Η ατομική ποιότητα «περισσεύει» στην επίθεση και «αναζητείται» στην άμυνα.
Ο Ολυμπιακός σε δύο ευρωπαϊκά παιχνίδια δέχτηκε πέντε γκολ. Ανεξάρτητα αν στα δύο από αυτά, υπήρξε… σύμπραξη του διαιτητή, γεγονός είναι ότι δεν γίνεται να μαζέψεις βαθμούς στην Ευρώπη όταν η αμυντική σου λειτουργία επιτρέπει στους αντιπάλους να σου βάλουν πέντε γκολ σε δύο παιχνίδια.
Απέναντι σε μία ομάδα ασφαλώς καλύτερη από την Τσουκαρίτσκι αλλά όχι πάντως στο ίδιο επίπεδο με αυτό του Ολυμπιακού, το να έχεις πρωτοβουλία των κινήσεων μόνο για είκοσι λεπτά, αποτελεί πρόβλημα. Πρόβλημα είναι επίσης τα δυο σου γκολ να αποτελούν προϊόν της ατομικής κλάσης δύο σπουδαίων ποδοσφαιριστών και αυτοί οι δύο να βγαίνουν ως αλλαγή στο τελευταίο ημίωρο.
Διαβάστε επίσης: Αυτό που κυρίως «φταίει»…
Κάθε φορά που γίνεται αυτό, δηλαδή κάθε φορά που ο Φορτούνης, βγαίνει από το γήπεδο ο Ολυμπιακός διαλύεται επιθετικά και μετατρέπεται σε κομπάρσο του παιχνιδιού. Προφανώς υπάρχουν συγκυρίες που οδηγούν στις αντικαταστάσεις αλλά υπάρχουν και δεδομένα που δεν μπορεί να τα αγνοήσει κανείς.
Αν βγάλουμε από τη μέση τις ενέργειες υψηλής κλάσεως του Ποντένσε και του Φορτούνη που οδήγησαν στα δύο γκολ των ερυθρολεύκων, η εμφάνιση του συνολικά είναι κατώτερη των απαιτήσεων του ματς. Ειδικά στη μεσαία του γραμμή. Ο Ολυμπιακός υπέφερε κόντρα στη Μπατσκα Τόπολα για πάνω από μια ώρα. Φταίει προφανώς το πολύ κακό παιχνίδι που έκανε ο Μαντί Καμαρά ο οποίος έδειχνε κουρασμένος από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης.
Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ από την πλευρά του αν και διαπίστωσε το πρόβλημα θεωρούσε ότι στον πάγκο του δεν είχε εναλλακτικές επιλογές για να το αντιμετωπίσει… Στο πρώτο γκολ που γίνεται που δέχεται ο Ολυμπιακός υπάρχει λάθος πάσα του Ρέτσου και λάθος τοποθέτηση. Στο δεύτερο γκολ ενώ η ομάδα έχει τραβηχτεί για οφσάιντ ο πολύπειρος Ρόντινεϊ μένει στη θέση του και καλύπτει το σκόρερ της σερβικής ομάδας.
Νωρίτερα ο Ντοη αν και βλέπει ότι ο Ρέτσος έρχεται για να αντιμετωπίσει τον παίκτη που του έχει ξεφύγει, απλώνει το χέρι του και δίνει στο διαιτητή το δικαίωμα να προχωρήσει σε μία αυστηρή αποβολή. Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι ακόμα και στα μαρκαρίσματα κοντά στη γραμμή του πλάγιου άουτ στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Ντοη επαιζε με τα χέρια στους ώμους των αντιπάλων του.
Ακόμα κι αν το πρόβλημα στην άμυνα δεν μπορεί να αφορά μόνο συγκεκριμένους παίκτες αλλά τη συνολική αμυντική λειτουργία, είναι σαφές πως η ποιότητα των παικτών επιθετικά δεν βρίσκει το αντίστοιχο της στους αμυντικούς παίκτες. Το γεγονός αυτό δημιουργεί αγωνιστικές ανισορροπίες που υπονομεύουν την αγωνιστική ισχύ. Ούτε κανείς μπορεί να μιλήσει για κάτι το εντελώς ιδιαίτερο στην ανάπτυξη παιχνιδιού του Ολυμπιακού αν αφαιρέσει από αυτή την κλάση του Φορτούνη και του Ποντένσε που φυσικά δεν εξαρτώνται από τα συστήματα και τις επινοήσεις του προπονητή.
Να μιλάμε λοιπόν για δεδομένη βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας του Ολυμπιακού σε σχέση με πέρσι αλλά να μην υπερβάλλουμε. Τα δυο παιχνίδια στον όμιλο του europa league με τη Φράιμπουργκ και την Μπάτσκα Τόπολα είναι ο καθρέφτης στον οποίο οφείλει να κοιτάξει ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ και να διαπιστώσει -μαζί του όλοι οι θριαμβολογουντες- ότι ο δρόμος παραμένει ανηφορικός και η απόσταση μεγάλη για να φτάσει ο Ολυμπιακός στα αγωνιστικά επίπεδα που αντιστοιχούν στην χρηματιστηριακή αλλά και την πραγματική αγωνιστική αξία των παικτών που έχει στο ρόστερ του.
Σκεφτείτε που θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έκανε την κορυφαία μεταγραφική κίνηση του καλοκαιριού εξασφαλίζοντας την επιστροφή του Ποντένσε…