Ο Παναθηναϊκός ήταν καταπληκτικός, αλλά για να είναι πλήρης χρειάζεται σέντερ.
Από την πρώτη μέρα επιμέναμε μονότονα ότι ο Μάρκους Ντένμον «απουσιάζει». Σημειώναμε ότι όλοι στον Παναθηναϊκό τον… πιστεύουν, αναρωτιόμασταν πόσο καιρό μπορούν να τον περιμένουν. Ο Αμερικανός εμφανίστηκε κόντρα στη Χίμκι και το έκανε με τον πιο εμφατικό τρόπο, αποδεικνύοντας την αξία της παρουσίας του.
Εντάξει, μην γελιόμαστε. Ούτε ο «αόρατος» Ντένμον των προηγούμενων αγώνων, ούτε ο «δεν χάνω σουτ, ακόμα και με κλειστά μάτια» που εμφανίστηκε στο «Νίκος Γκάλης» είναι ο πραγματικός Ντένμον. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, αλλά κι έτσι ο Παναθηναϊκός έχει πλέον το στοιχείο της υπεροπλίας, καθώς διαθέτει στην περιφέρεια «καπνισμένες κάνες» (Ρίβερς, Λοτζέσκι, Ντένμον, Παππάς, ακόμα κι ο Σίνγκλεντον, που σουτάρει σαν περιφερειακός).
Από την πρώτη μέρα επιμέναμε ότι δεν βγαίνουν οι αριθμοί, ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πάει με 5.5 παίκτες. Αποδείχθηκε κόντρα στη Χίμκι, όπου είχε ρόλο (και τι ρόλο) ο Αντετοκούνμπο, όπου προστέθηκε ο Ντένμον στην εξίσωση, όπου έπαιξε ο Γκάμπριελ, όπου ήταν «τόσο όσο» ο Βουγιούκας.
Ο αποψινός Παναθηναϊκός είναι ομάδα με προοπτική. Ομάδα με παίκτες που ο ένας μπορεί να συμπληρώσει τον άλλον, ομάδα που μπορεί να βάλει τον αντίπαλο στα καλάθια, αλλά κι ομάδα που ΘΕΛΕΙ ΣΕΝΤΕΡ. Αν μείνει κανείς στο αποτέλεσμα (εντυπωσιακό καθόλα, απέναντι σ’ έναν διόλου ευκαταφρόνητο αντίπαλο, που έχει υψηλές βλέψεις), μπορεί να βγάλει εισιτήρια για το Βελιγράδι, αλλά δεν είναι έτσι.
Ακόμα και με τον Βουγιούκα να είναι «παρών» στις δύο τελευταίες ευρωπαϊκές αναμετρήσεις, η χρονιά δεν βγαίνει με μοναδικό σέντερ τον Γκιστ. Και πέρυσι οι «πράσινοι» πλήρωσαν την απουσία ενός… Λεκαβίτσιους. Δεν θα είναι κάθε βραδιά ο παίκτης που «κατέστρεψε» τον Ολυμπιακό, αλλά θα μπορεί να δίνει κάθε βράδυ ανάσες στον Καλάθη κι αυτό από μόνο του είναι σημαντικό.
Το «τριφύλλι» φώναζε πέρυσι ότι ήθελε άλλον έναν περιφερειακό. Φέτος… φωνάζει ότι θέλει ψηλό και το γράφω τώρα, που η βραδιά είναι αποθεωτική, που ο Παναθηναϊκός έπαιξε καταπληκτικό μπάσκετ. Δεν είναι το αποτέλεσμα που καθοδηγεί τη σκέψη, γιατί διαφορετικά η σκέψη είναι λανθασμένη.
Με τον Ντένμον στην εξίσωση, άρα τον Λοτζέσκι να μην χρειάζεται να είναι πολύ ώρα πάνω στο παρκέ, με πολλούς παίκτες ικανούς να πάρουν την ομάδα στην πλάτη τους, με τη θέση του πλέι μέικερ καλυμμένη, αν ο Παναθηναϊκός πάρει έναν σέντερ (άρα υπό συνθήκες θα μπορεί -αν παραστεί ανάγκη- να παίξει κι ο Γκιστ στο «4»), θα είναι πλήρης σε όλες τις γραμμές.