Ολος ο Ολυμπιακός θέλει μεταγραφές. Όχι τώρα, πάντα. Και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Αλλά τα τελευταία 3 χρόνια, οι δομικές αλλαγές στην Ακαδημία, έφεραν στο προσκήνιο νέους παίκτες, που το ταλέντο τους, δεν μπορείς να το αγοράσεις. Κάποια στιγμή, πρέπει να γίνει η αρχή με ουσιαστικές ευκαιρίες.
Οι μεταγραφές είναι ένα «αναγκαίο κακό» για όλες τις ομάδες. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην αγορά και προσπαθεί να ενισχυθεί με καλούς ποδοσφαιριστές. Αυτό είναι που θέλει ο κόσμος. Είναι αυτό που θέλει η ομάδα. Ο προπονητής. Ο αθλητικός διευθυντής. Όλοι. Μεταγραφές. Νέους παίκτες. Οσο πιο γνωστούς, τόσο το καλύτερο. Οσο πιο ταλαντούχους. Οσο πιο νέους. Όλα με ζητούμενο την προοπτική, το μέλλον. Μεταγραφές. Το… όπιο του οπαδού. Όχι μόνο του Ολυμπιακού. Αλλά όλων. Ολοι είναι εν δυνάμει σκάουτς, τεχνικοί διευθυντές, υπεύθυνοι μεταγραφών, προπονητές.
Την ίδια στιγμή όλοι θέλουν «δικά μας παιδιά». Παίκτες προερχόμενους από τα σπλάχνα του συλλόγου. Ταλαντούχους. Νέους «Φορτούνηδες». Ολοι κυκλοφορούν με ένα «γιατί να μην παίξουν αυτά τα παιδιά». Και την ίδια στιγμή, στο πρώτο λάθος, στην πρώτη απερισκεψία, στο πρώτο κακό κοντρόλ, ξεκινάει η ανθρωποφαγία. «Δεν κάνει αυτός». «Πού να παίξει στον Ολυμπιακό ο τάδε». «Δεν μπορεί ο δείνα». Φράσεις που αφορούν παιδιά 16, 17, 18, 19 ετών. Μηδενική ανοχή. Αφόρητη πίεση.
Διαβάστε επίσης: Ψαρεύοντας… σολομούς στην Euroleague
Ο Ολυμπιακός κόντρα σε όσα συμβαίνουν, με τις πολλές μεταγραφές και την προσπάθεια να αποκτηθούν παίκτες που θα μπορέσουν να οδηγήσουν τον σύλλογο ξανά στην κορυφή, έχει καταφέρει κάτι εξαιρετικό. Με τις δομικές αλλαγές που έλαβαν χώρα στην ακαδημία την τελευταία 3ετία, κατάφερε να αναδείξει νέους ποδοσφαιριστές, που είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο. Παίκτες που το ταλέντο τους, η προοπτική, οι δυνατότητές τους, τα σωματικά τους προσόντα «φωνάζουν» πως με προσοχή, πλάνο και ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ, θα κάνουν πολύ όμορφα πράγματα στο (όχι μακρινό) μέλλον.
Ναι, όλα τα παραπάνω φαντάζουν κινέζικα και παράταιρα τη στιγμή που ο Ολυμπιακός συνεχίζει να ενισχύει το ρόστερ του. Ούτε αυτό είναι κακό. Όταν αποκτούνται κανονικοί ποδοσφαιριστές, που έχουν ταλέντο, δίψα και προοπτική, αυτό δεν είναι κακό. Και αυτό προσπαθεί να κάνει ο σύλλογος, με σκοπό να αλλάξει την εικόνα του αγωνιστικού τμήματος και να διεκδικήσει τους εγχώριους τίτλους.
Κάποια στιγμή, ωστόσο, πρέπει να γίνει η αρχή με ουσιαστικές ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα, από παίκτες που έχουν έρθει κατά καιρούς με έναν σκασμό λεφτά, αλλά επί της ουσίας δεν μπορούν. Ή και δεν κάνουν. Εξάλλου, οι μεταγραφές είναι «τζόγος». Και ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εμφανιστούν στο γήπεδο. Το ίδιο ισχύει και με τους «μικρούς». Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποιοι μπορούν να ανταπεξέλθουν. Ποιοι μπορούν να σηκώσουν το βάρος. Εάν, δεν παίξουν, όμως, δεν θα μάθουμε ποτέ τι μπορούν και τη δεν μπορούν να κάνουν.
Αφορμή για όλες τις παραπάνω σκέψεις, στάθηκε η απόφαση του Ολυμπιακού να ανεβάσει εννέα νέους ποδοσφαιριστές στην προπόνηση της πρώτης ομάδας την Πέμπτη. Ναι, ήταν «κουτσουρεμένη» προπόνηση, καθώς όσοι έπαιξαν με τον Παναθηναϊκό έκαναν αποκατάσταση. Ελλά εννιά παιδιά της ομάδας Β, προερχόμενα από την ακαδημία, μπήκαν και έδειξαν στον Κάρλος Καρβαλιάλ τι μπορούν να κάνουν. Είχαν την ευκαιρία να τους δει ο προπονητής της πρώτης ομάδας. Όπως είναι το σωστό.
Για την ιστορία, ο Καρβαλιάλ ανέβασε στην προπόνηση τον εξτρέμ και αρχηγό της ομάδας Β Γιώργο Μαρίνο (08/05/2000), τους αριστερούς μπακ Τόλη Αποστολόπουλο (11/12/2002) και Βαγγέλη Κεραμίδα (12/09/2002), τον βασικό στόπερ της ομάδας του Ιμπαγάσα (δίπλα στον επίσης αρχηγό, Πέτρο Μπαγκαλιάνη), Ισίδωρο Κουτσίδη (23/12/2004), τον αμυντικό χαφ Ραφαήλ Σγουρό (28/05/2004), που αποκτήθηκε πρόπερσι από τον Αρη, τον Ντιμπί Κεϊτά (08/07/2003) που ξεπέρασε τα προβλήματα τραυματισμών και πλέον άρχισε να δείχνει δείγματα του ταλέντου του. Τον εξαιρετικό μεσοεπιθετικό, Αντώνη Παπακανέλλο (11/08/2005), τον μέσο Χρήστο Μουζακίτη (25/12/2006) και φυσικά ίσως το μεγαλύτερο ταλέντο στην Ελλάδα στην επίθεση, τον Μπάμπη Κωστούλα (30/05/2007).
Την Παρασκευή, μετά την επιστροφή όλων των ποδοσφαιριστών στο πρόγραμμα και την έναρξη της προετοιμασίας για το εκτός έδρας παιχνίδι στην Κηφισιά, ο Καρβαλιάλ επέλεξε να συνεχίσει να προπονείται υπό τις οδηγίες του ο Μουζακίτης. Ο 17χρονος μέσος, προπονήθηκε με τους «μεγάλους», για να «βοηθήσει» στην προπόνηση, αλλά και για να τον δει ο προπονητής. Και όλοι ελπίζουν ότι ο καιρός που ακόμη περισσότεροι «μικροί», θα πάρουν την ευκαιρία να δείξουν πόσο μεγάλοι μπορούν να γίνουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Οσο κι αν όλα τα παραπάνω φαντάζουν κινέζικα σε κάποιους, ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να συνεχίσει αφήνει ανεκμετάλλευτο τον πλούτο που ο ίδιος έχει παράξει. Και έχει πληρώσει, βεβαίως. Καθώς οι ακαδημίες κοστίζουν πάνω από 2.000.000 ευρώ τον χρόνο στον σύλλογο. Η δουλειά που έχει γίνει δεν πρέπει να πάει χαμένη. Πρέπει η ομάδα να αρχίσει να κάνει πράξη αυτό που «φωνάζει». Να δίνει χώρο στο ταλέντο και τις δυνατότητες των «μικρών» της. Που, για όσους το έχουν ξεχάσει, δεν παίζουν ποδόσφαιρο με… παιδιά. Αλλά με άνδρες. Στη Super League 2. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την ετοιμότητά τους και την αντίληψη της διαφοράς, του να κοντράρεσαι με έναν άπειρο στην ηλικία σου και με έναν 30άρη, των μικρών κατηγοριών, που παίζει για την επιβίωσή του.