρξη της καλοκαιρινής προετοιμασίας! Ενώ δεν είχε γίνει καμία μεταγραφή.
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΔΟΝ
Τον Αύγουστο τα πράγματα έγιναν περίπλοκα. Ο Κορδόν ουσιαστικά δεν μπορούσε να προσφέρει στον Ολυμπιακό αυτά που έπρεπε, λόγω ενός προσωπικού θέματος. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης θέλησε να τον βοηθήσει με κάθε τρόπο. Του επέτρεψε να μείνει καιρό στην Ισπανία, για να λύσει το πρόβλημα. Και αυτό έγινε, με τον αθλητικό διευθυντή των Πειραιωτών να λείπει εβδομάδες ολόκληρες από το Ρέντη. Η παρουσία του στον σύλλογο ήταν σχεδόν τυπική για καιρό. Ενώ δημιουργήθηκαν σημαντικά θέματα στις μεταγραφές, καθώς υπήρξε καθυστέρηση. Εν τέλει κινήσεις έγιναν, με τον Ισπανό να έχει τον τελευταίο λόγο στις περισσότερες εξ αυτών, αλλά και με παράλληλη ενεργοποίηση της διοίκησης, για να μπορέσουν να γίνουν κομβικές προσθήκες.
Την ίδια στιγμή ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ, αν και έβαλε τον Ολυμπιακό στους ομίλους του Europa League και ήταν στην κορυφή της Super League, άρχισε να χάνει το έρεισμά του. Αρχισε να κάνει επιλογές που δεν απέδιδαν. Ενώ το ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι Πειραιώτες άρχισε να δείχνει όλο και πιο έντονα ότι οδεύουμε σε τέλμα. Το εύκολο 2-4 από τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο, το σκληρό 5-0 από τη Φράιμπουργκ, αλλά η γενικότερη εικόνα της ομάδας, οδήγησαν στο προφανές: Την αλλαγή προπονητή.
Η ΠΡΩΤΗ ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ
Επειδή, ωστόσο, ο Κορδόν δεν μπορούσε να παραμείνει περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα, έπρεπε να βρεθεί μια λύση και για την κομβική θέση του τεχνικού διευθυντή και κυρίως για την καθημερινότητα της ομάδας. Ο κ. Μαρινάκης ήθελε να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στο πορτογαλικό μοντέλο. Και για αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε η περίπτωση του Πέδρο Αλβες για τη θέση. Ο 41χρονος Πορτογάλος, πρώην chief scout της Μπράγκα και τέως τεχνικός διευθυντής της Εστορίλ ήταν εκείνος που πήρε και την ευθύνη για την πρόσληψη του επόμενου προπονητή. Που δεν ήταν άλλος από τον Κάρλος Καρβαλιάλ. Παρά το γεγονός ότι ο κ. Μαρινάκης είχε μιλήσει και με τον… Μεντιλίμπαρ. Ο οποίος από τότε ήταν θετικός να αναλάβει τους Ερυθρόλευκους.
Ο Καρβαλιάλ, αν και ξεκίνησε με καλά λόγια και θετική διάθεση, πήγε χειρότερα από τον Μαρτίνεθ. Η ομάδα βυθίστηκε στην εσωστρέφεια. Δημιουργήθηκαν προβλήματα εντός αποδυτηρίων, ενώ η απόδοση του συνόλου, αντί να βελτιώνεται, γινόταν όλο και χειρότερη. Με αποκορύφωμα τις ήττες από τη Λαμία, τον Παναθηναϊκό και τον αποκλεισμό από το Κύπελλο από τους Πράσινους. Να είμαστε δίκαιοι. Την περίοδο Καρβαλιάλ έγιναν οι μεγαλύτερες διαιτητικές αλητείες της χρονιάς (0-0 με τον Ατρόμητο με το VAR να αρνείται καθαρό πέναλτι στον Ποντένσε, 1-2 από την ΑΕΚ με τον φαιδρό Σλοβάκο διαιτητή Μαρχέφκα και στο VAR τον ανιψιό του Λούμπος Μίχελ, το όνομα του οποίου είχε αλλοιώσει η ΚΕΔ, στην ανακοίνωση των ορισμών, προσπάθεια αλλοίωσης στο Κηφισιά-Ολυμπιακός 2-3 κ.α.). Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν αποδοτικός.
ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Στις μεταγραφές τα πράγματα ήταν περίπλοκα. Αποφασίστηκε να γίνουν πολλές προσθήκες, αλλά οι κομβικές αφορούσαν την επίθεση, λόγω της απουσίας του Ελ Κααμπί στο Κόπα Αφρικα, αλλά και στο κέντρο της άμυνας, όπου υπήρχε πολύ μεγάλο πρόβλημα, καθώς Φρέιρε και Πορόζο ήταν επιλογές που δεν βγήκαν. Ο Πέδρο Αλβες πήρε πρώτο παίκτη τον Φραν Ναβάρο, δανεικό από την Πόρτο. Και στη συνέχεια, πάλι μέσω του Ζορζε Μέντες, αποκτήθηκε ο Ζέλσον Μαρτίνς από τη Μονακό, με κανονική μεταγραφή. Η αλήθεια είναι πως πολλοί από τους σημαντικούς παίκτες των Πειραιωτών ήρθαν στον Ολυμπιακό με κινήσεις της ΠΑΕ, ενώ υπήρξαν και καθυστερήσεις, όπως στην περίπτωση του στόπερ. Με τους Καρβαλιάλ, Αλβες να μην έχουν στις πρώτες επιλογές τους τον Κάρμο, παρά το γεγονός ότι μπορούσε να αποκτηθεί από τον Δεκέμβριο, λόγω των προβλημάτων με την Πόρτο.
Η ΝΕΑ ΑΛΛΑΓΗ, Ο ΝΤΑΡΚΟ ΚΑΙ Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΜΕΝΤΙΛΙΜΠΑΡ
Τα άσχημα αποτελέσματα, το όχι καλό ποδόσφαιρο και η γενικότερη αστάθεια στο εσωτερικό της ομάδας, οι… περιπέτειες των μεταγραφών, σε συνδυασμό με μια εξαιρετικά «εύκολη» ήττα από τον Παναθηναϊκό, προκάλεσαν νέα παρέμβαση από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Η αρχή έγινε με την ενεργοποίηση του Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Η επιστροφή του Σέρβου, έδειξε την πρόθεση για αλλαγή του κλίματος, αλλά και της φιλοσοφίας της ομάδας. Αμέσως, μετά το ντέρμπι με τον ΠΑΟ, ήρθε και η αλλαγή προπονητή. Ο Ολυμπιακός μίλησε με τον Πασκάλ Γιάνσεν. Για την ακρίβεια ο Ολλανδός ήρθε στην Ελλάδα και είδε από κοντά το Ολυμπιακός Κ19-Ιντερ Κ19. Αλλά η απόφαση είχε παρθεί. Και ήταν διαφορετική.
Στις 8 Φεβρουαρίου ο Ολυμπιακός συμφώνησε σε όλα με τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήρε την απόφαση να δώσει τα κλειδιά στον Βάσκο τεχνικό. Το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου, ο 63χρονος τεχνικός ήρθε στην Ελλάδα και παρακολούθησε τους Ερυθρόλευκους να νικούν με 4-0 τον ΟΦΗ στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Και το ίδιο βράδυ έβαλε την υπογραφή του σε συμβόλαιο έως το τέλος της σεζόν. Ο ίδιος επέμεινε να μην συμφωνήσει έως το 2025, παρά το γεγονός ότι η διοίκηση των Πειραιωτών ήθελε δέσμευση μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας. Και αυτό, τελικά, έγινε.
Η ΣΚΛΗΡΗ ΒΡΑΔΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Ο Ολυμπιακός άλλαξε αμέσως εικόνα με τον «Μέντι» στον πάγκο του. Η πρώτη εικόνα του μαχητή Βάσκου, προκάλεσε αίσθηση. Ολυμπιακός – Φερεντσβάρος στις 15 Φεβρουαρίου, με 7 βαθμούς Κελσίου. Και ο Μεντιλίμπαρ με κοντομάνικο! Η νίκη με 1-0, άλλαξε την ατμόσφαιρα. Εξι σερί νίκες έκανε ο Βάσκος με τους Πειραιώτες. Κυρίως, όμως, έδειξε τη δουλειά του και τη φιλοσοφία του. Εδειξε τι θέλει να κάνει. Εδειξε ποιος είναι και ποια είναι η ποδοσφαιρική… κοσμοθεωρία του. Στις 7 Μαρτίου, ήρθε η στιγμή-κλειδί. Και η μεγαλύτερη κίνηση που έκανε ο Βαγγέλης Μαρινάκης όλη τη χρονιά. Ο Ολυμπιακός διαλύθηκε με 4-1 από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ μέσα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ουσιαστικέ τέθηκε εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας. Αλλά ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, αντί να αμφισβητήσει τον Μεντιλίμπαρ, έκανε μια κίνηση-ματ. Το ίδιο βράδυ τον κάλεσε στη σουίτα του. Και παρουσία του ατζέντη του, Ινιάκι Ιμπάνιεθ, συμφώνησε μαζί του την επέκταση της συνεργασίας τους έως το καλοκαίρι του 2025. Συμφωνία που απλώς επισημοποιήθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα.
Από εκείνο το βράδυ και μετά και παρότι μεσολάβησε η πολύ κακή εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό (1-3), ο Ολυμπιακός άλλαξε. Μεταλλάχθηκε. Μία εβδομάδα μετά ισοπέδωσε τη Μακάμπι στη Σερβία με 6-1 και έβαλε τις βάσεις για την τρελή πορεία που ακολούθησε. Μια πορεία που ολοκληρώθηκε στις 29 Μαΐου. Στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό στην ιστορίας του Ολυμπιακού. Μια πρόταση που από μόνη της, προκαλούσε ανατριχίλα και δέος. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το Conference League. Αλλά ακόμη κι αν δεν τα είχε καταφέρει, η πορεία έως το τέλος του δρόμου, είχε έφερε φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και για αρκετούς ακόμη. Που δεν είναι της παρούσης. Και οι οποίοι καθόρισαν όσα βλέπουμε σήμερα. Και όσα θα δούμε από εδώ και πέρα…
Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι πλέον ο κορυφαίος παράγοντας στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Μπορεί σε κάποιους αυτή η πρόταση να είναι «ενοχλητική». Μπορεί να τους «χαλάει». Να τους ξενίζει. Να μην θέλουν να την αποδεχθούν. Αλλά η αλήθεια δεν αλλάζει. Και αυτό που κάνει ο Ολυμπιακός αυτά τα 14 χρόνια, σε ποδόσφαιρο και ερασιτεχνικό αθλητισμό, δεν έχει προηγούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο. Προ Μαρινάκη ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός είχε 197 τίτλους στα ομαδικά αθλήματα. Σε αυτή τη 14ετία κατέκτησε ακόμη 117, με 10 ευρωπαϊκά τρόπαια και διπλάσιους τελικούς! Πάνω από το 1/3 των 314 τίτλων του συλλόγου, έχει τη δική του υπογραφή. Το δικό του πορτοφόλι!
Αλλά ειδικά εκείνη η μαγική βραδιά της 29ης Μαΐου στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως και η κατάκτηση του Youth League από τα «χρυσά παιδιά» της Ακαδημίας, άλλαξαν πίστα την παρουσία του στον σύλλογο. Ο Μαρινάκης οδήγησε την ομάδα της καρδιάς του εκεί που ονειρευόταν. Σε μονοπάτια απάτητα από κάθε ελληνική ομάδα, από κάθε σπουδαίο παράγοντα του παρελθόντος, σε όλους τους συλλόγους. Ανάμεσα στους σπουδαίους, λοιπόν, είναι πλέον ο σπουδαιότερος. Εκείνος που έκανε το απίθανο πραγματικότητα.
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
