Ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα, νίκησε τη Φενέρ, κέρδισε τον σεβασμό.
Υπάρχουν δύο επιλογές, όταν δεις το γάλα να χύνεται. Ή κάθεσαι σε μια γωνιά και κλαις για την κακοτυχία που σε βρήκε, ή το πήζεις και το κάνεις γιαούρτι. Ο Ολυμπιακός διάλεξε τον δεύτερο δρόμο και πήρε πολλά περισσότερα απ’ αυτό που καταγράφει το σκορ.
Το σημαντικότερο είναι πως έδειξε σε αυτούς (τους δικούς του οπαδούς) που πηγαίνουν στα εκδοτήρια μόνο όταν αντίπαλος είναι ο Παναθηναϊκός, πως πρέπει να τον σέβονται περισσότερο.
Σε αυτή την Ευρωλίγκα το να προσπαθείς να διαγνώσεις τη βαρύτητα κάθε νίκης είναι χαμένος κόπος. Όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους, άρα δεν έχει καν αξία το ότι νίκησε στην Πόλη, αφού μπορεί να χάσει στο ΣΕΦ από τη Φενέρμπαχτσε. Αυτό που μετρά είναι οι νίκες που μπαίνουν στο σακούλι κι ως τώρα είναι πέντε. Διόλου άσχημα…
Ο Ολυμπιακός κέρδισε πολλά περισσότερα. Βγήκε μπροστά ο Μπράιαν Ρόμπερτς, που κατάλαβε (;) ότι δεν φτάνει μόνο να κατεβάζει την μπάλα, πρέπει να κάνει κι άλλα πράγματα. Ο Στρέλνιεκς για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι είναι πονοκέφαλος για την αντίπαλη άμυνα, άρα αρχίζει και παγιώνει ένα υψηλό στάνταρ επίδοσης.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πάλεψε το παιχνίδι, από την αρχή ως το τέλος. Ήταν έτοιμος να ζητήσει τάιμ άουτ (το έκανε δύο φορές και το ακύρωσε), όταν οι παίκτες του έχαναν τους αντιπάλους τους στην άμυνα κι εκείνοι σούταραν αμαρκάριστοι. Έκανε σωστό φάουλ στα τελευταία 18.5», άσχετα από την κατάληξη. Κυρίως φαίνεται πως πέρασε μηνύματα στους παίκτες του.
Το σημαντικότερο -ίσως- είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» ξαναβρήκαν τον Ρόμπερτς, ο οποίος στην προετοιμασία ήταν ο καλύτερος παίκτης, αλλά μετά τον τραυματισμό και την αποχή του έμοιαζε από άτολμος έως κακός. Κι είναι σημαντικότερο γιατί λείπει -μην το ξεχνάτε- ο Βασίλης Σπανούλης και κάποιος πρέπει να τον καλύψει.
Για τον Γιώργο Πρίντεζη δεν χρειάζεται να γράψουμε κάτι. Αυτός είναι ο… κανονικός Πρίντεζης, αλλά -όπως κάθε παίκτης- θα έχει και άδειες βραδιές.
Αντί επιλόγου: Ο Γουίλτζερ δεν θα κριθεί από αυτή τη μικρή συμμετοχή, όμως έχει κάποια στοιχεία. Τρέχει γρήγορα το γήπεδο, μπορεί να μαρκάρει μέχρι και 5άρι (χωρίς, πάντως, να είναι η άμυνα το φόρτε του), έχει καλό χειρισμό μπάλας. Δεν είδαμε αυτό που τον χαρακτηρίζει: το μακρινό σουτ.