Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ βρίσκει τώρα τις λύσεις για να θωρακίσει την άμυνα της ομάδας του
Τα αχνάρια του περσινού Ολυμπιακού σβήνουν σιγά-σιγά από την άμμο. Εβδομάδα με την εβδομάδα, ο Ντιέγκο Mαρτίνεθ παρουσιάζει μια νέα ομάδα απαλλαγμένη από τις παθογένειες της περσινής χρονιάς. Οι αλλαγές έγινα πρώτα ορατές στην επίθεση. Λογικό να φανούν πρώτα εκεί με δεδομένη την ποιότητα των παικτών που ήρθαν αλλά και του παραγωγικού οίστρου που διανύει ο Κώστας Φορτούνης. Αρχισαν όμως να φαίνονται και στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.
Υπάρχει εδώ κάτι παράδοξο. Συνήθως οι προπονητές αρχίζουν την δουλειά από την άμυνα και μετά πάνε στην επίθεση. Στην προκειμένη περίπτωση όλα γίνονται διαφορετικά. Οι λύσεις μπροστά βρέθηκαν ή αναδείχτηκαν πιο εύκολα. Στην ανασταλτική λειτουργία είναι που καθυστερήσαν. Στον αγώνα με τον ΟΦΗ ο Ολυμπιακός είχε την τέλεια ή σχεδόν τέλεια ανασταλτική συμπεριφορά. Ενώ όλοι μίλησαν για την επίθεση με αφορμή τις απουσίες του Φορτούνη και του Ροντινέι, η είδηση ήρθε από την αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Φέτος στο “Γεντί Κουλέ” γονάτισαν ο Αρης, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Στο ίδιο γήπεδο ο Ολυμπιακός δέχτηκε μόλις δυο φάσεις. Κι αυτές προς το τέλος του παιχνιδιού όταν είχε διαμορφωθεί το 2-0. Και δεν είναι ότι ο ΟΦΗ δεν προσπάθησε ή δεν βρέθηκε να έχει κατοχή της μπάλας. Προσπάθησε, γυρόφερε την μπάλα έξω από την περιοχή του Πασχαλάκη αλλά δεν βρήκε διαδρόμους και κενά ώστε να επιτεθεί και να απειλήσει. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως οι ερυθρόλευκοι δεν έπαιξαν με πίεση ψηλά σε μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού. Αντίθετα, έκαναν την επιλογή να αμύνονται με ζώνη περίπου από τη μεσαία γραμμή, κάτι που δεν το έκαναν συχνά στα προηγούμενα παιχνίδια.
Είναι φανερό πως ο Σαντιάγκο Εσσε είναι το πρόσωπο κλειδί στην ανασταλτική λειτουργία του Ολυμπιακού. Ο νεαρός από την Αργεντινή διαβάζει το παιχνίδι όπως ο Εμβιλά, τρέχει με ταχύτητα όπως ο Χουάνγκ και επιχειρεί πετυχημένα να βγάλει την ομάδα γρήγορα στην επίθεση. Ταυτόχρονα καθοδηγεί τους συμπαίκτες του αναφορικά με τ τις θέσει που πρέπει να πάρουν στο γήπεδο για να αμυνθούν. Σε αυτόν οφείλεται η κατά βάση η σωστή ανασταλτική λειτουργία.
Αν και είναι ακόμα νωρίς για να βγουν οριστικά συμπεράσματα ο Τζάκσον Πορόζο είναι ο παίκτης που αλλάζει τα δεδομένα στο κέντρο της άμυνας. Η σύγκρισή του με τον Νίκολας Φρέιρε που ήταν βασικός πριν τραυματιστεί είναι καταλυτικά υπέρ του. Πιο γρήγορος, πιο ικανός στον αέρα και με δυνατότητα να προωθεί την μπάλα κάνοντας ακόμα και κάθετες πάσες. Κάνει λάθος σε ορισμένες επιλογές μαρκαρισμάτων διακινδυνεύοντας κίτρινες κάρτες αλλά αυτά είναι θέματα που λύνονται με σωστή καθοδήγηση.
Μέχρι στιγμής πάντως δένει πολύ καλά με τον Ρέτσο. Είναι νωρίς ακόμα για να ισχυριστεί κανείς πως ο Ολυμπιακός έγινε άτρωτος ώστε να θεωρείται ακλόνητο φαβορί για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Πολύ δε περισσότερο όταν καιροφυλακτούν για να του στερήσουν βαθμούς με κάθε τρόπο. Οσα βλέπουμε μέχρι τώρα πιστοποιούν την βελτίωση του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Αυτή τη βελτίωση αναμένεται να επιβεβαιώσει στο ντέρμπι της προσεχούς αγωνιστικής με τον ΠΑΟΚ