Δεν είναι ανίκανοι, είναι επικίνδυνοι…

Άφησα να περάσει λίγος χρόνος από το τέλος του πρώτου φετινού τελικού της Α1 για να μιλήσουμε λίγο πιο διεξοδικά, λίγο πιο αναλυτικά για τις διαιτητικές αποφάσεις χθες στο ΟΑΚΑ. Να δούμε λίγο πιο ψυχρά τα πράγματα μακριά από τις προκάτ σε ετήσια βάση ερυθρόλευκες δηλώσεις για το θέμα, θα έλεγα ότι αγγίζουν πια τα όρια της γραφικότητας με τον τρόπο που γίνονται, αλλά και τα όποια παράπονα εξέφρασε ο προπονητής των γηπεδούχων, εδώ γελάμε, στη συνέντευξη τύπου μετά την αναμέτρηση. Έχοντας δει ξανά και ξανά το παιχνίδι μπορείς να βγάλεις εύκολα ορισμένα συμπεράσματα για τη συμπεριφορά των χθεσινών ρέφερι. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια γιαυτό να δεις τις φάσεις χωρίς έγχρωμα οπαδικά γυαλιά, είτε αυτά είναι πράσινα είτε αυτά είναι κόκκινα. Πάμε λοιπόν να δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι έγινε στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων στην εκκίνηση των φετινών τελικών.

Πρώτο και βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι αν όντως έχουν βάση οι τόσο έντονες διαμαρτυρίες του Ολυμπιακού. Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Ναι για τον τρόπο που σφύριξαν μετά το 25ο λεπτό του ματς, όχι για μέχρι το σημείο εκείνο. Τι σημαίνει αυτό; Τα φάουλ με τα οποία χρεώθηκαν οι ψηλοί των φιλοξενούμενων ήταν τα περισσότερα καθαρά και οφθαλμοφανή. Μοναδικές εξαιρέσεις, σημαντικές για την οικονομία του παιχνιδιού, το τέταρτο του Πρίντεζη και αυτό που δόθηκε στον Μιλουτίνοφ στο πρώτο ημίχρονο πάνω στον Καλάθη. Ομοίως τα ίδια ισχύουν και για τα δύο σχετικά γρήγορα φάουλ που δόθηκαν στον Ρόμπερτς, χτυπά το χέρι του Τζέιμς και τσεκάρει τον Καλάθη. Στα υπόλοιπα δίκαια έδωσαν τεχνική ποινή στον Πασκουάλ, χαρίστηκαν όμως σε εξίσου έντονες αντιδράσεις του Παπανικολάου και του Μιλουτίνοφ. Αυτά μέχρι το εικοστό πέμπτο λεπτό Μετά απλά γελάει ο κόσμος με αυτά που γίνονταν εντός του παρκέ. Δεν είναι δυνατόν σε ματς τέτοιου επιπέδου να υπάρχει ένα 20-0 από το 25′ μέχρι το φινάλε σε βολές ειδικά αν αυτό είναι και υπέρ της ομάδας που κυνηγά στο σκορ.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Δεύτερο και εξίσου σημαντικό ο τρόπος που σφύριξαν χθες μου αποδεικνύει περίτρανα την άποψη ότι δεν είναι άσχετοι ή ανίκανοι, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνοι για το άθλημα. Πραγματικά τρέμω στο τι μπορεί να κάνουν από δω και πέρα στη σειρά. Η αγωνία τους από τη μία να βγάλουν από πάνω τους την κατηγορία που τους προσάπτουν οι ερυθρόλευκοι περί ευνοϊκής διάθεσης υπέρ των πρασίνων και η προσπάθεια τους από την άλλη να δείξουν ακριβοδίκαιοι αδικώντας με εξόφθαλμο τρόπο το τριφύλλι σε μεμονωμένες φάσεις είναι ικανές να τινάξουν στον αέρα τα παιχνίδια. Το κακό είναι ότι στο στην παγίδα αυτή πέφτουν οι προπονητές, οι παίκτες και οι παράγοντες των δύο Συλλόγων φθάνοντας στα άκρα την αντιπαράθεση και βάζοντας στο περιθώριο το μπασκετικό θέαμα φέρνοντας μπροστά την τοξικότητα της διαιτητολαγνείας. Ειλικρινά περιμένω να κάτσουν κάποια στιγμή στο ίδιο τραπέζι όσοι αγαπούν το σπορ και να πάρουν τις σωστές αποφάσεις για το μέλλον. Επαναλαμβάνω όμως ότι το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η αλλαγή στην ηγεσία της ομοσπονδίας χθες….