Οι 109 μέρες ενός θεότρελου Βάσκου…

Στις 10 Φεβρουαρίου ο Χοσέ Μεντιλίμπαρ ήταν στις σουίτες του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και παρακολουθούσε τον Ολυμπιακό να κάνει μια εξαιρετική (για τα δεδομένα του εκείνη την εποχή) εμφάνιση και να νικάει 4-0 τον ΟΦΗ. Την αμέσως επόμενη μέρα η ΠΑΕ ανακοίνωσε επίσημα την πρόσληψη του έμπειρου Βάσκου τεχνικού και λίγες ώρες αργότερα έκανε την πρώτη του προπόνηση με την ομάδα στις εγκαταστάσεις του Ρέντη…

Στις 15 Φεβρουαρίου ο Μεντιλίμπαρ κάνει ντεμπούτο στον «ερυθρόλευκο» πάγκο, νικώντας 1-0 την Φερεντσβάρος. Ξέρετε τι είχε δηλώσει μετά από εκείνο το παιχνίδι; Αρχικά είχε παραδεχθεί ότι η ομάδα δεν ήταν καθόλου καλή στο πρώτο ημίχρονο και πως «αντίπαλος έφτανε με ευκολία κοντά στην περιοχή μας», ενώ όταν ρωτήθηκε για τη ρεβάνς της Βουδαπέστης είχε δώσει την εξής απάντηση:

• Διαβάστε επίσης: Τα… έχασε ο Μεντιλίμπαρ – «Είναι τρελοί» φώναζε για τον κόσμο του Ολυμπιακού ο Ισπανός

«Στη ρεβάνς πρέπει να αντιμετωπίσουμε σωστά την κατάσταση. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε ότι το 1-0 είναι αρκετό για να προκριθούμε. Πρέπει να είμαστε δυνατοί και να παίζουμε πάντα στο αντίπαλο μισό. Αν δεν κάνουμε κάτι τέτοιο, δεν πιστεύω ότι θα προκριθούμε»…

Συνήθως δεν δίνουμε και μεγάλη σημασία σε όσα δηλώνουν οι προπονητές και όχι αδίκως, αφού τις περισσότερες φορές τις κάνουν απλά για να βγάλουν την υποχρέωση. Ο Μεντιλίμπαρ, όμως, ακόμα και με αυτές τις πρώτες δηλώσεις που έκανε, μετά το ντεμπούτο του στον πάγκο του Ολυμπιακού, είχε δώσει το στίγμα του.

Ήθελε από την ομάδα του να προσπαθεί να παίζει πάντα στο αντίπαλο μισό. Γιατί; Διότι πολύ απλά έτσι παίζουν όλες οι μεγάλες ομάδες. Αυτές που θέλουν να επιβάλλονται στους αντιπάλους τους, ακόμα κι αν ο αντίπαλος ενίοτε έχει μεγαλύτερη δυναμική όπως για παράδειγμα η Άστον Βίλα…

Προσωπικά της ρεβάνς με την Φερεντσβάρος τη φοβόμουν πολύ, παρά το 1-0 του πρώτου αγώνα. Και τη φοβόμουν, διότι έβλεπα συνεχώς τον Ολυμπιακό μέχρι τότε κι αυτό που έβλεπα ήταν μια ομάδα που δεν είχε αρχή και τέλος. Μια ομάδα που λίγο καιρό νωρίτερα είχε χάσει 1-0 στη Λαμία, σ’ ένα ματς που δέχθηκε γκολ στο πεντάλεπτο και δεν έκανε ούτε φάση μέχρι το τελευταίο σφύριγμα!

Στη Βουδαπέστη, όμως, είδαμε το πρώτο δείγμα μιας ολικής μεταμόρφωσης που ακολούθησε. Έναν Ολυμπιακό, δηλαδή, που έδωσε ελάχιστα πράγματα στη πρωταθλήτρια Ουγγαρίας, διότι πολύ απλά έκανε αυτό που είχε ζητήσει στις δηλώσεις του ο Μεντιλίμπαρ: Μετέφερε το παιχνίδι στο αντίπαλο μισό…

Ακολούθησε το 1-4 από την Μακάμπι κι όλοι τότε πιστέψαμε ότι για μια ακόμα χρονιά έλαβε τέλος το ευρωπαϊκό ταξίδι του Ολυμπιακού. Πάμε να θυμηθούμε τι είχε δηλώσει μετά από εκεί το ματς ο Βάσκος.

«Πολλές φορές δεν μπαίνουμε καλά στο παιχνίδι. Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Ίσως είναι θέμα νοοτροπίας της ομάδας. Φταίω σε αυτό, γιατί μπορεί να μην το έχω κάνει ξεκάθαρο στους παίκτες μου. Στην Ελλάδα, αν δεν μπεις καλά σε ένα παιχνίδι μπορείς να πετύχει την ανατροπή στην Ευρώπη δεν είναι έτσι τα πράγματα», είπε και αναφερόμενος στη ρεβάνς πρόσθεσε:

«Είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψουμε το σκορ. Θέλουμε ένα γρήγορο γκολ. Θέλουμε τρία γκολ και να μην δεχθούμε κανένα. Πρέπει να παίξουμε το ποδόσφαιρο μας και να μην τρελαθούμε κάνοντας νέα λάθη».

Ρε τον τρελό, το πιστεύει ακόμα, σκέφτηκα μόλις διάβασα τις συγκεκριμένες δηλώσεις, αλλά στη ρεβάνς έτριβα τα μάτια μου. Ο Ολυμπιακός για μια ακόμα φορά μετέφερε το παιχνίδι στο αντίπαλο μισό, βοηθήθηκε κι από τους Ισραηλινούς που μπήκαν να παίξουν… συντήρηση (σ.σ. με έναν Μεντιλίμπαρ στον πάγκο τους, να είστε σίγουροι ότι δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο) και πριν καλά-καλά το καταλάβουν το ταμπλό έγραφε 0-3 και το τέλος βρήκε τον Θρύλο να πετυχαίνει τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων. Μια νίκη που έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση στην ομάδα και ουσιαστικά γύρισε οριστικά τον διακόπτη.

Φάνηκε και στα ματς με την Φενέρ, άλλωστε, έστω κι αν η ρεβάνς κρίθηκε στα πέναλτι. Ο Ολυμπιακός μετά από εκείνο το 1-6 στη Σερβία ήταν άλλη ομάδα. Μια ομάδα που ο Μεντιλίμπαρ είχε καταφέρει να της μεταλαμπαδεύσει σε χρόνο ρεκόρ τις βασικές αρχές του και η οποία παράλληλα είχε αποκτήσει αυτοπεποίθηση και πολύ καλή ψυχολογία.

Θα πει κανείς ότι αν δεν είχε πιάσει τρία πέναλτι ο Τζολάκης στην Κωνσταντινούπολη μπορεί τώρα να τα βλέπαμε διαφορετικά τα πράγματα, αλλά στο ποδόσφαιρο κάπως έτσι γράφονται οι πιο ωραίες ιστορίες. Πρέπει να είσαι δυνατός, αλλά πρέπει να σε έχει διαλέξει και η μοίρα…

Ακολούθησαν τα ματς με την Άστον Βίλα, στα οποία όλοι οι μη Ολυμπιακοί πίστευαν ότι θα σταματήσει το ταξίδι, αλλά και πάλι λογάριαζαν χωρίς τον Μεντιλίμπαρ. Διότι ο Ολυμπιακός πλέον ήταν ξεκάθαρα ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, κάτι που ήταν πασιφανές μέσα στο «Βίλα Πάρκ». Μπήκε η ομάδα μέσα στο γήπεδο και δεν έκατσε ούτε στιγμή στο δικό της μισό.

Διαρκής και ανελέητη πίεση ψηλά, όχι μόνο για να αναγκάσει τους Άγγλους σε λάθη και να βρει γκολ, αλλά κυρίως για να μην τους επιτρέψει να πατήσουν πολλές φορές να πατήσουν πολλές φορές στη δική της περιοχή. Και να ξέρετε ότι θέλει μεγάλη τόλμη να κάνεις κάτι τέτοιο με ομάδες όπως η Αστον Βίλα του Έμερι. Ο Μεντιλίμπαρ όμως το τόλμησε και δικαιώθηκε, διότι απλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο που πρεσβεύει…

Η ρεβάνς με την Αστον Βίλα ήταν διαφορετική σε σχέση με όλα τα προηγούμενα ευρωπαϊκά ματς με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο, αλλά ήταν απολύτως αναμενόμενο (και λογικό) μετά το 2-4 του πρώτου αγώνα ότι δεν υπήρχε λόγος να πιέσει και πάλι τόσο ψηλά ο Ολυμπιακός. Ακόμα και σε αυτό το ματς, όμως, υπάρχει ένα στιγμιότυπο που αποδεικνύει ότι ο Βάσκος δεν είναι απλά τρελός, αλλά θεότρελος με το ποδόσφαιρο που θέλει να παίζουν οι ομάδες του.

Πρόκειται για την στιγμή που ο διαιτητής παίρνει την ειδοποίηση από τον VAR ότι μετράει το 2-0 του Ελ Καμπί κι ενώ όλο ο πάγκος πέφτει πάνω στον Μεντιλίμπαρ και τον αγκαλιάζει εκείνος κουνάει ασταμάτητα τα χέρια του, δίνοντας εντολές στους παίκτες του για το τι πρέπει να κάνουν στη συνέχεια! Κι όλα αυτά με το ματς να βρίσκεται στο 81’ και το συνολικό σκορ στο 6-2!

MUST READ

Ο Κάρμο και ο… χώρος για Άμπι

Κάπως έτσι φτάσαμε στον τελικό της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου Μεντιλίμπαρ κατέβασε την ομάδα του για να τον κερδίζει. Διότι τους τελικούς δεν μπαίνεις για να τους παίξεις, αλλά για να τους κερδίσεις. Κάπως έτσι έκλεισε 109 μέρες στον πάγκο του Ολυμπιακού αυτός ο θεότρελος Βάσκος, ο οποίος στη μεγάλη γιορτή που στήθηκε τα ξημερώματα στον Πειραιά είπε το αμίμητο «ευχαριστώ τη μάνα που γέννησε όλους τους Έλληνες». Που να ‘ξερες πόσο σε αγαπάμε εμείς ρε τρελοβάσκε. Αν και πλέον πρέπει να το ξέρεις…