Μιλώντας ποδοσφαιρικά χωρίς να ψάχνεις για εξιλαστήρια θύματα…

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να πέσει το ανάθεμα πάνω στου ώμους του Καμαρά και του Καρβάλιο. Εύκολο γιατί ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει ράμματα για τη γούνα τους. Ο πρώτος είναι που επείγεται να φύγει από την ομάδα και δεν πιάνει απόδοση με αυτή των δυο πρώτων χρόνων του στον Ολυμπιακό. Ο δεύτερος γιατί δεν έχει δείξει τίποτα το αξιόλογο μέχρι τώρα.

Όταν έχεις τον λίθο του αναθέματος κάπου πρέπει να τον πετάξεις. Οι δυο τους αποτελούν εύκολο στόχο. Μετά από αυτούς έρχεται ο Καρβαλιάλ. Από την αρχή «ξίνισε» στον κόσμο του Ολυμπιακού διότι είχε ξαναπεράσει από τα μέρη μας και μάλιστα όχι σε μεγάλη ομάδα. Να κριθούν ο Καμαρά και ο Καρβάλιο για την προσφορά τους μέσα στο παιχνίδι κι όχι από ένα πέναλτι. Είναι άδικο και αντιποδοσφαιρικό. Ο δε Καρβαλιάλ να κριθεί από τις επιλογές του κι όχι γιατί δεν έλκει σπουδαία προπονητική καταγραφή.

Διαβάστε επίσης: «Κολλάει» ο δανεισμός του Αλ Μουσράτι στον Ολυμπιακό – Τι αναφέρουν στην Πορτογαλία

Το μείζων για τον Ολυμπιακό είναι ότι στην κανονική διάρκεια των δυο παιχνιδιών πέτυχε μόλις ένα γκολ ενώ οι κλασσικές ευκαιρίες που δημιούργησε μετριούνται στα δάκτυλα ενός χεριού. Πριν από τα δυο ματς μιλούσαμε για τις αμυντικές αδυναμίες των ερυθρόλευκων που θα ήταν (λέγαμε) βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων του. Κι όμως η πρόκριση δεν χάθηκε από τις ευπάθειες της άμυνας, από την λειψανδρία στα στόπερ. Χάθηκε από την αναιμική παραγωγικότητα και την αδυναμία εκτέλεσης. Ό,τι και να λέμε η εικόνα του Ολυμπιακού στην παράταση, να έχει συνεχώς την μπάλα και να μην μπορεί να την βάλει με αξιώσεις στην περιοχή του Λοντίγκιν ώστε να σκοράρει ήταν μελαγχολική.

Μια ομάδα που παίζει με τέσσερα στόπερ, τρία αμυντικά χαφ και δυο δεξιά μπακ ήταν ο Παναθηναϊκός στην επανάληψη. Κι όμως κατάφερε να πάει την πρόκριση στα πέναλτι.

Αν πρόκειται να γίνει συζήτηση για τον αποκλεισμό, ας γίνει για την αναιμική εικόνα στην παράταση. Εκεί που τα λεγόμενα βαριά χαρτιά της ομάδας έμεινα σε ρηχά νερά και δεν μπόρεσαν με την προσωπικότητα και την κλάση τους να βάλουν το γκολ και να πάρουν μάτς και πρόκριση. Αυτά τα βαριά χαρτιά ήταν που άκουγαν τον νεαρό Αλεξανδρόπουλο να του δίνει κουράγια και να τους προτρέπει αντί να το κάνουν οι ίδιοι. Να ξέρουμε τι συζητάμε.

Ο Ολυμπιακός έφερε σέντερ φορ από την Πόρτο για να κλείσει το κενό που άφηνε η παρουσία του Ελ Καμπί στο Κόπα Αφρικα κι αυτός έτρεχε συνεχώς (να του το πιστώσουμε0 αλλά οι συναντήσεις του με την μπάλα ήταν ελάχιστες. Ετσι δεν γίνεται. Γενικά δεν γίνεται σε τέτοια ματς να περιμένεις να σε διασώσει ο Αλεξανδρόπουλος ( μέγα λάθος η αντικατάστασή του, εκτός κι να είχε μυϊκό πρόβλημα).

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Δικαιολογημένα περιμένεις να σε στείλουν στην επόμενη φάση παίκτες με βαρύ βιογραφικό όπως ο Φορτούνης , ο Ποντένσε και ο Γιόβετιτς. Αδικαιολόγητοι είναι που απέναντι στον ελλιπέστατο και ανορθόδοξο Παναθηναϊκό δεν το κατάφεραν. Αν θέλουμε να μιλάμε ποδοσφαιρικά χωρίς να ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα…