Είτε παίζει με τη Ρεάλ, είτε με τις Κουκουβάουνες

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ με 20 ομάδες, σε δύο ομίλους, προβλέπει το σχέδιο Βασιλειάδη, για τη σωτηρία του ποδοσφαίρου. Ώστε στη συνέχεια να δημιουργηθεί η Σούπερλιγκ 1 των 10 ομάδων και η Σούπερλίγκ 2 των 10 επίσης ομάδων. Εγώ θα το πάω ακόμα παραπέρα και θα πω «και πολλές είναι». Η πέμπτη δηλαδή ομάδα, μετά από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ , ΠΑΟΚ, ποια είναι; Είναι ο θεός του πολέμου Άρης, που επέστρεψε δριμύτερος; Μονά-ζυγά, τη πάει τη δουλειά. Τις μονές χρονιές είναι στη Σούπερλιγκ και τις ζυγές παρακάτω. Είναι ο υπερήφανος Ατρόμητος των 879 εισιτηρίων; Αυτός είναι ο μέσος όρος. Ούτε σινεμά δεν γεμίζουνε. Ποια είναι η πέμπτη ομάδα μετά τους τέσσερις μεγάλους; Ο ιστορικός Πανιώνιος των 1.715 εισιτηρίων; Περισσότερους μαζεύει ο Αντώνης Ρέμος. Εδώ που έχουμε φτάσει, πόσο μεγάλη ομάδα μπορεί να θεωρείται ο Παναθηναϊκός , στη κατάσταση που βρίσκεται; Με 6.948 εισιτήρια.

ΑΚΟΜΑ καλύτερα θα ήτανε, αν το μαχαίρι έμπαινε ακόμα πιο βαθιά. Έχω ξαναγράψει και στο παρελθόν, ότι η καλύτερη λύση, θα ήταν ένα πρωτάθλημα τεσσάρων ομάδων: Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και τέρμα. Κι ας έχει καταρρεύσει ο Παναθηναϊκός. Το όνομα, η φανέλα πουλάνε ακόμα. Δύο γύροι, οκτώ παιχνίδια, όπως στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και τελειώσαμε.

Όταν η Ινδία με πληθυσμό 1.2 δις (χώρια τους αμέτρητους) έχει πρωτάθλημα οκτώ ομάδων, οι τέσσερις στην Ελλάδα, φτάνουνε και περισσεύουνε. Να παίζουνε δηλαδή Παναιτωλικός- ΠΑΟΚ για ποιο λόγο; Για να ζορίζεται ο Θάνος και να δίνει πέναλτι; Να παίζουνε ΑΕΚ-Λαμία για να έρχεται σε δύσκολη θέση ο Βάτσιος και να δίνει πέναλτι για ανύπαρκτο μαρκάρισμα έξω από τη περιοχή; Να παίζουνε Γιάννενα-ΠΑΟΚ για να γίνεται ο βοηθός ρόμπα ξεκούμπωτη; Να διασύρεται η αστυνομία; Το να ξεφτιλίζονται οι διαιτητές, όταν παίζουν ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, έχει μία αξία. Έχει κάποιο νόημα.

ΣΕ πρωτάθλημα τεσσάρων ομάδων, τελειώνουν οι δανεικοί ποδοσφαιριστές. Τελειώνουν τα παραρτήματα και οι θυγατρικές και επέρχεται εξυγίανση. Τελειώνει το μέγα πρόβλημα, της διαιτησίας. Εννοείται ότι σ’ αυτό το πρωτάθλημα των τεσσάρων ομάδων, θα σφυρίζουν μόνο ξένοι διαιτητές. Σιδηρόπουλοι, Αρετόπουλοι, Παπαπέτρου, Μάνταλοι, Κομίνηδες, τέρμα. Στα τρένα. Τέρμα Τριτσώνιδες και Κουκουλάκιδες. Τέρμα οι νταραβεριτζιδες. Ο Ιβάν μάνι-μάνι, θα γλυτώσει δύο μεροκάματα. Να τους πληρώνει Τεβεκέλη και Σαραϊδάρη να κάνουνε τι;

Με πρωτάθλημα τεσσάρων ομάδων, λύνονται όλα τα προβλήματα. Η σεζόν, θ’ αρχίζει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, ο γάμος θα έχει σχολάσει. Στη συνέχεια οι ομάδες θα είναι απερίσπαστες και ξεκούραστες στις Ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις. Οι ξένοι παίκτες θα έρχονται κατ’ αρχήν, με δίμηνα συμβόλαια. Θα γλυτώνουν οι ομάδες τις αβαρίες. Βλέπετε τι τραβάει ο Παναθηναϊκός να πληρώνει τα κερατιάτικα για τις μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών με διετή και τριετή συμβόλαια. Με συμβόλαια δύο μηνών, τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του.

ΝΑ μιλήσουμε όμως σοβαρά. Ο Έλληνας, δεν αγαπάει το ποδόσφαιρο. Ο Έλληνας, δεν αγαπάει την ομάδα του. Ο Έλληνας οπαδός, όπως έχουμε ξαναπεί, μισεί τον αντίπαλο. Ο Έλληνας οπαδός, δεν φωνάζει συνθήματα υπέρ της ομάδας του. Μπινελικιάζει τον αντίπαλο. Κι επειδή το μίσος είναι τόσο πολύ και περισσεύει, μισούν και βρίζουν και τους δικούς τους. Οι οργανωμένοι του Παναθηναϊκού τον Βαρδινογιάννη και τον Αλαφούζο. Οι οργανωμένοι της ΑΕΚ τον Μπάγιεβιτς. Και τον Ντέμη. Τους ποδοσφαιριστές τους, τους αγαπάνε, μόνο όταν κερδίζουν. Όταν χάνουν, τους παίρνουν στο κυνήγι.

Αυτός που αγαπάει την ομάδα του, πάει στο γήπεδο βρέξει χιονίσει. Για να δει την ομάδα του. Είτε παίζει με τη Ρεάλ, είτε με τις Κουκουβάουνες. Πρωταθλήτρια εφέτος η ΑΕΚ και στα μικρά παιχνίδια, τα εισιτήρια ήταν από τέσσερις έως έξι χιλιάδες. Με τον Ολυμπιακό, φτάσανε τις 25.000. Επειδή, αυτοί που αγαπάνε την ομάδα τους είναι οι λίγοι. Ενώ αυτοί που μισούν τον αντίπαλο, είναι πολλοί περισσότεροι.

ΚΙ ΕΝ πάσει περιπτώσει, τι έχει μείνει όρθιο στη χώρα, για αντέξει το ποδόσφαιρο; Σε μια χώρα που έχουν διαλυθεί τα πάντα, θα επιβιώσει το ποδόσφαιρο; Και πάλι καλά, να λέμε. Σε μια άτακτη χώρα, χωρίς αρχές και χωρίς κανόνες θα αποτελούσε εξαίρεση το ποδόσφαιρο; Μειώνονται, λέει, συνεχώς τα έσοδα των ομάδων από χορηγίες κλπ. Πού είναι, το παράδοξο; Υπάρχει κάτι στη χώρα που να «αυξάνεται»; Που να πηγαίνει καλά; Ανοδική πορεία, έχουν τα χρέη, τα λουκέτα και η ανεργία. Όταν μία χώρα, είναι τίγκα στο νταραβέρι και στη διαφθορά, θα μπορούσε ν’ αποτελεί εξαίρεση το ποδόσφαιρο;

Στη μουσική επιλογή, Chuck Berry-C’ est la vie.