Αν είχατε ομάδες δεν θα μιλάγατε για διαιτησία

Κυριακή σήμερα, η μέρα του Θεού όπως λένε. Για το ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ η μέρα, που θα κρίνει τον τίτλο του πρωταθλητή για φέτος. Λίγο μετά τις επτά στο ΟΑΚΑ θα βρεθούν αντιμέτωποι, για πέμπτη φορά στη σειρά των τελικών, αλλά και ένατη συνολικά, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός σε έναν αγώνα χωρίς αύριο. Ο νικητής τα παίρνει όλα και ο χαμένος τίποτα.

Σε μια σεζόν, που και οι δύο παρουσίασαν ένα μέτριο αγωνιστικό πρόσωπο, που αμφότεροι απέτυχαν στην προσπάθεια τους να βρεθούν στο final- four και που η ΑΕΚ τους πήρε το Κύπελλο, ο τίτλος του πρωταθλητή μοιάζει και είναι πραγματικό σωσίβιο. Το κακό είναι ότι πέρα από μέτριο θέαμα, με εξαίρεση ίσως το προηγούμενο ματς στο ΣΕΦ, παρακολουθούμε από πριν ξεκινήσει η σειρά ένα άνευ προηγουμένου γαϊτανάκι ανακοινώσεων και εκατέρωθεν παραπόνων, καταγγελιών και στοχοποίησης διαιτητών και λοιπών παραγόντων υπευθύνων για την ομαλή διεξαγωγή των τελικών.

Δεν θα πω πως όλες ήταν προς τη λάθος κατεύθυνση, πως δεν έχουν βάση οι ενστάσεις και τα παράπονα, αλλά σε όλα τα πράγματα υπάρχουν κάποια όρια. Από τη μία ο σχεδόν μόνιμα διαμαρτυρόμενος Ολυμπιακός, η ομάδα που βλέπει αδικίες πριν ακόμα γίνουν και που πάντα ψάχνει δικαιολογίες για τις ήττες της, τόσο εντός όσο και εκτός έδρας, στις αποφάσεις των ρέφερι και από την άλλη ο Παναθηναϊκός, που αν και σε πολλές περιπτώσεις δεν δικαιούται να ομιλεί, πέρασε προσφάτως στην αντεπίθεση μιλώντας για τη διαιτησία σε ένα ματς που έφαγε σχεδόν εκατό πόντους και που ο προπονητής του – και αυτό είναι προς τιμήν του- εστίασε εκεί που έπρεπε. Που; Μα στην τραγική αμυντική απόδοση της ομάδας του και στα πολλά φάουλ, που χωρίς λόγο παραχώρησαν οι παίκτες του την Πέμπτη το βράδυ στο Φάληρο.

Οι δύο αιώνιοι έχουν επομένως επιλέξει να ρίξουν το βάρος σε μη αγωνιστικά ζητήματα. Λογικό κατά τη γνώμη μου, αφού αν κοιτάξεις κατάματα το πρόβλημα θα πρέπει και να το παραδεχθείς. Δύο ομάδες με χτυπητές αγωνιστικές αδυναμίες, με πολλά προβλήματα στη στελέχωση του ρόστερ τους από την αρχή της περιόδου και με σαφέστατο έλλειμμα ποιότητας.

Οι ερυθρόλευκοι είναι με διαφορά η πιο βαρετή επιθετικά ομάδα της Ευρώπης. Στατικό μπάσκετ, στα όρια του ακίνητου πλαστικού παιχνιδιού που πέρναμε μικροί από τα πανηγύρια, με ξένους που δεν επιβεβαίωσαν ποτέ τις προσδοκίες – εκτός από ορισμένες αποσπασματικές εμφανίσεις, με χαμένα όλα τα μεγάλα ματς της περιόδου ψάχνουν νίκη εξιλέωση στον τελικό των τελικών.

Με πολλούς παίκτες να λήγουν τα συμβόλαια τους, με τον προπονητή να αμφισβητείται περισσότερο από ποτέ, άπαντες γνωρίζουν πως αν κλείσουν και αυτή τη χρονιά, δεύτερη σερί, χωρίς κάποιο τίτλο δύσκολα θα παραμείνουν στο λιμάνι. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά, που στο κάδρο της κριτικής έχουν μπει και οι Έλληνες παίκτες.

Πληθαίνουν οι φωνές στις τάξεις των οπαδών για αλλαγή στη φιλοσοφία της ομάδας. Ότι δηλαδή, έφθασε ο χρόνος να αποκτηθούν ξένοι εγνωσμένης αξίας, κάτι που αν γίνει θα επιφέρει μειώσεις στα συμβόλαια του ελληνικού κορμού της ομάδας με δεδομένο ότι δεν προβλέπεται αύξηση του μπάτζετ.

Οι γηπεδούχοι από την άλλη είναι κάπως διαφορετική ιστορία. Πρώτον η αλήθεια είναι ότι προσπάθησαν να αλλάξουν προς το καλύτερο τη μοίρα τους δαπανώντας χρήματα για μεταγραφική ενίσχυση μέσα στη σεζόν. Δεύτερον έπαιξαν κατά διαστήματα καλύτερο μπάσκετ από τον αντίπαλο τους. Στη σούμα όμως μια από τα ίδια.

Απώλεσαν για δεύτερη χρονιά το πλεονέκτημα έδρας στα play- off της Euroleague και αποκλείστηκαν στο Κύπελλο από την ΑΕΚ. Θέλουν και αυτοί τον τίτλο για να διατηρήσουν, πέρα από όλα τ΄άλλα, την εκπληκτική παράδοση που τους θέλει από το 1998 να μην υπάρχει χρονιά χωρίς έστω την κατάκτηση ενός τροπαίου.

Στο στρατόπεδο των πρασίνων ούτε που θέλουν να σκέφτονται την πιθανότητα να απολέσουν το πρωτάθλημα μέσα στην έδρα τους από τον αιώνιο αντίπαλο τους. Αν συμβεί αυτό τότε όλα θα είναι ανοικτά για όλους. Ακόμα και ο Ισπανός προπονητής, που φαίνεται να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του ισχυρού άνδρα της Κ.Α.Ε, θα τεθεί υπό σοβαρή κρίση. Σκεφτείτε μόνο ότι θα είναι η τρίτη σειρά σε play- off, σε Ελλάδα και Ευρώπη, που θα χάνει με πλεονέκτημα έδρας.

Για το τέλος άφησα την απαράδεκτη ανακοίνωση της Κ.Α.Ε Παναθηναϊκός για τον Βασίλη Σκουντή. Κύριοι της Κ.Α.Ε ποτέ δεν φταίει ένας άνθρωπος που κάνει τη μετάδοση για την άθλια εικόνα μιας ομάδας στο παρκέ. Αποτελεί ίσως την εύκολη λύση, αλλά όχι το πρόβλημα.

Είναι πολύ άσχημο να στοχοποιείται ένας δημοσιογράφος, ένας επαγγελματίας και να δίνεται βορά στο πλήθος την ώρα μάλιστα που θα βρίσκεται στο γήπεδο για να κάνει τη δουλειά του. Δεν εξετάζω αν είναι καλός ή κακός επαγγελματίας, αν και στην προκειμένη περίπτωση η απάντηση είναι αυτονόητη, αλλά το λάθος της διοίκησης της ομάδας που επιβάλλεται να εξασφαλίσει τόσο στον συγκεκριμένο άνθρωπο όσο και στους συνεργάτες του τις ιδανικές συνθήκες για να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Όλα τα υπόλοιπα κακό κάνουν πρωτίστως στο Σύλλογο.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)