Παναθηναϊκός : Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται από τον άσο

Εδώ και λίγες μέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ενός νέου, αν και για πολλούς αναμενόμενου, σίριαλ στις τάξεις του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Το σίριαλ αυτό αφορά την παραμονή ή όχι στο ρόστερ για τη νέα χρονιά του ηγέτη των πρασίνων, Νικ Καλάθη. Ο ομογενής γκαρντ δέχθηκε μια εξαιρετική πρόταση από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, στα 6.5 εκατομμύρια ευρώ για την επόμενη τριετία, στην οποία δεν απάντησε ζητώντας παραπάνω χρόνο.

Ο ισχυρός άνδρας της πράσινης Κ.Α.Ε από την άλλη έβαλε τελεσίγραφο που έληξε την περασμένη Παρασκευή και προχωρά σε νέο πλάνο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι διακόπηκαν οριστικά οι επαφές των δύο πλευρών. Τελευταία εξέλιξη οι πληροφορίες από το εξωτερικό που μιλούν για αντιπρόταση του παίκτη στα 2.6 εκ., δηλαδή να πάει το deal στα 7.8 εκ. συνολικά και buy out για το NBA. Οι πράσινοι από την πλευρά τους δεν έχουν τοποθετηθεί στις φήμες αυτές ούτε και προτίθενται να αλλάξουν την πρόταση τους προς τον Καλάθη. Πάμε να δούμε όμως τι σημαίνει πιθανή αποχώρηση ή παραμονή του Νικ για τον Παναθηναϊκό της νέας σεζόν.

Με τον ομογενή γκαρντ στη σύνθεση του ο εξάκις πρωταθλητής Ευρώπης θα είναι σαφώς πιο ήρεμος και σίγουρα πιο κασταλαγμένος στο τι ψάχνει και σε ποιες θέσεις θα δώσει το μεγαλύτερο μέρος του εναπομείναντος bugdet. Ξέρει τι περιμένει από τον Καλάθη και τι όχι, τι κερδίζει και τι χάνει και μπορεί να βρει συμπαίκτες που ταιριάζουν στο στυλ που παίζει η ομάδα με ηγέτη τον συγκεκριμένο παίκτη.

Ο Καλάθης δίνει ταχύτητα, πολλή και με μεγάλη ποικιλία δημιουργία, έχει διείσδυση, αλλά δεν έχει σουτ – ειδικά από το τρίποντο και τραγικά για περιφερειακό ποσοστά στις βολές. Το ερώτημα που διατυπώνουν πολλοί είναι αν ο παίκτης αξίζει αυτά τα χρήματα; Η απάντηση είναι και ναι όχι. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Σαφέστατα υπάρχουν καλύτερα γκαρντ από τον Νικ.

Από την άλλη στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή για να πάρεις ίδιας ποιότητας μπασκετμπολίστα θα χρειαστείς πολλά περισσότερα από τα 2.3 εκ. ή ακόμα και τα 2.6 εκ. που απαιτούνται για την παραμονή του. Πέρα από τα οικονομικά δεδομένα όμως υπάρχει και κάτι άλλο που πολλές φορές είναι και σημαντικότερο. Ποιο είναι αυτό; Μα το δέσιμο του Νικ με τον κόσμο και το γεγονός ότι έχει ριζωθεί στην συνείδηση του κόσμου ως ο συνεχιστής του Δημήτρη Διαμαντίδη.

Με το παραπάνω δεν εννοώ ως αξία ή προσφορά, αλλά ως αυτός που ανέλαβε το ρόλο την επόμενη δύσκολη μέρα της αποχώρησης του μεγάλου ηγέτη των πρασίνων. Στην περίπτωση που φύγει τα δεδομένα αλλάζουν. Για να στήσει από την αρχή την ομάδα ο Πασκουάλ θα χρειαστούν πολλά περισσότερα χρήματα από αυτά που δίνει τώρα στον Καλάθη. Θα απαιτηθεί σημαντικός χρόνος για να χτίσει την ομοιογένεια το νέο σύνολο και σίγουρα θα υπάρξει μούδιασμα στον κόσμο.

Δεν υπάρχει ομάδα που θέλει να λέγεται μεγάλη, που θέλει να διεκδικεί τρόπαια όπως η Euroleague, η οποία να μην έχει έναν μεγάλο άσο και έναν μεγάλο σέντερ. Ο Παναθηναϊκός αν πλήρωσε κάτι και τη φετινή σεζόν ήταν η απουσία ενός πενταριού σημείου αναφοράς στο παιχνίδι στο ζωγραφιστό.

Σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές επιτυχίες του τριφυλλιού υπήρχε ένας τέτοιος παίκτης. Από τον μεγάλο Στόγιαν, στον Ρέμπρατσα και μετά στον Μάικ. Στο Βερολίνο μάλιστα υπήρχε και το τέρας της φύσης, ο Πέκοβιτς. Μην βιαστείτε να μου πείτε για την Μπολόνια γιατί τότε ο μεγάλος Ζέλικο εμφάνισε τον Λάζαρο που κανείς δεν περίμενε.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Τώρα τι είχε ο Παναθηναϊκός; Έναν γερασμένο και ξεπερασμένο μπασκετικά Βουγιούκα. Μετά το χάος. Συμπέρασμα; Πρέπει να μείνει με κάθε κόστος ο Νικ, να βρει ένα πραγματικό σέντερ αξίας και μετά να συζητήσουμε για ότι άλλο θέλετε. Αυτά ως πρώτη δόση….