Αποτυχία; Πιο μεγάλη προσπάθεια!

Λένε πως για κάποιους ανθρώπους το όνομα και η υστεροφημία τους είναι μεγαλύτερα κι από αυτά που έχουν καταφέρει. Ένας τέτοιος ήταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο «κύριος Παύλος…»

Έτσι τον φωνάζαμε και με το χαρακτηριστικό χτύπημα το μάγουλο μας χαιρετούσε και μετά μας έκανε τα παράπονά του για κάτι που γράφτηκε ή ειπώθηκε!

Ένας παράγοντας παθιασμένος με τον Παναθηναϊκό, αλλά πάνω από όλα άνθρωπος. Ταγμένος να κάνει την ομάδα του πρώτη παντού δαπανώντας απίστευτο χρόνο και χρήματα, αλλά την ίδια ώρα έβαζε στο γήπεδο τον πιτσιρικά, που τον παρακαλούσε επειδή δεν είχε λεφτά για να πάρει εισιτήριο!

Το πάθος και η επιμονή του Παύλου Γιαννακόπουλου, φαινόταν στις αποτυχίες. Είχε αρκετές από αυτές. Οι χαμένοι ημιτελικοί στα Φάιναλ φορ από τον Ολυμπιακό, οι απώλειες των τίτλων, οι αποκλεισμοί, τον έκαναν ακόμα πιο δυνατό, πεισματάρη, να αποδείξει ότι μπορεί καλύτερα.

Ηταν μάλλον το μάθημα για όλους μας. Ότι όσα και να έχεις πετύχει, πρέπει να προσπαθήσεις ακόμα περισσότερο για να κερδίσεις ακόμα περισσότερα. Αυτό άλλωστε ήταν και το μότο στη ζωή του. Και στις επιχειρήσεις.

Μετά από μια κοπιαστική ημέρα με συσκέψεις και διαπραγματεύσεις, έπαιρνε το αεροπλάνο και έφτανε στο Τόκιο για να κλείσει μια δουλειά. Αγώνας, προσπάθεια, επιμονή. Παντού.

Αποτυχία; Ακόμα πιο μεγάλη προσπάθεια!

Ακόμα και στην επιτυχία όμως δεν επαναπαυόταν. Ο Παναθηναϊκός έκανε «τρεμπλ» κυριαρχούσε παντού, αλλά ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήθελε να κάνει την ομάδα πιο δυνατή. Να τα πάρει όλα και του χρόνου!

Στον ελληνικό αθλητισμό η αντιπαλότητα, η ένταση, η εκτός των ορίων κόντρα είναι καθημερινότητα. Κι όμως Παύλος Γιαννακόπουλος προσπαθούσε πάντα να μένει μέσα στα όρια. Ακόμα κι όταν τα ξεπερνούσε «αυτομαστιγωνόταν», επειδή επέτρεπε στον εαυτό του να τον κυριεύσει η ένταση της στιγμής.

Ο «κύριος Παύλος» θα είναι πάντα το παράδειγμα για τους ανθρώπους που αποτυγχάνουν. Να μαζεύουν τα κομμάτια τους, να έχουν όραμα, αφοσίωση στο στόχο και απίστευτη θέληση για να ανατρέψουν την κατάσταση και να κερδίσουν.

Ο Παναθηναϊκός και ο ελληνικός αθλητισμός έχασαν έναν ιστορικό παράγοντα. Οι ιδέες του όμως, η διαδρομή του, ο τρόπος σκέψης του, όμως θα είναι πάντα η παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Η μεγαλύτερη προσφορά του…