Ολυμπιακός : Ο κόκκινος κύκλος

Χρονιά που τέλειωσε χωρίς τίτλο είναι αποτυχημένη χρονιά. Κι αν πέρυσι η συμμετοχή στον τελικό της Ευρωλίγκας, η νίκη επί της ΤΣΣΚΑ κι όσα συνέβησαν στην Κωνσταντινούπολη έδωσαν θετικό πρόσημο στη συνολική αποτίμηση, φέτος δεν υπήρχε φάιναλ φορ, ενώ (παρότι έφτασε στον τελικό) η απώλεια του Κυπέλλου μπορεί να θεωρηθεί ως παταγώδης αποτυχία.

Μοιάζει να είναι δεδομένο ότι ο κύκλος του Γιάννη Σφαιρόπουλου έχει κλείσει. Ήδη κυκλοφόρησαν τα πρώτα ονόματα κι η παρέλαση μόλις ξεκίνησε. Όχι πως είναι αποκλειστική ευθύνη η όποια αποτυχία, όμως έχει κι εκείνος μερίδιο στον λανθασμένο σχεδιασμό.

Ο Ολυμπιακός ήταν μονοδιάστατος και προβλέψιμος. Δίχως παίκτες με δημιουργία, δίχως αθλητικούς ψηλούς, μπορεί να ταλανίστηκε από τραυματισμούς και να μην είχε ποτέ ολοκληρωμένη εικόνα στο παρκέ, όμως δεν ήταν… μαεστρικά στημένος.

Από τους ξένους λογικά θα μείνει ο Γιάνις Στρέλνιεκς, που… περνά τη βάση, ενώ έχει συμβόλαιο (και μέλλον) ο Κάιλ Ουίλτζερ, που όμως πρέπει να μάθει πολλά σε μικρό χρονικό διάστημα. Το «δολοφονικό» του σουτ ίσως είναι όπλο, αν αξιοποιηθεί κι αν μπορούν να κρυφτούν οι αδυναμίες του.

Για τους υπόλοιπους θα είναι έκπληξη αν μείνει κάποιος, αν κι εγώ θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να κρατήσω τον Μπόμπι Μπράουν. Αντίθετα, πρέπει να θεωρείται δεδομένη η επιστροφή του Ντάνιελ Χάκετ, ο οποίος έχει «δέσει» με τον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά έχει και πολλά να προσφέρει. Και μετά… ψάχνουμε, δηλαδή ψάχνει ο άνθρωπος που θα αντικαταστήσει τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.

Το ελληνικό στοιχείο ήταν πάντα ιδιαίτερο για τους «ερυθρόλευκους». Ο Κώστας Παπανικολάου, ο Γιώργος Πρίντεζης, ο Δημήτρης Αγραβάνης είναι παίκτες που θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά των «ερυθρόλευκων». Από εκεί και πέρα ο Βαγγέλης Μάντζαρης είναι κάτι σαν τον… Λουκά Βύντρα του Παναθηναϊκού.

Του φορτώνουν (άλλοτε δικαίως, άλλοτε όχι) όλα τα εγκλήματα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά. Έχει συμβόλαιο, που ανανεώθηκε με ντόρο πέρυσι, αλλά έχει πίστωση; Ακριβώς αντίθετη περίπτωση είναι ο Γιώργος Μπόγρης, που μπορεί να μην έκανε σπουδαίες εμφανίσεις, όμως αίφνης έγινε ο αγαπημένος της εξέδρας και σύνθημα στα χείλη των οπαδών των «αιωνίων». Κι αυτό πάντα έχει τη δική του σημασία.

Ο Βασίλης Σπανούλης είναι μια κατηγορία μόνος του. Έτσι κι αλλιώς. Στη θέση του θα δεχόμουν ακόμα και μείωση για να συνεχίσω και να κλείσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό, ώστε να έχω σημείο αναφοράς «κρεμώντας» τη φανέλα. Ένα (το πολύ δύο) συμβόλαια ακόμα, παρότι θα έχουν χρήματα που εμείς ίσως να μην βγάλουμε σε μια ζωή, δεν θα διαφοροποιήσουν σημαντικά τις συνθήκες διαβίωσης, οπότε γιατί να μην… δέσει στο λιμάνι.

Το παιχνίδι θα παιχτεί στον Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος θα έχει προτάσεις (με πρώτο και καλύτερο τον Παναθηναϊκό, στον οποίο είχε ξεκινήσει) και θα δει το κασέ του να ανεβαίνει. Προσωπικά θα «έχτιζα» βασισμένος στο δίδυμο των δύο «ΠΑΠ», οι οποίοι μπορούν -με άλλους όρους και δεδομένα- να διαδεχθούν το δίδυμο των δύο τοτέμ (Σπανούλη – Πρίντεζη).

MUST READ

Απευθείας στη League phase του Champions League: Πως ο Ολυμπιακός έφερε στα μέτρα του το πιο μεγάλο κόλπο της χρονιάς

Όλα αυτά θα φανούν στην πορεία, είναι όμως πρόδηλο ότι ο κύκλος αυτής της παρέας έκλεισε, πως στο λιμάνι θα έχουμε κίνηση, με αναχωρήσεις και αφίξεις και πως οι «ερυθρόλευκοι» θα… αλλάξουν δέρμα.