Η παρουσία του ηγέτη του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη στην κηδεία του Παύλου Γιαννακόπουλου, η περηφάνια για την μαγκιά του και ο σεβασμός για ένα σπουδαίο «αντίπαλο».
Η κίνηση του να βρεθεί χθες το μεσημέρι στο ύστατο χαίρε του Παύλου Γιαννακόπουλου αποτέλεσε έκπληξη μόνο για αυτούς που δεν έχουν καταλάβει ακόμη ποια είναι η φιλοσοφία του, η στάση ζωής.
Ποτέ μέσα σε αυτά τα 8 χρόνια που μέσω του Ολυμπιακού έχουμε γνωρίσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη δεν έβαλε στο «ζύγι» αποφάσεις. Έπραξε πάντα αυτό που θεωρούσε σωστό και απαραίτητο πολλές φορές.
Είναι κάτι που προφανώς ενοχλεί πολλούς όπως έχει δείξει έως τώρα η ιστορία, όμως δεν είναι τώρα αυτό το θέμα μας.
Πηγαίνοντας στην Μητρόπολη για να πει το τελευταίο αντίο σε έναν από τους σπουδαιότερους παράγοντες του ελληνικού αθλητισμού, τον κορυφαίο του «αιωνίου» αντιπάλου προφανώς και ήξερε πως η παρουσία του μπορεί να φέρει αντιδράσεις από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που βρίσκονταν εκεί.
Οι όποιες αντιδράσεις, αυτές που από μικρή (ευτυχώς) μερίδα οπαδών προκλήθηκαν δεν είναι ικανές να «σκεπάσουν» την πράξη αλλά και τον σκοπό της παρουσίας του. Δεν πήγε στη Μητρόπολη για να… εισπράξει τα μπράβο ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Πήγε γιατί έτσι ένοιωθε, γιατί όφειλε να απονείμει φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο άνθρωπο που έχει προσφέρει τόσα και τόσα στον αθλητισμό. Είναι άσχετο αν η προσφορά του Παύλου Γιαννακόπουλου είχε να κάνει με τον μεγάλο αντίπαλο του Ολυμπιακού.
Πήγε, πιστεύω, γιατί αυτό έλεγε η καρδιά του και γιατί με την παρουσία του στη Μητρόπολη εκπροσωπούσε τα εκατομμύρια των οπαδών του Ολυμπιακού. Ως πραγματικός ηγέτης ήταν εκεί στο τελευταίο αντίο του Παύλου Γιαννακόπουλου. Το αντίο του Μαρινάκη στον Παύλο ήταν το αντίο των Ολυμπιακών στον Παύλο.
Ήταν μια πράξη που προσφέρει στον ταλαιπωρημένο ελληνικό αθλητισμό όσο και αν κάποιοι δεν μπορούν (και δεν μπόρεσαν) να την καταλάβουν και το κυριότερο να δεχθούν πως αυτό είναι το σωστό.
Ήταν μια πράξη που μόνο περήφανους μπορεί να κάνει τους φίλους του Ολυμπιακού αλλά και όσους ξέχωρα από τις οπαδικές προτιμήσεις κατανοούν πως πρέπει να είναι ο αθλητισμός.