Κρίμα ήταν πέρυσι, φέτος μόνο μπράβο

Δεν γίνεται να είσαι οπαδός του Ολυμπιακού και να μην πικραίνεσαι όταν βλέπεις την ομάδα σου να μην προκρίνεται στον τελικό της Euroleague, την στιγμή μάλιστα που λίγο νωρίτερα τα έχει καταφέρει ο «αιώνιος» αντίπαλός σου, αλλά καλώς ή κακώς αυτό το έργο παίχθηκε στο Βερολίνο. Όσο κι αν το προσπάθησε ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να κοντράρει την Ρεάλ κι έτσι την Κυριακή θα παίξει μικρό τελικό, ενώ λίγο αργότερα θα δει την προσπάθεια του Παναθηναϊκού να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης…

«Κρίμα» είπαν πολλοί μετά το τέλος του αγώνα, αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Κρίμα ήταν πέρυσι στο Κάουνας που ο Ολυμπιακός είχε με διαφορά την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη κι έχασε το τρόπαιο μέσα από τα χέρια του, επειδή τον έπνιξε το άγχος στα τελευταία λεπτά. Το «κρίμα» ταιριάζει σε εκείνο το παιχνίδι με την Ρεάλ και όχι σε αυτό που είδαμε στο Βερολίνο. Στην πρωτεύουσα της Γερμανίας ουσιαστικά ολοκληρώθηκε η φετινή ευρωπαϊκή παρουσία του Ολυμπιακού, για την οποία μόνο μπράβο αξίζουν. Και πολλά μάλιστα!

Διαβάστε επίσης: Μπαρτζώκας στους παίκτες: «Ψηλά τα κεφάλια, έχουμε έναν ακόμα τίτλο να πάρουμε» (vid)

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη σεζόν έχοντας χάσει Βεζένκοφ και Σλούκα, προσπαθώντας να κτίσει κάτι διαφορετικό. Τα θεμέλια τα είχε και ήταν μάλιστα γερά, παρά τις δυο μεγάλες απώλειες που προαναφέραμε, αλλά δυστυχώς κάποια πράγματα δεν του βγήκαν. Ο Μπραζντέικις και ο Σϊκμα ουσιαστικά έχουν δει όλη την Ευρωλίγκα είτε από τον πάγκο, είτε δίπλα απ’ αυτόν, ο Μιλουτίνοφ έχασε ένα μεγάλο κομμάτι της σεζόν λόγω τραυματισμού, ενώ δύο ακόμα πολύ βασικά γρανάζια της ομάδας παρουσιάστηκαν κατώτεροι από πέρυσι. Στον Φαλ αναφέρομαι, για τον οποίο θα μπορούσα να γράψω τόμους, αλλά προτιμώ να τα διαβάσω από άλλους πιο ειδικούς από μένα και στον Γουόκαπ που το παιδί είναι κυριολεκτικά ξεζουμισμένο, διότι παίζει δυο χρόνια ασταμάτητα! Και είναι πραγματικά κρίμα (σ.σ. εδώ ταιριάζει και πολύ μάλιστα η λέξη…) ή ακόμα και αχαριστία να τα βάζουν διάφοροι με τον Γουόκαπ, ξεχνώντας ότι μαζί με την παρουσία του πέρυσι το καλοκαίρι στο Μουντομπάσκετ με την εθνική, εδώ και δύο χρόνια δεν έχει σταματήσει να παίζει!

Με αυτές τις αστοχίες και με αυτά τα προβλήματα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός για μια ακόμα φορά κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου στην Ευρωλίγκα, κάνοντας μάλιστα μια ακόμα μεγάλη υπέρβαση στα πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα. Και τα κατάφερε, διότι είναι μια ΟΜΑΔΑ με γερά θεμέλια και τρομερό χαρακτήρα και η οποία έχει στον πάγκο της έναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ προπονητή όπως ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Δεν κατάφερε, βέβαια, να κάνει την πιο μεγάλη υπέρβαση, να φτάσει δηλαδή στον τελικό και να κατακτήσει το τρόπαιο, αλλά ακόμα κι έτσι μόνο μπράβο αξίζουν σε αυτήν την ομάδα. Και της αξίζει και πολύ μεγάλη στήριξη και για όσα έχει πετύχει, αλλά και για όσα θα πετύχει στο μέλλον…

ΥΓ. Σε λίγες ώρες μια ακόμα ομάδα του συλλόγου, αυτή του χάντμπολ, θα αγωνιστεί σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Μακάρι να κατακτήσει το τρόπαιο και να δώσει χαρά στον κόσμο, αν και κατά την ταπεινή μου άποψη ότι κι αν γίνει στον τελικό του ΣΕΦ, ο κόσμος του Ολυμπιακού μόνο υπερήφανος μπορεί να νιώθει φέτος…