Εθνική Ελλάδας: Να μείνει ή να φύγει ο Σκίμπε;

Η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Αν ήταν άλλωστε δεν θα το συζητούσαμε καν. Η Εθνική απέτυχε στον στόχο που είχε θέσει και ήταν ξεκάθαρα η πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μένει έξω από μία δεύτερη μεγάλη διοργάνωση στη σειρά, μετά τον αποκλεισμό από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020, αν και… ευτυχώς αυτή τη φορά το βάρος της αποτυχίας, με δήλωση του Μίχαελ Σκίμπε, έπεσε στους ώμους ΚΑΙ του προπονητή κι όχι μόνο των ποδοσφαιριστών, όπως κατά την άποψη του Γερμανού τεχνικού, είχε συμβεί στο Ζάγκρεμπ. Είναι όμως αυτός ικανός λόγος για να τον απομακρύνει από την ομάδα;

Αναγέννηση!

Το Νοέμβριο του 2015 ο Σκίμπε αναλάμβανε ένα συνονθύλευμα παικτών, που διασυρόταν απ’ άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μια ομάδα που «κατάφερε», διότι περί κατορθώματος επρόκειτο, να χάσει δύο φορές από τα Nησιά Φερόε και να τερματίσει τελευταία σ’ έναν όμιλο, που με Ρουμανία, Βόρειο Ιρλανδία, Ουγγαρία και Φινλανδία ήταν θεωρητικά το φαβορί για την πρωτιά. Δεχόταν γκολ για πλάκα από κάποιους… Χάνσον και Όλσεν κι έκανε μία νίκη σε 10 ματς. Μερικούς μήνες αργότερα, η ίδια Εθνική των μανατζαραίων, που σε κάθε της ταξίδι θύμιζε περιοδεύων θίασο μ’ ένα σωρό παρατρεχάμενους γύρω της , ξαναέγινε ομάδα, που μπορεί να μην μαγεύει με την απόδοση της, αλλά έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να κερδίσει επάξια τον χαρακτηρισμό! Με απλές κινήσεις, απομακρύνοντας όλους τους λεγόμενους… βλαχοπροέδρους και ατζέντηδες από κοντά της, ακόμα και τον Τύπο από τα τσάρτερ, διατηρώντας έναν βασικό κορμό στις κλήσεις των παικτών και κρατώντας χαμηλό προφίλ (σ.σ. άλλωστε το βιογραφικό και οι «επιτυχίες» του δεν του επέτρεπαν και κάτι διαφορετικό) κατάφερε να φτιάξει τα αποδυτήρια. Ευχάριστος, ευγενικός, επικοινωνιακός, δεκτικός στο να ακούει, κέρδισε κυρίως τις παλιές «καραβάνες» της Εθνικής, αλλά…

…στα δύσκολα φαίνεται ο άνθρωπος!

Κι εκεί ο Σκίμπε τα θαλάσσωσε! Από την ώρα που ανέλαβε την Εθνική, αν εξαιρέσει κανείς την ήττα από το Λουξεμβούργο στο ντεμπούτο του, λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του και η οποία λογικά και αυτή χρεώθηκε στην… εποχή Ρανιέρι, ο Γερμανός δεν είχε βρεθεί ποτέ σε δύσκολη θέση, με την πλάτη στον τοίχο που λένε! Το 0-0 με την Εσθονία στο Καραϊσκάκη τον ταρακούνησε λίγο, αλλά άντεξε και στην πρώτη μεγάλη «στραβή» στο Ζάγκρεμπ, την πρώτη πραγματική κακουχία, ξεσπάθωσε! Το «εγώ δεν έκανα λάθη σήμερα» ακούστηκε πολύ άσχημα στα αυτιά όλων στην αίθουσα διασκέψεων του «Μάξιμιρ» και πιθανότατα και σ’ αυτά των διεθνών. Το γεγονός πως κανείς τους δεν αντέδρασε και δεν εξέφρασε δυσαρέσκεια, πλην της αιχμής του Παπασταθόπουλου, που δήλωνε μετά τον αποκλεισμό πως «πρώτα εμείς φταίμε, αλλά έχει ευθύνες και ο προπονητής», δείχνει και το εξαιρετικό  κλίμα που υπάρχει στα αποδυτήρια! Το λάθος του Σκίμπε ήταν μεγάλο, αλλά ξεπεράστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά η συμπεριφορά του δεν παύει να ακούγεται ως καμπανάκι κινδύνου, για άλλες δύσκολες καταστάσεις που πιθανώς θα έρθουν. Είναι ασφαλώς ένα ρίσκο που πρέπει να σκεφτείς αν θα το πάρεις.

Εκλέκτορας

Έτσι έλεγαν παλιότερα τους ομοσπονδιακούς τεχνικούς για προφανή λόγο και αιτία. Η απουσία καθημερινής τριβής με τους ποδοσφαιριστές, τους οποίους έχουν στη διάθεση τους μόνο για μερικές μέρες τον χρόνο, φέρνει εκ των πραγμάτων  το προπονητικό κομμάτι της δουλειάς τους πολύ πίσω σχετικά με την αξιολόγηση των ικανοτήτων τους. Τι να προλάβει να δουλέψει ένας άνθρωπος ακόμα και σε επίπεδο τακτικής μέσα σε τόσο περιορισμένο χρονικό διάστημα. Άλλα προτερήματα αξιολογούνται ως πιο βασικά. Ένα απ΄ αυτά είναι η επιλογή της ενδεκάδας,  το κοουτσάρισμα, δηλαδή η δυνατότητα παρέμβασης κατά τη διάρκεια των αγώνων. Κι εδώ ίσως να έχουμε θέμα… Οι επιλογές του Σκίμπε στα ματς του Ζάγκρεμπ και του Καραϊσκάκη αποδείχθηκαν άστοχες, τόσο σε ότι έχει να κάνει με επιλογές προσώπων όσο και τακτικής. Από το 4-2-3-1 με το οποίο πορευόταν η ομάδα με ασφάλεια σε όλη τη διάρκεια των προκριματικών, πήγαμε ξαφνικά στο 3-5-1-1 της Κροατίας, που μπέρδεψε ακόμα και τους ίδιους τους παίκτες και αμέσως μετά στο 4-1-4-1 του Καραϊσκάκη, χωρίς εμφανή λόγο και αιτία. Όσο για τις επιλογές του αρχικού σχήματος; Οι έξι αλλαγές από το ένα παιχνίδι στο άλλο, μέσα σε διάστημα τριών ημερών είναι χαρακτηριστικό της σύγχυσης που επικράτησε.

Οι απώλειες και το «ΟΧΙ» του… Μεταξά!

Ασφαλώς και αποτελούν ελαφρυντικό για τη δουλειά του Γερμανού. Ο Μάνταλος, πιο πολυδιάστατος Έλληνας χαφ και με στυλ παιχνιδιού που ταίριαζε… ταμάμ με αυτό τον Κροατών, εκτός με ρήξη χιαστών! Ο Κώστας Μανωλάς, εκ των κορυφαίων στόπερ στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή και με μοναδικά ατομικά χαρακτηριστικά της ταχύτητας και της έκρηξης για την ομάδα, «θύμα» της σκανδαλώδους απόφασης της ΦΙΦΑ να τον τιμωρήσει… ένα μήνα μετά την κίτρινη κάρτα στην Κύπρο. Ο Βασίλης Τοροσίδης, ο πιο έμπειρος Έλληνας διεθνής και άριστος γνώστης, λόγω της συνύπαρξης τους στο Καμπιονάτο, των κινήσεων του πιο δύσκολου, λόγω και σωματοδομής, στο μαρκάρισμα Κροάτη, του Ιβάν Πέρισιτς, εκτός τραυματισμένος. Η απουσία των δύο τελευταίων μάλιστα υπερτονίζεται από την εξαιρετική παρουσία τους χθες στο Καραϊσκάκη! Ο Μανωλάς μάλιστα αναδείχθηκε και  σε MVP (σ.σ. αν και άδικο για τον συγκλονιστικό Ζέκα).  Μέσα σ΄ όλα αυτά , προσθέστε και την απώλεια του «νέου» μεν, Τάσου Δώνη, αλλά με το στοιχείο του «ένας εναντίον ενός» που λείπει γενικότερα από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και κάτι ακόμα που κακώς έχει περάσει στα ψιλά. Την  ξαφνική αποχώρηση του δεξιού χεριού του ομοσπονδιακού τεχνικού και σημαντικότατου κρίκου στην προπονητική αλυσίδα της Εθνικής, Ηρακλή Μεταξά, που μεσούσης της προσπάθειας για πρόκριση ,αναχώρησε για την Γερμανία αναλαμβάνοντας πόστο στη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Ε, δεν τα λες και λίγα τα προβλήματα…

Από το δώρο της Κύπρου… στον «εφιάλτη» του Ζάγκρεμπ!

Η Εθνική θα μπορούσε βέβαια να μην έχει φτάσει καν στα μπαράζ, αν η Κύπρος δεν έκανε το… «θαύμα» της μετατρέποντας έναν διαφαινόμενο περίπατο των Βόσνιων στο Γα Σι ΠΙ σε προθάλαμο αποκλεισμού τους. Αν το  0-2 δεν μετατρεπόταν τότε σε 3-2, έχω την αίσθηση πως τώρα οι άνθρωποι της ΕΠΟ θα είχαν πάρει ήδη την απόφαση τους για το μέλλον του Σκίμπε και θα έψαχναν τον επόμενο. Όταν όμως από την ταπείνωση των Φερόε φτάνεις, έστω και με… δανεικές πατερίτσες, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να μάχεσαι μέχρι το τέλος απέναντι στην πολύ ποιοτική Κροατία, που με Σωκράτη και Μανωλά στην άμυνα της θα ήταν από τα φαβορί του Παγκοσμίου Κυπέλλου, είναι λογικό να είσαι σε σκέψεις όσον αφορά στην απόφαση σου. Γιατί, στην πραγματικότητα, η κακή μέρα στη δουλειά για τον Σκίμπε ήταν επί της ουσίας μόνο μία. Αυτή στο Ζάγκρεμπ. Η άλλη, κόντρα στην Εσθονία στο Καραϊσκάκη εξανεμίστηκε λόγω… Κύπρου.

Euro 2020

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Η επόμενη σημαντική υποχρέωση της Εθνικής πλέον είναι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020, η τελευταία ευκαιρία για την παλιά φουρνιά της Εθνικής για συμμετοχή σε μία ακόμα μεγάλη διοργάνωση. Ο Τοροσίδης θα είναι τότε στα 35 και ο Παπασταθόπουλος θα σταματήσει μόλις στα 32 του αν δεν πάρουμε την πρόκριση για τα τελικά. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει . Και οι δυο μοιάζουν να στηρίζουν την υπάρχουσα κατάσταση στην τεχνική ηγεσία και η γνώμη τους μετράει πολύ στο εσωτερικό της ομάδας. Κάτω απ΄ αυτές τις συνθήκες λοιπόν και με δεδομένη τη σιγουριά του ίδιου του Γερμανού για παραμονή του στον πάγκο, όπως την εξέφρασε κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης Τύπου, τα κουκιά μοιάζουν να είναι λίγο πολύ μετρημένα. Ο Σκίμπε θα έχει πιθανότατα και μία δεύτερη ευκαιρία για να κάνει ένα βήμα παραπάνω και να μετατρέψει την ομάδα, που ο ίδιος σ΄ ένα μεγάλο βαθμό δημιούργησε, σε συνδαιτυμόνα  των υπολοίπων… μεγάλων στα ευρωπαϊκά σαλόνια! Το ρίσκο της παραμονής του φαντάζει αυτή τη στιγμή μικρότερο απ’ αυτό της αναζήτησης του διαδόχου του!