Οι Ντένμον, Αντετοκούνμπο και παίκτες που προήλθαν από τον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν καταλυτικοί παράγοντες για τη νίκη επί της Χίμκι.
Το παιχνίδι ήταν αρκετά δύσκολο, καθώς η Χίμκι με καλύτερο θεωρητικά ρόστερ και έχοντας κερδίσει τη Ρεάλ μέσα στη Μαδρίτη φάνταζε ως το φαβορί.
Ο μόνος τρόπος για να καταφέρει ο Παναθηναϊκός να φέρει το ματς στα μέτρα του και να το κερδίσει ήταν να δείξει από την αρχή του ματς ότι είναι αποφασισμένος να χαρίσει μια… εφιαλτική βραδιά στους Ρώσους.
Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο λοιπόν φρόντισε να το δείξει από τα πρώτα λεπτά στον Αλεξέι Σβεντ. Τον ακολουθούσε απλά ΠΑΝΤΟΥ.
Να μην πάρει καν τη μπάλα και όταν την έπαιρνε δεινοπαθούσε να κάνει προσπάθεια. Ο Θανάσης λοιπόν ήταν και πάλι ο «πυρηνικός αντιδραστήρας» στην πεντάδα του Παναθηναϊκού. Έτρεξε, έσπρωξε, πίεσε, πήρε ριμπάουντ, έκανε δυο γερά φάουλ.
Έδειξε στους Ρώσους πως θα πρέπει να ιδρώσουν πολύ για να φύγουν νικητές από το ΟΑΚΑ.
Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο Ντένμον! Ο Αμερικανός πεισμωμένος από το DNP του ΣΕΦ, με… φόρα από τη Ν. Σμύρνη μπήκε σαν… δαιμονισμένος και με 5/6 τρίποντα στο πρώτο μέρος έδωσε τις λύσεις στην επίθεση.
Η συζήτηση που είχε ξεκινήσει είχε να κάνει με το αν μπορεί να παίξει καλά στην Ευρωλίγκα και όχι μόνο κόντρα στον Πανιώνιο. Έδειξε πως πράγματι έχει το χαρακτήρα να αντέξει στην αποτυχία και να ορθώσει το ανάστημά του. Φυσικά θα πρέπει να συνεχίσει.
Όπως έχουμε αναφέρει, σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός κανείς δεν περιμένει κανέναν…
Το πιο σημαντικό από την εμφάνιση των «πρασίνων» κόντρα στη Χίμκι είναι πως κέρδισαν βάζοντας 93 πόντους και τους Ρίβερς, Σίνγκλετον και Παππά σε… ρηχά νερά. Προφανώς δεν χρειάστηκε να πάρουν προσπάθειες, αλλά αυτό καταδεικνύει πως στο βάθος του πάγκου υπάρχουν ποιότητα και λύσεις.
Αρκεί βέβαια ο Πασκουάλ να τις διαχειρίζεται σωστά, να παίζει με όλα του τα χαρτιά και να μην «ξεχνά» για παράδειγμα τον Αντετοκούνμπο κόντρα στη Μπασκόνια και την ΑΕΚ στο Κύπελλο…
Οι «πράσινοι» δείχνουν σε καλή ψυχολογική κατάσταση, έχουν βρει τους ρόλους τους και φαίνεται να κατασταλάζουν στον τρόπο παιχνιδιού τους. Φυσικά τίποτε δεν έχει τελειώσει. Η Ευρωλίγκα είναι μια διαδικασία διαχείρισης συναισθημάτων και ο πιο δυνατός πνευματικά θα είναι εκείνος που θα αντέξει…
ΥΓ1: Λίγα λόγια για τον Θανάση: Πέρα και πάνω από όλα έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς πως συμπεριφέρεται στο γήπεδο. Στον πάγκο πανηγυρίζει τα καλάθια των συμπαικτών του λες και τα βάζει αυτός, στον αγώνα παίζει λες και είναι ο τελευταίος του.
Κι όλα αυτά γνωρίζοντας πως έχει πολλά μειονεκτήματα, τα οποία ζητά από τους προπονητές να του τα λένε και αυτός να «λιώνει» στην προπόνηση για να τα διορθώσει.