Όποια κι αν είναι, όμως, η απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης, ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του οφείλουν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις. Γιατί; Για να γυρίσει και πάλι ο κύριος Δημήτρης στο γήπεδο…
Ειλικρινά δεν έχω την παραμικρή διάθεση να ασχοληθώ με τις λεπτομέρειες του περιστατικού με την κροτίδα που στάθηκε η αφορμή για να διακοπεί το «αιώνιο» ντέρμπι του Καραϊσκάκη. Υπάρχει οπτικό υλικό, υπάρχουν εκθέσεις, υπάρχει το ΦΑ και υπάρχουν και αρμόδια όργανα που θα κληθούν να τα εξετάσουν όλα αυτά για να πάρουν μια απόφαση…
Όποια κι αν είναι, όμως, η απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης, ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του οφείλουν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις. Γιατί; Για να γυρίσει και πάλι ο κύριος Δημήτρης στο γήπεδο…
Κάθε πρωί συναντώ έναν ηλικιωμένο κύριο, ο οποίος πίνει καφέ έξω από το μαγαζί του και διαβάζει αθλητική εφημερίδα. Έχουν μείνει και τέτοιοι άνθρωποι ακόμα. Λιγοστεύουν σιγά-σιγά, καθώς έχουν αλλάξει οι συνήθειες, αλλά υπάρχουν ακόμα. Κι ένας απ’ αυτούς είναι ο κύριος Δημήτρης…
Άρρωστος Ολυμπιακός ο κύριος Δημήτρης. Κι άλλο τόσο άρρωστος και ο γιος του. Ειδικά ο κύριος Δημήτρης, όμως, δεν παίζεται. Δεν υπάρχει μέρα που να μην μου πιάσει κουβέντα για τον Ολυμπιακό. Για τον προπονητή, για τους παίκτες, για το μπάσκετ, για το βόλεϊ, για όλα. Ακόμα και την ώρα στο μαγαζί του, σε ρολόι τοίχου με σήμα του Ολυμπιακού την βλέπει! Παλιότερα κι αυτός και ο γιος του είχαν διαρκείας στο Καραϊσκάκη. Πλέον, όμως, δεν έχουν…
Το πρωί της Δευτέρας, λοιπόν, ο πρώτος άνθρωπος που είπα καλημέρα από την στιγμή που έφυγα από το σπίτι μου ο κύριος Δημήτρης ήταν. Και μόλις με καλημέρισε κι αυτός, σηκώθηκε από το τραπεζάκι, αφήνοντας την εφημερίδα και τον καφέ του και μου είπε σχεδόν ψιθυριστά… «κατάλαβες τώρα γιατί έχω σταματήσει να πηγαίνω γήπεδο, οκτώ χρόνια έχω να πάω». Είχα που είχα την στεναχώρια μου με τη διακοπή, ήρθε και ο κύριος Δημήτρης να πει αυτά τα λόγια για να με κάνει ακόμα πιο χάλια…
Εντάξει τώρα, θα πει κανένας ξυπνιτζής, ας πάει να δει τον Ολυμπιακό με τη Λαμία και με την Κηφισιά κι ας μην έρθει στα ντέρμπι. Ε, αυτός που θα πει κάτι τέτοιο είναι βασικός υποψήφιος για να πηγαίνει στο γήπεδο, με κροτίδες, με «γουρούνες», με λέιζερ κι με ότι άλλη μλκια μπορεί κανείς να φανταστεί…
Ρε στο 2023 φτάσαμε. Ούτε στη δεκαετία του ’80 είμαστε, ούτε του ’90. Κάποτε κόβαμε τηλεφωνικούς καταλόγους για να φτιάξουμε χαρτάκια για το γήπεδο και τώρα φτιάχνονται ολόκληρες «χορογραφίες», που αν βγουν καλές τις χαζεύει όλος ο πλανήτης. Είναι δυνατόν βρε γκασμά από τη μία να κοιτάς το instagram κι από την άλλη να πηγαίνεις στο γήπεδο με κροτίδες και λέιζερ; Είναι δυνατόν να συγκρατούνται οι οργανωμένοι και να φεύγουν κροτίδες και λέιζερ από άλλες θύρες; Για ποιο λόγο ρε βλάκα έχεις κόψει το γήπεδο από τον κύριο Δημήτρη και τον κάθε κύριο Δημήτρη; Με ποιο δικαίωμα και με ποια δικαιοδοσία;
Γι’ αυτό τόνισα και στον πρόλογο πως δεν έχω διάθεση να ασχοληθώ με τις λεπτομέρειες του περιστατικού με την κροτίδα, αν και λίγο πολύ όλοι έχουν καταλάβει τι έχει «παιχθεί». Ότι έγινε, έγινε όμως και όπως τόνισα και νωρίτερα όποια κι αν είναι η απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του πρέπει να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις. Διότι ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του είναι η μεγαλύτερη οικογένεια της Ελλάδας. Μια οικογένεια που βάζει πάνω απ’ όλα την ομάδα και μια οικογένεια που ουδείς έχει το δικαίωμα να διώχνει τους κύριους Δημήτρηδες από το «σπίτι»…