Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έψαχνε έναν ήρωα και… βρήκε τρεις

Ο ένας έκανε θρύψαλα το προσωπικό του ρεκόρ στο σκορ (28π), που κρατούσε από τα ξέγνοιαστα χρόνια της Μπασκόνια, σε βραδιά που θα τη ζήλευε ως και ο Σάσα Βεζένκοφ που πέρσι τον είχε κάνει ένα με τον ερυθρόλευκο… πάγκο. Ο άλλος διέλυσε το αντίστοιχο ρεκόρ του σε ριμπάουντ (14π) σε εμφάνιση από εκείνες που είναι ζήτημα να μπορούν τρεις-τέσσερις σέντερ σε ολόκληρη την Euroleague.

Και οι δύο μαζί στο ίδιο βράδυ; 42 πόντοι, 18 ριμπάουντ, 6 ασίστ , 3 τάπες, 1 κλέψιμο. Κανονική ραψωδία.

Διαβάστε επίσης: Ιστορική βραδιά για Πίτερς και Φαλ κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα

Να τρίβεις τα μάτια σου και να μονολογείς: Τι να τους κάνεις τους τέσσερις ψηλούς όταν ο (ένας) Άλεκ Πίτερς και ο (άλλος) Μουσταφά Φαλ παίζουν μαζί για… τέσσερις και μάλιστα σε συνθήκες ειδικές: Στην «διαβολοβδομάδα» που έδωσε το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να βγάλει το κεφάλι πάνω από το νερό (5ν-4ητ)…

Σαν αυγό τον καθάρισαν οι δύο τους τον Ερυθρό Αστέρα του Γιάννη Σφαιρόπουλου και αν δεν ήταν όλο και όλο το πραγματικό rotation του Γιώργου Μπαρτζώκα 5+1 παίκτες το ματς αυτό θα έληγε άνετα στο +15 ή τέλος πάντων σε κάτι άλλο από το αγχωτικό 88-83.

Το πρόβλημα όμως παραμένει ποσοτικό. Ο Σίκμα (6:19), ο Μπραζντέικις (7:19), ο Λαρεντζάκης (9:49) και ο x factor Λούντζης (15:13) με το ζόρι συμπλήρωσαν 40΄ στο παρκέ όταν οι Πίτερς (39:07), Φαλ (33:34), Παπανικολάου (30:46), Κάνααν (29:33) και Τόμας Γουόκαπ (28:20) έπαιξαν τα υπόλοιπα 160΄. Οι τέσσερις έπαιξαν τον χρόνο ενός μέλους της πεντάδας και οι πέντε τον χρόνο για τέσσερις.

Είναι άλλο πράγμα να έχεις απόντες τον ΜακΚίσικ και τον Σίκμα όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος, αλλά να υπάρχουν στις επιλογές επτά βασικοί.

Είναι άλλο πράγμα να λείπει ο ΜακΚίσικ και να βλέπουν πλάι του το ματς ο Μιλουτίνοφ και ο Γκος.

Πριν από λίγο ο Γιώργος Μπαρτζώκας έβγαλε το «καπέλο» στον αρχηγό του. Ο Κώστας Παπανικολάου, πρώτος ως τώρα σε λεπτά συμμετοχής σε ολόκληρη την διοργάνωση, έπαιξε με ένεση. Υπέρβαση. Ηρωισμός από εκείνες που βάζουν πρώτα το «εμείς» και έπειτα το «εγώ». «Συνήθως δεν μιλάω για ατομικές εμφανίσεις, αλλά αυτό είναι κάτι παραπάνω, θυσιάστηκε για την ομάδα» ήταν η ατάκα. Οι λίγες λέξεις που είπαν την… ιστορία, αλλά και το πρόβλημα.

Γιατί αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα με τους τραυματισμούς που κρατούν για καιρό πιέζοντας το rotation. Ότι δημιουργούν προϋποθέσεις για τους επόμενους. Ο Παπανικολάου είναι 33 πατημένα και το καλοκαίρι του δεν το πέρασε σε κάποια ξαπλώστρα: Ως τη Μανίλα έφτασε για την εθνική μας ομάδα. Ουσιαστικά εδώ και 16-17 μήνες είναι ζήτημα να έμεινε 2 εβδομάδες μακριά από το μπάσκετ.

Ο Γκος που μπήκε τελευταίος στη λίστα με τους τραυματίες αναμένεται να μείνει εκτός για έναν μήνα. Ο Ολυμπιακός σε αυτό το διάστημα έχει άλλα πέντε ματς Euroleague εκ των οποίων τα τέσσερα στην έδρα του (Ζαλγκίρις, Ρεάλ, Μπάγερν, Βαλένθια). Στο ΣΕΦ που ως εδώ μετρά ήδη δύο ήττες (Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια). Μια καλή ευκαιρία για ένα καθαρό ρεκόρ πάνω από το 50% υπολογίζεται προκαταβολικά ως θρίλερ.

Γιατί είναι μια κουβέντα ότι σύντομα επιστρέφουν ο Μιλουτίνοφ και ο ΜακΚίσικ και μια άλλη η κατάσταση που θα γυρίσουν και ο χρόνος που θα χρειαστούν: Ειδικά ο Αμερικανός που φέτος έχει όλα και όλα 6:15 συμμετοχής στην πρεμιέρα της Euroleague με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

Η αποψινή νίκη έδωσε ανάσα.

Έδωσε και λίγο χρόνο στον προπονητή του Ολυμπιακού προκειμένου να σκεφτεί καλύτερα αν θα πρέπει να πατήσει το κουμπί μιας επιπλέον «μεταγραφής». Είναι προφανές ότι δεν το θέλει. Ότι θεωρεί πως η ομάδα του «πλήρης» δεν θα έχει ανάγκη. Το θέμα όμως είναι πότε ακριβώς θα είναι πλήρης, διότι το αποψινό ήταν το ένατο ματς της διοργάνωσης και ακόμη αυτό το προνόμιο δεν το έχει απολαύσει ούτε ο ίδιος, ούτε το κοινό της ομάδας του.

Πόσο αντέχει το σχοινί; Θα φανεί. Μεταξύ μας πάντως ο καλύτερος προπονητής της περσινής Euroleague έχει ένα δίκιο κοιτάζοντας στο μεταγραφικό παράθυρο από την νύχτα που ξεκίνησε το τουρνουά. Σχεδόν όλοι ψάχνουν, κανείς όμως ως τώρα δεν βρήκε κάποιο παίκτη που μπαίνοντας σε ένα ρόστερ κάνει και τη διαφορά…