Οι συνεργάτες που θα επιλέξει ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ και φυσικά το χρήμα που θα ρίξει το fund, όταν του δοθεί η δυνατότητα να ενισχύσει τον Παναθηναϊκό, θα κρίνουν την πορεία του εγχειρήματος και την εικόνα του.
Πρώτο δεδομένο. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την παραμονή του Γιάννη Αλαφούζου. Δεύτερο δεδομένο. Ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ και η «Pan Asia» συνολικά, αντιμετωπίζονται με δυσπιστία ή καχυποψία από μεγάλο μέρος –αν όχι την πλειονότητα- των οπαδών.
Επειδή, όμως, με τον Αλαφούζο στην ηγεσία ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει πλέον στόχο την κορυφή, πρέπει να αλλάξει το ιδιοκτησιακό και ο Ταϊλανδός επιχειρηματίας είναι σαφές ότι στην παρούσα φάση έχει το προβάδισμα. Κάθε επενδυτής, ωστόσο, για να έχει επιτυχία το εγχείρημά του, θα πρέπει να κερδίσει τον κόσμο. Αυτός είναι ο πελάτης. Αυτός φέρνει αρκετά έσοδα στο ταμεία κι από τη συσπείρωσή του γύρω από την ομάδα, εξαρτάται σε ένα βαθμό και η πορεία της.
Το να διοικεί ένας ξένος μία μεγάλη ομάδα δεν είναι και το σύνηθες. Δεν είναι φυσικά και κακό. Έχει αλλάξει τόσο το μάρκετινγκ στο ποδόσφαιρο που οι Κινέζοι, οι Αραβες, οι Αμερικάνοι έχουν στην κατοχή τους ευρωπαϊκούς συλλόγους και μάλιστα τεράστιας δυναμικής. Στην Ελλάδα φυσικά επειδή διαφέρουμε σε αρκετά, η επιτυχία του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί κι από τους συνεργάτες του Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ.
Πίσω ή δίπλα στον Ταϊλανδό, μακριά ή κοντά (θα φανεί) θα βρίσκεται, παράλληλα, ο πάμπλουτος επιχειρηματίας Βίκτωρας Ρέστης. Το ότι έχει δηλώσει φίλος του Ολυμπιακού, λογικά είναι η αιτία που δεν θα φαίνεται πολύ. Ενδεχομένως και καθόλου. Ο Παναθηναϊκός, όμως, εκτός από Έλληνες και ξένους που θα βάζουν τα χρήματα χρειάζεται κι Έλληνες που γνωρίζουν το ποδόσφαιρο, τη νοοτροπία του συλλόγου και θα πιάνουν φυσικά και τον σφυγμό του κόσμου.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι Μουσκρόν, ούτε Ρέντινγκ, ούτε Πόρτσμουθ, που μπορεί να χάνει και οι εξέδρες να είναι συνεχώς γεμάτες σαν να μην τρέχει τίποτα. Δεν το έχει, άλλωστε, ο Έλληνας στο αίμα του να στηρίζει στα δύσκολα. Η Μουσκρόν αν είναι δέκατη δεν θα έχει λαϊκά δικαστήρια. Η «Pan Asia» δεν έχει γίνει γνωστό ακόμα ποιος άλλος πλην του Ρέστη και ίσως του Ισραηλινού Μπένι Στάινμετς θα συνεισφέρουν οικονομικά, αλλά λογικά έχει χρήματα για να προσφέρει άμεσα 27 εκατ. ευρώ. Μ’ αυτό το δεδομένο στο «τριφύλλι» θα γίνονται λαϊκά δικαστήρια ακόμα και στη δεύτερη ή την τρίτη θέση.
Σ’ αυτό το κομμάτι ο Πιεμπονγκσάντ πήρε άριστα στις δηλώσεις του σε ελληνικά ΜΜΕ. Είπε ότι το σημαντικό στο ποδόσφαιρο είναι να νικάς. Το επανέλαβε αρκετές φορές κι αυτό είναι το σημαντικό στον Παναθηναϊκό και γενικά στις μεγάλες ομάδες. Οι νίκες. Είπε κι άλλα πολλά, αλλά όχι κάτι συγκεκριμένο. Είπε αυτά που θα έλεγε ένας τεχνοκράτης-ρομαντικός του ποδοσφαίρου. Είναι λογικό να μην θέλει να ανοίξει τα χαρτιά του τόσο νωρίς χωρίς να έχει πάρει την ΠΑΕ. Αλλά επειδή είναι πιθανό να περάσει στα χέρια του θα πρέπει να καταλήξει το συντομότερο σε Έλληνες που θα τρέξουν την ομάδα. Τόσο αγωνιστικά, όσο και στα θεσμικά όργανα. Σίγουρα θα έχει κάνει κάποιες σκέψεις και θα πρέπει οι επιλογές του να είναι προσεκτικές με το μικρότερο ρίσκο.
Ο Ταϊλανδός τόνισε ότι θα υπάρχουν εγχώριοι συνεργάτες στη διοίκηση του Παναθηναϊκού και γενικά στην ομάδα. Αυτονόητο ότι θα πρέπει να είναι ικανοί. Επόμενο ζητούμενο , όμως, εκτός από ικανοί είναι να έχουν και άψογη συνεργασία με τον Πιεμπονγκσάντ και τους ξένους «προϊσταμένους» τους. Να μην είναι γλάστρες… Ενδεικτικό το παράδειγμα του Νταμπίζα. Τρέχει τον προγραμματισμό για τη νέα σεζόν, αλλά αν κι εφόσον αναλάβει ο Παϊρότζ δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνει. Και ειδικά το φετινό καλοκαίρι με τον περιορισμό των μεταγραφών και το -6 στο νέο πρωτάθλημα, κάθε λάθος στη στελέχωση ρόστερ και ΠΑΕ μπορεί να αποβεί μοιραίο.
ΥΓ.: Ο Αβραάμ Γκραντ είναι ένας πασίγνωστος ποδοσφαιράνθρωπος, ο οποίος τα τελευταία χρόνια, πάντως, δεν έχει κάτι φοβερό επίτευγμα στο βιογραφικό του. Αυτό που γράφτηκε ότι θα έχει την εποπτεία από το εξωτερικό, δεν γνωρίζω αν ισχύει. Αν έχει βάση απλώς θεωρείται επικίνδυνο… Να είναι ο Πιεμπονγκσάντ στο εξωτερικό με τις τόσες δραστηριότητες χωνεύεται και είναι κατανοητό. Να είναι και ο διευθυντής ποδοσφαίρου, όμως, απαγορεύεται.
ΥΓ.1: Ο Αλαφούζος κι ο Νταμπίζας θέλουν να τρέξουν το θέμα του Γιώργου Δώνη. Ο Πιεμπονγκσάντ δεν έχει αντίρρηση, αλλά δεν δείχνει και να καίγεται. Το πιθανότερο είναι να προχωρήσει η πρόσληψη, αν και η πρόταση στον Δώνη είναι χαμηλή οικονομικά. Διότι αν δεν έρθει προπονητής και δεν γίνει στο τέλος Ιουνίου το deal, τότε τρεχάτε ποδαράκια μου. Με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Κι όπως με τον Νταμπίζα, έτσι και με τον Δώνη, ή όποιος άλλος επιλεγεί από τον Αλαφουζο, θα πρέπει η συνεργασία με τον Γκραντ και τον Ταϊλανδό να είναι άψογη.
ΥΓ.2: Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις υποστηρίζουν ότι ο Παναθηναϊκός θα είναι έκπληξη να μην περάσει στα χέρια της «Pan Asia». Μ’ αυτή την προϋπόθεση είναι απορίας άξιον γιατί δεν δόθηκαν τα εφόδια στον Νταμπίζα να παλέψει με καλύτερες προϋποθέσεις την περίπτωση του Λουτσιάνο, αλλά κι αυτή του Λουντ. Και δεν εννοούμε μόνο τον Αλαφούζο, αλλά και τον Πιεμπονγκσάντ.
ΥΓ.3: Κάθε μέρα που περνάει γίνεται αντιληπτό ότι θα γίνει προσπάθεια να συνεργαστούν «Pan Asia»-«Athens Alive». Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν προκύψει γάμος, μπορεί να προκύψει πόλεμος… Όλοι νομίζω το καταλαβαίνουν αυτό.