Το αν θα είναι καθαρόαιμο «εξάρι» αν θα είναι κάτι ανάμεσα σε «εξάρι» και «οχτάρι», μικρή σημασία έχει. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μπορεί να κάνει τη δουλειά που έκανε πριν από δυο χρόνια ο Μιλιβόγιεβιτς ή αυτό που έκανε πριν από περισσότερα χρόνια, ο Ορμπάιθ.
Το ξέραμε πριν λήξει αυτή η αγωνιστική περίοδος. Για να υπάρξει ανταγωνιστικός Ολυμπιακός την επόμενη περίοδο θα πρέπει να φτιαχτεί από την αρχή. Δεν πρόκειται για μια ομάδα που έπαιρνε από αγωνιστικό σουλούπωμα από κάποιες αλλαγές προσώπων στην εντεκάδα. Ήθελε γενική επισκευή που μάλιστα δεν θα περιοριζόταν σε παίκτες αλλά θα ξεκινούσε από τον προπονητή.
Κι από εκεί ξεκίνησε με την έγκαιρη πρόσληψη του Πέδρο Μάρτινς. Ο νέος Ολυμπιακός έχει προγραμματίσει να ξεκινήσει την προετοιμασία του στα μέσα του μήνα. Η διαμόρφωση του ρόστερ του δεν είναι μια υπόθεση που θα έχει κλείσει μέχρι τότε γιατί ο χρόνος είναι λίγος και γιατί ο ερυθρόλευκος προορισμός δεν είναι το ίδιο ελκυστικός όπως ήταν πριν από λίγα χρόνια. Είναι άλλο πράγμα να φωνάζεις παίκτες με το δέλεαρ της συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κι άλλο να τους λες ότι έχει σοβαρές ελπίδες να παίξουν στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Όποιος αγνοεί αυτή την δυσάρεστη πραγματικότητα εθελοτυφλεί και πιθανότατα σηκώνει τον πήχη πολύ ψηλότερα από εκεί που υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να υπερπηδηθεί…
Η ενίσχυση του Ολυμπιακού θα γίνει σε όλες τις θέσεις. Παντού υπάρχουν ελλείψεις και χτυπητές αδυναμίες. Η θέση ωστόσο που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την επιστροφή του Ολυμπιακού στην αγωνιστική κανονικότητα είναι αυτή του αμυντικού χαφ. Του παίκτη που θα συνδέει την άμυνα με την επίθεση. Το αν θα είναι καθαρόαιμο «εξάρι» αν θα είναι κάτι ανάμεσα σε «εξάρι» και «οχτάρι», μικρή σημασία έχει. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μπορεί να κάνει τη δουλειά που έκανε πριν από δυο χρόνια ο Μιλιβόγιεβιτς ή αυτό που έκανε πριν από περισσότερα χρόνια ο Ορμπάιθ.
Η αγωνιστική απογύμνωση των ερυθρόλευκων άρχισε από τον καιρό που πουλήθηκε ο σέρβος αρχηγός του. Ο Ρομαό, που θεωρητικά τον αντικατέστησε, υπερέβαλλε εαυτό αλλά τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό του Μιλιβόγιεβιτς. Η αδυναμία του να κατεβάσει την μπάλα και να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο ήταν προφανής όπως και των υπολοίπων που κλήθηκαν να παίξουν σε αυτή τη θέση.
Αυτή η αγωνιστική αδυναμία στοίχησε και στον Κώστα Φορτούνη που δεν βρήκε στον χώρο αυτό έναν συμπαίκτη να τον βοηθήσει οργανωτικά και να στρέψει τους αντίπαλους χαφ να τον μαρκάρουν. Το αποτέλεσμα αυτής της αγωνιστικής ανορθογραφίας ήταν να παρακολουθούμε τον Ντα Κόστα πέρσι και τον Σισέ πέρσι να παριστάνουν τους… Μπεκεμπάουερ στέλνοντας με βαθιές και άστοχες σέντρες, την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση διευκολύνοντας το έργο των αντιπάλων. Στον βαθμό που δεν βρεθεί ο παίκτης να λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα ο Ολυμπιακός θα ταλαιπωρείται και φέτος να οργανώσει τις επιθέσεις του και μαζί με αυτόν θα ταλαιπωρούνται οι οπαδοί του στις εξέδρες και τις τηλεοπτικές οθόνες.