Το ελληνικό μπάσκετ είναι για αρχόντους, δεν είναι για λινάτσες

ΕΠΙΣΤΟΛΗ στον Πρωθυπουργό, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, για τη Διαιτησία στα πλέι-οφ: «Αλέξη κάνε κουμάντο, να έρθουν ξένοι διαιτητές». Θυμήθηκα, λοιπόν πριν από χρόνια. Είχα πάρει τηλέφωνο, έναν γνωστό, πασίγνωστο πολιτικό, που τον ήξερα από τον Αθλητισμό, για ένα ρουσφέτι της πλάκας. Σαν να λέμε, να βγει γρήγορα ένα διαβατήριο. Ευγενής, ο Καίσαρης διευκρίνισε: «Συγνώμη ρε Γιάννη, σε ενοχλώ για μαλακίες». Η απάντησή του με άφησε Προκόπη Παυλόπουλο: «Σοβαρολογείς; Νομίζεις, ότι έχουμε καμιά άλλη δουλειά να κάνουμε»; Η ειλικρίνειά του, για χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Θα μπορούσε λοιπόν σε αυτή τη χώρα της πλάκας να αποτελέσει εξαίρεση ο πρωθυπουργός; Οι Υπουργοί δηλαδή να το κωλοβαράνε και ο Πρωθυπουργός να έχει πέσει με τα μούτρα στη δουλειά; Τον κόβεις δηλαδή τον συγκεκριμένο Αλέξη, για σοβαρό και εργατικό; Αν ήταν έτσι, θα είχε κάποιο επάγγελμα. Αν δηλαδή έχεις φτάσει 40 χρονών και δεν έχεις ούτε
ένα ένσημο, θα αρχίσεις να δουλεύεις όταν γίνεις πρωθυπουργός; Δύσκολο.

ΤΑ έχουμε ξαναπεί: Τη φάτσα του πουλάει ο Αλέξης. Αντί σαν ωραίο παιδί που ήτανε, να γίνει ηθοποιός σαν τον Τσιμιτσέλη, έγινε πρόεδρος του Σύριζα. Θα μπορούσε να είχε συμβεί το αντίθετο. Να είχε γίνει ο Τσιμιτσέλης πρωθυπουργός κι ο Τσίπρας ηθοποιός; Ποιο είναι το διάφορο; Και σας διαβεβαιώ, ότι θα τα είχαν καταφέρει αμφότεροι, με επιτυχία. Αν δεν είναι κάπου στην επαρχία, ο Αλέξης, να χαιρετάει τις γριές, να χαμογελάει και να πουλάει φούμαρα, για μεταξωτές κορδέλες, τι κάνει; Ποια είναι η δουλειά που βγάζει κάθε μέρα στου Μαξίμου; Εγώ θα σας πω: Φωνάζει τον Παππά τον αγέλαστο και τον κυρ Αλέκο τον Φλαμπουράρη, στο γραφείο του, βάζει τα πόδια πάνω στο τραπέζι κι αρχίζουνε τη καβλάντα. Ποια δουλειά; Σοβαροί να είμαστε. Αν είχε δουλειά να κάνει ο πρωθυπουργός, θ’ ασχολιότανε με το γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Γουδί; Θα έβαζε τον ξάδερφό του, τον Γιώργο Τσίπρα, από το διπλανό γραφείο, να βρει επενδυτή για τον Παναθηναϊκό και να είναι σε ανοιχτή γραμμή με τον Ταϊλανδό; Αν έχει δουλειά να κάνει ο Πρωθυπουργός θα δεχότανε στο γραφείο του, τον Γιαννακόπουλο; Το ραντεβού θα γινότανε με τον αρμόδιο Υπουργό.

ΕΚΤΟΣ αν θεωρούνται δουλειά οι δηλώσεις και τα tweet. Αν δηλαδή ασχολιότανε σοβαρά με τη δουλειά του θα είχε κάνει Υπουργό τον Χαϊκάλη; Θα είχε βάλει στο Εργασίας την Αχτσιόγλου; Τα ωραία τα κορίτσια τα τακτοποιούνε στη ΕΡΤ. Μέχρι εκεί. Αν τις κάνεις υπουργούς, το παρακάνεις. Χάνεται το μέτρο. Κάπως έτσι λοιπόν, οι πρόεδροι Παναγιώτης και Γιώργος, πήρανε το θάρρος και του στείλανε τη επιστολή, να το πάρει απάνω του, με τους ξένους διαιτητές. Αφού, σου λέει, δεν κάνει τίποτα, ας φανεί και σε κάτι χρήσιμος. Και μην ακούσω κανένα κορόιδο να λέει, ότι ο πρωθυπουργός της χώρας ασχολείται με τα σπουδαία και τα σοβαρά. Την ονομασία των Σκοπίων κλπ. Τα σπουδαία και τα σοβαρά έρχονται έτοιμα. Τα της Μακεδονίας τα έχουνε τακτοποιήσει οι Αμερικάνοι. Ο Κοτζιάς κι ο Αλέξης πάνε κι έρχονται, κάνουν ότι συζητάνε για τα μάτια του κόσμου. Τα της Οικονομίας, (μισθοί, συντάξεις, φορολογία κλπ) έρχονται έτοιμα από τους θεσμούς. Τσακαλώτος και Αλέξης κάνουν ότι διαπραγματεύονται, για τα μάτια του κόσμου.

ΣΤΗΝ Ουγκάντα δηλαδή θα τόλμαγε ο πρόεδρος μιας ομάδας μπάσκετ, να ενοχλήσει τον πρωθυπουργό για τη Διαιτησία; Ούτε να το σκεφτεί. Στην Ελλάδα γίνονται αυτά. Σε σοβαρές χώρες όχι. Θα ασχολιότανε ποτέ ο πρωθυπουργός της Τανγκανίκας, αν θα πουληθούν οι Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις; Αυτές είναι δουλειές για μεσίτες. Όχι για πρωθυπουργούς. Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν, φτάσαμε στο διά ταύτα. Στον έναν και μοναδικό Γιώργο Βασιλακόπουλο. Μιλάμε για παγκόσμιο φαινόμενο. Αν όχι διαπλανητικό. Ποιος Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ και οι λοιποί αθάνατοι; «Το ελληνικό μπάσκετ είναι αρχοντικό παιχνίδι. Είναι για αρχόντους. Έχει γίνει για πρίγκηπες. Δεν έχει γίνει για λινάτσες». Τι να του πούνε του Βασιλακόπουλου, κάτι Μπλάτερ και κάτι Χαβελάνζε. Όλοι τους έχουν ημερομηνία λήξεως. Ο Βασιλακόπουλος, ξεπέρασε τον Σαλαζάρ, ξεπέρασε τον Φράνκο. Όλες οι χούντες, λέει πέφτουνε. Τρίχες κατσαρές. Η ΕΟΚ του Βασιλακόπουλου, δεν πρόκειται να πέσει ποτέ.

Ο ΦΙΝΤΕΛ Κάστρο πέθανε. Ο Βασιλακόπουλος ζει και βασιλεύει. Το ΠΑΣΟΚ ξέφτισε, ξεψύχησε, άλλαξε όνομα. Ο Βασιλακόπουλος, σαρξ εκ της σαρκός του ΠΑΣΟΚ, ζει και βασιλεύει. Όσοι είναι 70+ κι ασχολούνται με το μπάσκετ, με Βασιλακόπουλο, γεννηθήκανε, με Βασιλακόπουλο μεγαλώσανε, με Βασιλακόπουλο θα πεθάνουνε. Τον Βασιλακόπουλο είχανε αντίπαλο ή συμπαίκτη. Τον Βασιλακόπουλο προπονητή στον Παναθηναϊκό ή στην εθνική ομάδα. Τον Βασιλακόπουλο στην Ομοσπονδία. Όλους θα τους θάψει ο Σωλήνας. Τι να του πούνε τα παιδάκια του Ολυμπιακού; Η αλεπού εκατό, τα αλεπόπουλα, εκατονδέκα; Δεν γίνεται. Ένας ήταν ο Λουδοβίκος Νο14, που είχε πει «L’ Etat, c’ est moi» κι άλλος ένας ο Βασιλακόπουλος «το μπάσκετ είμαι εγώ», εδώ και πενήντα χρόνια. Ποιος να του κουνηθεί; Μαγαζί του είναι η Ομοσπονδία. Ό,τι γουστάρει κάνει. Όχι μήνυση που κάνανε, όχι το 100 που φωνάξανε, ακόμα και οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ να μπουκάρουνε στην Ομοσπονδία, τίποτα δεν πρόκειται να γίνει. Οι διαιτητές που θα σφυρίζουν θα είναι επιλογής Βασιλακόπουλου-Συμεωνίδη. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει η πτήση του Προμηθέα. Πύραυλος.

Στη μουσική επιλογή, Jerry Lee Lewis-Whole Lotta Shakin Going On

https://www.youtube.com/watch?v=xraIf_cYRQE&feature=youtu.be